təkcə mənmi edirəm deyə düşünülən şeylər

real həyatda virtualda etdiyim şeyləri istəmədən etməyə çalışmaq. məsələn yazı yazarkən səhv yazdığım sözün üstündə bir qədər gözləyib avtomatik düzəltmənin gəlməsini gözləmək, durduq yerə gözünü bir yerə zilləyib barmağınla havada scrolling etməyə çalışmaq və s.
1 həftəlik tətildədir deyə anam bayaq evi yığışdırırdı. köhnə şkafdan mənim çoxdan unutduğum amma uşaq vaxtı çox sevdiyim kitablarımı tapdı. mən də dedim gedim bir oxuyum görüm nə oxumuşam o vaxtı. kitabın yarısına gələndə bir 15 dəqiqə ara verdim. 15 dəqiqənin ardından dedim ki gərək kitabı oxuyum yoxsa səhifə yenilənib ana səhifəyə qayıdacaq. sonra dedim nə yaşayıram mən??

kiçik xoşbəxtliklər

Neçənci dəfə yazıram bilmirəm amma (baxma: itinin olması)
Bayaq düşüncələrə dalmışdım. Dünən xoşbəxt olan günümü dostumun mənlə bütün gecə dərdlərim barədə danışaraq kefimi pozmaqla bərbad etdiyim üçün hələ də bərbad hiss edirəm (edirdim daha doğrusu). Qız açıq-fikirli olduğunu dediyi halda məni müsəlman etməyə çalışdığı üçün bir müddət söhbət etdik. Bu söhbətdən öncə keyfim yayda həmişə olduğu kimi yerində idi. Çox yaxşı hiss edirdim. Hətta o dərəcə ki qız elə bildi ki içmişəm. Nə isə söhbət dindən uzaqlaşıb mənə yönəldi. Yenə söhbət çox rahat olmağımdan və vecsiz olmağımdan getdi. Qız mənə gördüyü ən qəribə insan olduğumu zadı dedi. Həmişə sanki başqa dünyada imiş kimi dərsə gəldiyimi, yolda gedərkən və nəsə bir iş görərkən həmişə fikirli olduğumu dedi. Beləcə söhbət necə oldusa yenə ailəmə və uşaqlığıma yönəldi. Nələrdən danışdıq tam yadımda deyil amma o yadımdadır ki göt kimi hiss edirdim. Qızın əlindən unutmaq üçün basdırdığım xatirələrim yenidən canlandı. Onsuz da hər səs atdığımda bir öncəki atdığım səsi unudurduç tamam. indi nələrdən danışmışıq tamam bulanıqdı beynimdə. Onsuz da indiki andan başqa zehnimdə hər şey bulanıqdı. Nəysə uzun sözün qısası 40 dəqiqə əvvələ qədər niyə öncələri intihar etmək istədiyimi yenidən anlayırdım. Ta ki itim yanıma gələnə qədər. indi həmin o 40 dəqiqə əvvəli də tam xatırlamıram. Özünü sevdirməyi bacarır da bu heyvan. Əlimi qolumu yalaması, qarnını qıdıqlayanda əlimi əlləri ilə bərk tutması, çənəsini altdan ovucum ilə basdıranda yanaqlarının qalxması, durduq yerə gecə yanıma dırmaşması, kola butulkası ilə gecə oynaması və s. Hər şeyi məni xoşbəxt edir. Belə qəribə çıxacaq amma oğlumdu sanki aq. Övladım olsa böyük ehtimalla ona dəyər verməyəcəm amma itimi oğlum kimi çox sevirəm. Məndə bu mərhəmət və sevgi hissi təkcə itlərə qarşıdır deyəsən

uşaq vaxtı edilən umbaylıqlar

3 yaşım var idi. Otaqda nənə kompüterdə "Zuma"* o rəngli daşları vurub partladan qurbağa oyunu oynayırdı. Mama da nənəyə gözdən qaçırdığı daşları göstərirdi. Mən də ürəyim darıxır deyə tək (həmişəki kimi) özüm üçün oynamağa çalışırdım. Uşaq vaxtı harasa dırmaşmağı, kimləsə dava etməyi zadı çox sevirdim. Sakit amma altdan-altdan iş çevirən uşaq idim. Nəysə bunlar gördüm mənə tərəf baxmır. Mən də idolüm olan spider-man kimi evdə harasa dırmaşmaq istəyirdim. Pəncərəni hədəf aldım. Çıxdım pəncərəyə və setkadan tutaraq sallanmaq istədim. Setka sən demə elə belə qoyulubmuş. Mən də arxa həyətə yıxıldım. Arxa həyətə açılan yerdə də daş, taxta qırıqları, şüşə qırıqları dolu idi deyə üzüm gözüm sifətim bütün yara olmuşdu. Ağlayırdım amma nənə ilə mama oyuna elə dalmışdılar ki səsimi belə eşitmirdilər. Axırda 1 saat sonra ümidimi itirəndə baba məni o biri pəncərədən ağlayan yerdə görüb qapını açdı mənə* dedem yha . Evdəkilərə də özümü acındırıb şeytan işi olduğuna inandırdım* manipülatif suzuki .

Digəri isə yenə super qəhrəman olmağa çalışaraq 5 yaşımda başıma açdığım işdir. Nədənsə uşaqlıqdan içimdə bir qəhrəman olma istəyi var aq. indilərdə də insanlara nifrət etsəm də haçansa varlı olub hamını xilas edəcəyim düşüncəsi var içimdə. Nəysə, bu səfər evdə məndən başqa 2 nəfər daha var idi. Nənəmin bacısı və qardaşı. Uşaq vaxtı nənəmin qardaşından zəhləm gedirdi çünki 50 yaşlı kişi mənə həmişə "mal" deyirdi* böyüyəndə yola gedirdik çünki oxşar idik . Oturub oyuncaq maşınlarla, dinozavrlarla oynayarkən dedim ki, əgər hörümçək adam onu
hörümçək dişlədikdən sonra hörümçək adama çevrilirsə, Mən də elektrik gücünü alsam elektrik adama çevrilərəm* yazarkən öz özümə utandım bu nə mallıqdı ala ? Bunu düşündüm və əlimdə torpağı qazaraq tapdığım uzun mismar ilə digər otağa qaçıb* yuxarıda göt baş olduğum otaq ordakı xarab prizə basdım mismarı. Bir tok vurdu ki ayaq baş barmağıma kimi hiss elədim. Ən pisi də elektrik adam zad olmadım.

Hələ bir dənəsi də bu ikisini yazarkən ağlıma gəldi. Uşaq vaxtı uçmaq istəyirdim yenə. Bir cizgi filmində (adı leonardo idi deyəsən. Da vinçiyə əsaslanan əyləncəli cizgi film idi.) baş obraz düşdüyü çətin situasiyalardan nəyisə icad edərək xilas olurdu. Belə çox sadə izah edirdi hər şeyi və favori çizgi filmim idi. Mənim bu səfərki qəhrəmanım da əlbəttə ki bu oğlan idi* həm də crushım idi . Gedib taxtalar və evdəki nazik örtülərdən özümə qanad düzəldəcəkdim. Taxtaları nənəm mənə soxdu

(youtube: )

sözlük yazarlarının xəyalındakı sevgili tipi

Qız üçün* o vaxtı nənəmin dükana yollayarkən verdiyi listə oxşadı lap : incə səsli, feminin, boyu məndən qısa olan (olmasa da olar amma feminin olması mütləqdir) və tez-tez mənə yapışan tiplərdən olsun. Saç rəngi ya da uzunluğu fərq etmir. Şirin olan və pişik vibe'ı verən tip olsun. Hə bir də nə elədim dəstəkləməlidir və ana kimi davranmalıdır. Bu ən əsası ola bilər.

Oğlan üçün isə ağlımda deyəsən dəqiq bir şey yoxdur.. 5 minutes later... boyu boyumdan uzun olsun. Nə qədər uzun olur olsun fərqi yoxdur. Mənlə maraqları üst-üstə düşməlidir və eyni insan kimi bir şey olmalıyıq. Mənlə zidd olan insanlarla yola gedə bilmirəm sıxılıram. Çoxlu hobbisi olmalıdır. Hobbi dediyim də evin içində edilə biləcək şeylərdən olmasın aq. Çölə çıxıb birlikdə edə biləcəyimiz bir şey olmalıdır. idman növləri məsələn. Aktiv insan olmalıdır. Yeri gələndə evdə dincəlməsini də bilməlidir. Evdə də dincəlmək adı ilə yemək bişirə bilərik, rəsm çəkə bilərik, film/serial/anime izləyə bilərik, video oyunu oynaya bilərik və s. Çox danışmasın amma az da danışmasın. Lazım olanda susub sakitcə gəzməyi və yaxud da hansısa mənzərəni izləməyi bilsin. Özünü tez-tez danışmağa məcbur bilməsin. Gecə durub harasa getmək istəyəndə o da gəlsin. Mən gicgicə bir şey etmək istədikdə o da mənimlə həmfikir olmalıdır. Yazmaq yadımdan çıxdı amma saçı uzun olmalıdır. Çox uzun. Maskulinlik çox az olmalıdır * elə bil şkala ilə ölürəm ala . Hətta o mövzuda da mənim kimi dəyişkən olmalıdır. Feminin ya da maskulin geyinməkdən/davranmaqdan çəkinməməlidir. Ən əsasını unudurdu az qala! Mütləq bir şəkildə ac/dc sevməlidir

Oğlanlar üçün olan çox xəyali oldu elə bil..

Edit: düşündüm də qısaltmaq olsa feminin, ac/dc fanı və bir yerdə poxa düşdüyüm insan olsun

yazarların ruh halı

Məcbur qalıb sadəcə 4 saat yatdığım yuxu ilə bütün gün oturub sadəcə manga oxumaqdan və ağ səhifələrə baxmaqdan gözlərimi bağlaya bilmirmişəm kimi hiss edirəm (amma bağlaya bilirəm haha). Sadəcə 15 bölüm də oxuyacam və geriyə 100 bölüm qalacaq və onu da 1 günə bitirəcəm və ən sonunda onun haqqındakı bütün tiktokları spoiler yeməkdən qorxmayaraq və içindəki zarafatları anlayaraq izləyəcəm və teoriyalara beyin yoracam. Düşünə bilmirəm sadəcə boşuna xoşbəxt hiss edirəm və kimsə gəlib məni yumruq təpik altına salsa belə güləcəkmişəm kimi hiss edirəm. Göz qırpmağı da azaltmışam deyəsən. Gün boyunca nə etmək istədiyimdən əmin ola bilmirdim belə. Yemək yemək üçün mətbəxə girib sonra vaz keçib tualetə girmək istəyib qapıya çatanda rəsm çəkməyə qərar verib sonra o fikrimdən də daşınıb həyətdə boş-boş 2 tur atıb yatağa keçib yenidən mangaya davam etdim. Ruh kimiyəm hazırda

əsəb pozan şeylər

Gijdıllağ dostlar. Həyatdan soyumağa səbəb. Günün qara keçməsinin əsas səbəbi. Aq interneti bağlayıram harasa gedirəm yaxud da evdə vacib bir işi görürəm deyirlər biz yazmayaq deyə bağlayırsan. internet açıq olan yerdə işlərini görüb mesajlara baxmayanda isə deyirlər ki bizi saymırsan. Doğrusu dostlar deməyim sadəcə 1 nəfərdi amma mazgi sikir. Mesaja gec baxdıq deyə də ünvanlı yazı yazıb status paylaşmazsan da aq. Mal yığını blət. Həssas olmayın da ala hər şeyə də inciməyin. insanlara baxmaq belə əsəbləşməyimə yetir artıq. Kaş lazımsız insanları özümdən uzaqlaşdırmağıma kömək edən bir cihazın ya da gücüm olaydı

təkcə mənmi edirəm deyə düşünülən şeylər

Fəsillərə görə ruh dəyişimi. Yayda məsələn özümü çox yaxşı hiss edirəm. Gicgicə və sonradan sorğulayacağım şeyləri yayda edirəm çox vaxt * davalar, gecənin bir vaxtı saç kəsmək, gizlicə içməyə getmək və s. . Nəsə içimə cin girir elə bil xd. Payızda bir az daha sakit və hüzurlu oluram. Duyğusal amma depressiv deyil. Başlayıram incəsənətlə, kitablarla maraqlanmağa. Qışda aradabir yaydakı kimi xiyarskoy şeylər edirəm amma sonradan sakitləşirəm. Yazda isə birdən-birə yox yerdən depressiyam başlayır sanki. intiharın eşiyinə gəlirəm elə bil. Mart, aprel kabus kimi keçir həmişə. Mayın sonlarına doğru bu hislər gedir və yenə yayda təkrarlanır hər şey. Yayda elədiyim xiyarlıqları yalnız yayda anlayıram. Eynisi digər fəsillər üçün də keçərlidi. Nədirsə çox öZünəinamlı və xoşbəxt hiss edirəm. Aqressiyam da artır və "nerde bu eski heç nəyi qozlamayıb əsəbiləşməyən akira" deyirəm öz-özümə. Ayrı vaxtlarda sakit olan və yad insanlardan uzaq olan mən durduq yerə tanımadığım insanlarla danışmağa* metroda bir nəfərlə danışıb instaları aldıqdan sonra 2-3 gün sonra bloka atmışlığım çox olub yayda , uzun müddətdir görüşmədiyim dostlarımla görüşməyə başlayıram. Hələ keçən həftə dostumla müsahibəyə gedəndə* şans gətirirəm deyib saat 8də məni ora sürütdəmişdi orda gördüyüm 2 tanımadığım qızı söhbətimiz* 5-6 cümlə idi amma əyləncəli görünürdülər tutmuşdu deyə yeməyə dəvət etmişdim. Ayrı vaxtlarda nah mən bunu edərəm. Nə isə.. Maraqlı gəldi görən sözlükdə belə başqaları da var yoxsa mənəm bircə? Bu arada yay fəslindən zəhləm gedir payız fav