mikayıl müşfiq
![]()
Bayaq şeirlərini dinləyirdim youtube-dan. Küsmərəm şeirinə raast gəldim.
Yarım buraxılmış hekayələr insana pis toxunur, 29 yaşında güllələnmiş bir şairin yazmış olduğu sevgi şeiri insana bir çox dram əsərindən daha ağır gələ bilirmiş.
Üçcə bənddən ibarət bir şeirdi, elə ağır bir tərəfi olmamalıdı. Di gəl ki, dünya belə işləmir. Sadə, bəsit ürəyaçan bir şeir də özündə dünyanın dərdini daşıya bilir. Oxumaq bunun üçün lazımdı. Çəkilməsi gərəkən dərdlər var. Yetim qalmış dərdlər. Şeiri yazıram bura:
Mən şirin ləhcəli bir bülbüləm ki,
Güllərdən küsərəm, səndən küsmərəm!
Məni öz canından artıq istəyən
Ellərdən küsərəm, səndən küsmərəm!
Gözlərin misaldır axan çaylardan,
Kirpiyin oxlardan, qaşın yaylardan.
Qarşımıza gələn uzun aylardan,
illərdən küsərəm, səndən küsmərəm!
El içində bizə derlər Sayadlı,
Tərlan ovçusuyam, ruhum qanadlı.
ilham pərisinin açdığı dadlı
Dillərdən küsərəm, səndən küsmərəm!
Necə ağır gəlməsin ki?
Qarşımıza gələn uzun aylardan,
illərdən küsərəm, səndən küsmərəm.
Bu misraları yazdıqdan nə qədər sonra güllələnib görəsən deyə netdə bir az axtarış etdim. Yazılma tarixinə dair bir şey tapa bilmədim. Şeirin olduğu kitablarda çox vaxt "Hafizələrdən gələn şeirlər" bölməsində olur.
Dəqiq bir məlumat tapa bilməməyim məni elə də üzmədi. Ya ölümündən bir il əvvəl yazmış olduğunu öyrənsəydim? Gəl indi gecəni yat.
)