procrastination

hal-hazırda babat stress yaşadan zad.

passive procastination ucbatından işlərimi düzgün yoluna qoya bilmirəm. bunu indi edərəm, bunu sonra edərəm, bunu biraza imzalayarlar, buna baxaram, bunu çağırım, bu sabaha o sabaha zad zud deyə deyə bir şey etmədiyimin fəriqnə vardım. bir müddət sonra oyanıram ki, dınq dınq dınq deadline deadline.

1 aya yaxındır işə girmişəm * mühasibat və anbardar qarışımı bir şey və hələki götümün isti yerdə olmadığına öyrəşməmişəm. evdə deyiləm, məsuliyyətlər var, çatdırlmalı şeylər var, təxirə salınmamalıdı fln. ilk rəsmi işim də sayılır deyə qurudan çıxıb doluya düşmüşəm. bu açığı ləzzət edir, çünki boş şeylərə vaxt öldürmürəm, bacardığım qədər tez və kaliteli etməyə çalışıram və cəld düşünmə bacarığım inkişaf edir. cəld düşünmə vacibdi, çünki durduq yerə 10 sual verə bilirlər. ümumiyyətlə işləmək çox gözəl imiş. öyrəşənə qədər vaxt lazımdı. öyrəşəndən sonra, məncə, babat olacaq.

iş stressi sizi də incidirsə, günüvüzü keçirməyə, dincəlməyə icazə vermirsə, evdə belə sizi düşündürürsə, təxirə salmayın. aaa barrak ciddi ola bilmezsen deye bilersiz, amma salmayın işte. deyən yoxdu da ala elə bilirlər bacarmırsan vse damğavı qoyurlar. bacarırsan halbuki, təkcə fokuslanıb organize etmək lazımdı. ümum olaraq bu cındır zaddan qurtulub hər işi vaxtında yerinə yetirməyə çalışın. deadlineın dopamini çoxdu deyə ləzzət edir, amma stressi qəti çəkilməzdi. organize etməkdə çətinlik çəkirsizsə eisenhower modelindən istifadə edə bilərsiz. təcili və əsas, təcili olmayan və əsas, təcili və əsas olmayan, təcili olmayan və əsas olmayan(bunu sikdir edin) kimi organize etmək olar. baxın da kafanıza göre. bugün işimə yaradı. plan qurmaq stressdən qurtarır.

107.7 fm

rayondan maşınla qayıdarkən səhvən rastlayıb aşiq olduğum, qulağı en az inciden fm. ilk açdığımda the smithsin heaven knows i'm miserable now mahnısı gəldi. sonrasında da bir pop patlatdılar qulağım qanadı. dedim yəqin kimsə yemək arasında girib 1-2 gözəl mahnı əlavə edib, sonra gördüm çalınan mahnıların çoxu gözəldi. fransuzki mahnılar da var. hələ yolda necəsə ərdəbil radiosuna da qoşuldum zor idi. mırt danışırlar. indi biraz qohumluq var da çəkir adamı slkgjsdsdg

tısbağa

uşaqlığımda ən çox bağlandığım heyvan tısbağa idi. məni tanıyanlar bilir ki heç vaxt bir yerdə sakit dayanmamışam. hər heyvanın başına oyun açmışam, hər nə maraqlı gəlib etmişəm. degenerat deyirdi mənə evdəkilər -*. hələ də deyirlər. başına oyun açmadığım tək heyvan sevimli minnak tısbağam idi.

atam ezamiyyətdən gələndə yolda tapıb gətirmişdi bizə. mamagil ıy uy etməyə başlayanda bildim ki saxlamayacaqlar tısbağanı ona görə qaçıb həyətdəki divanın tinində gizlətmişdim. həyətdəki həmin divan bütün heyvanların məskəni olub vaxtında. küçədə görüb yazığım gələn it, pişik, dovşanı divanın tin bucağında, ya da üstündə saxlayırdım. indi də bizim pişiklər və metresləri orada yatır. 15 pişik saxlayan vaxtlarda, bəli 15 pişik saxlamışam, divanın yanına keçmək olmurdu. mama da əsəbiləşib çoxunu qovdu, qalanların bir hissəsi də öldü :(. pişiklərim ölən vaxtı quşlarım da ölmüşdü. gül kimi papuqayıma söyüş öyrədirdim evdə tək olanda. eh. həmin həftə əzrayılın heyvanlara baxan şöbəsi ziyarətə gəlmişdi.

nəysə tısbağa idi konu. tısbağanı gizlətdim, atam da başladı tısbağa haqqında əhvalatlarını danışmağa ki bizim vaxtımızda yekə yekə tısbağalar var idi bağımızda, minib belinə kəndi gəzirdik zad. tısbağanı soruşduqlarında da dedim apardım qoydum otluğa zad basdım nəsə inandılar. 1-2 gün müddətində tısbağam başını çıxarmadı bayıra. yolda tapıldığına görə böyük ehtimal maşın ucbatından qabığının üstündə çat var idi. bir müddətdən sonra başını çıxardı, ora bura qaçmağa zad başladı deyə sevinmişdim. yarpaq fln verib yedirirdim, oturub portağal ağacımmış kimi dərd sər danışırdım. güya bir böyüyəcəkdik, atamın vaxtında mindiyi kimi mən də minəcəkdim belinə tısbağamın. sevimli uşaqlıq xəyalları. sonra şeytan bacım tısbağanı görüb dedi evdəkilərə. evdəkilər də məni danlayıb dedilər ki tısbağanı başqa yerə qoy. getdim qalanın dibinə gizli yerə qoydum ki gəlib orda baxaram ona. səhər gedib baxanda isə artıq orda yox idi. böyük ehtimal günəşin batdığı tərəfə doğru gedib.. ağır heyat keçirib canım tısbağam. belində ömür boyu unutmayacağı bir şram, bir də dost kazığı var idi.

yazarların ən sevdiyi anime personajları

cowboy bebopdan (baxma: spike spiegel)

adam gördüyüm ən kayfarik anime personajıdı. ağıllı, çevik, cəsur, bir o qədər də tənbəl. hər şeyə laqeyd yanaşır, elə də həyəcanlanmır nəyəsə. keçmiş yaxasını buraxmır deyə bir növ belədir. tez-tez keçmişinə aid pis yuxular görür, ağzında siqaret başı bədənindən yerə düşəcəkmiş kimi ortalıqda gəzir, ya da televizora baxır. babat döyüşür. məncə, spikeın ən gözəl döyüş səhnələri tengoku no tabira anime filmindədir. bir mağazada olan, bir də elektra ilə olanda süpürgə ilə etdiyi dava zor idi. spikeın ən həyəcanlı olduğu vaxtlardan biri elektra ilə olan döyüş idi.

bu mağaza döyüşü

(youtube: )

(youtube: )

təkcə mənmi edirəm deyə düşünülən şeylər

boşluqdan arxada spotidən electro qoşub brovvserdə 125 sekme açıb 10 dənə işi eyni vaxtda görməyə çalışıb kimsə çağıranda zone out olub "hardayam ala mən?" triplərinə girərək otağa ağzı açıq nəzər salıb təkərə düşüb 1 saat sonra özünə zorla gəlib bu dəfə daha çox iş görməyə çalışıb loopa girən tək mənəm? * ancaq electro ilə nəsə edə bilirəm. metal açanda rebellious damarım tutur deyə iş görə bilmirəm

edit: fikrimi dağıdan həmin şəxslərə qarşı tavrım

(youtube: )

the breakfast club

1985-ci ildə yayımlanan gənclik filmi. bu isti günlərdə vaxt öldürmək üçün izlənilə bilər. toxunduğu mövzular pis deyil. bir çox gənclik filmindəki kimi ailənin uşaqlara təsirini konu alıb. Molly Ringwald nellieni andırır .d

(youtube: )

dazed and confused

1967-ci ildə jake holmes tərəfindən yazılmış və jimmy page tərəfindən oğurlanaraq daha da gözəlləşdirilmiş mahnı.

rolling stones ilk amerika turuna çıxdığı zaman yaranan boşluğu bağlamaq üçün önə çıxarlan və eric clapton, jeff beck və jimmy page kimi əfsanəvi gitaristlərin ilk vaxtlarına işıq tutan "the most blueswailing band" the yardbirds zamanında yeni bir şeylər axtarışında olan gitaristimiz, jake holmesun "dazed and confused" mahnısını eşidir.

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

the acid king

ricky kassonun küçələrdə acid satmasına və kefinə düşdükdə pulsuz paylamasına görə qazandığı ləqəb. heavy metal, satanizm və okkultizmə maraq salmış, "say you love satan" sözləri ilə tanınan qatil, satanist. 80-ci illərdə bu casedən sonra heavy metal qrupları parental advisory xəbərdarlıq etiketini album qapaqlarına yerləşdirməyə məcbur oldular, çünki heavy metalın satanizmə yönəltdiyini, gəncləri okkultizmə tərəf çəkdiyini düşünürdülər. rickynin intihar etməzdən əvvəlki son şəklində üzərində acdc qrupunun logosunun olması da buna bir növ yol açmışdır.



ricky 6-cı sinifə qədər gələcəyi parlaq futbolçu, tərbiyəli və örnək alınacaq bir uşaq idi, ya da elə görünürdü. atası futbol müəllimi idi və oğlunun futbolçu olmasını istəyirdi. işlər atasının istədiyi kimi olmadı. ricky 6-cı sinifə keçdikdə jimmy adlı eyniyaşlı dostu ilə marijuana çəkməyə başlayıb, daha sonra LSD, PCP, Mescaline kimi daha ağır narkotiklərə keçid etdi. narkotik asılılığı onda əsəb problemləri yaratmışdı və əsəbini idarə edə bilmədiyinə görə futbol komandasından atılmışdı. futbolçu olmaq istəmirdi zaten, futboldan nifrət edirdi. oynama səbəbi isə atasına görə idi.

16 yaşına çatdıqda acid alqı-satqısı ilə məşğul olurdu və küçələrdə "the acid king" olaraq tanınmağa başlamışdı. belə adlandırılmasının səbəbi də kefinə düşdükdə narkotiki pulsuz verməsi idi. bir müddətdən sonra satanizmə könlünü qapdırdı. 10 paket pcp qəbul edib qəbiristanlıqda şeytanla danışdığını iddia etmişdi. satanizm ilə daha çox maraqlanmağa başladı və yüksək doza halusinatif narkotik istifadəsinə görə reallıqla əlaqəsini itirdi. jimmydən başqa garry və bir başqa dostu ilə heyvanları öldürüb, yandırdıqları və başqa satanist stuffları yerinə yetirdikləri ortaya çıxmışdı.

bir gün bunlar meşədə kefləri keka olduqları zaman garry adlı dostu rickydən 10 paket pcp oğurladı. səhərsi gün ricky xəbər tutdu bundan və garryə ya pcpləri ver, ya da pulunu ödə dedi. garry heç birini etmədi. ricky bu "xəyanət"ə dözə bilməyib onu öldürmək qərarına gəldi. bir neçə dəfə bıçaq zərbəsi endirərək təkrar təkrar ona "say you love satan" deyirdi.

(youtube: )

(youtube: )

ilk kompüterlə edilən umbaylıqlar

windows xp idi o vaxt bizdə. bütün uşaqlıq, toy şəkilləri, xatirələr filan hamısı kompüterdə idi. mən də o vaxt özümü kompüter ustası kimi tanıdırdım. xarab olan kompüterləri düzəldirdim (ytdan solution videolarına baxaraq), format diskləri verirdim, amma format etmirdim. bir gün kompüter xarab oldu. mən də ustalar sucks pulumuzu qoparırlar deyib özüm düzəltməyə qərar verdim. əvvəlcə kompüteri təmizləyəcəkdim. indiyənə qədər heç vaxt içini açmamışdım kompüterin. keysi açdım, başladım çıxarmağa bütün hissələri. mən gic nə bilim bu hard disk qırılan şeydi? atdım yerə hard diski "çaaçaaak" səs gəldi. astadan götüm titrədi, amma bildirmədim. atam qıraqdan mənə baxır ki, sən nə etdin, ay umbay? hard disk xarab olsa açılmayacaq. mən dedim heç nə olmaaaz. təmizlədim, saldım yerinə bütün hissələri. açıram ki, işləmir a kişi. açılmır. həyəcan bürüyüb ala. indi atam məni götbaş edəcək. o boyda artistlik də etdim ki, bacararam zad. söndürdüm, yandırdım, yenidən çıxarıb saldım. açılmır. youtubedan bütün videolara da baxdım, xeyiri olmadı. dedim format etməyə çalışım, alınmadı. çarəsizcə atamın yanına getdim, danışdım belə-belə. babat danlaq yedim, anam da şapatladı məni. atam düzəltməyə çalışdı, amma olmadı. hal-hazırda atamın cavanlığı, mənim uşaqlığım, xatirələr və s dair şəkillərin çoxu yoxdur. yaxşı ki, album düzəltmişdilər. xatirələrin yarısı yandı getdi.

siz siz olun, burnunuz havada hərəkət etməyin. mən sonradan qıra-tökə öyrəndim düzəltməyi* :d . nə qədər videokart, cpu yandırmışam ala...

uşaq vaxtı qorxulan şeylər

klonlardan qorxurdum. uşaq olanda qorxumdan vurub qaçırdım. seri katilə oxşayırlar amk.

kravatın altından qorxurdum. kravatımın sağı da solu da açıq idi deyə bir yerindən çıxıb məni qorxudacağından qorxurdum. elə klon görəcəyimdən qorxurdum. bir dəfə qaza gəldim və kravatın altında yatdım. o gündən qorxmuram.

gecə 2-4 arasında cinlərin hərəkətə keçdiyini demişdi kimsə mənə. hər dəfə 2 gələndə mən halusinasiylar görməyə başlayırdım. bir dəfə klon gördüm ala -*. dəstəsi ilə düzülmüşdülər. divan, kreslo zad hamısı bir bədənə bürünmüşdü. qapının qabağından 6 nəfər mənə baxırdı fln baya qorxmuşdum. ona görə yatmazdan əvvəl yanıma dubinka qoyurdum ki, hər görəndə cumub döyüm hamısını. hələ də o dubinka qalır otağımda. elə 12 yaşımda gedib döydüm onları bir də gəlmədilər. puştlar amk.

lan bir də samara fln görürdüm mən. su içməyə gedəndə baxışırdıq. keçən dəfə yenə gördüm heç dəyişməyibmiş. dubinkamı götürüb cumdum üstünə qaçdı. ovsunlu haydarım yaxşı iş görür. istəyən olsa günü 5 manatdan verərəm.

elliott smith

bəzi insanlar bədbəxt doğulur. bu bədbəxt doğulanlardan biridir elliott smith. altı aylıq olarkən ailəsi boşanmış, ögey atası tərəfindən cinsi istismara məruz qalmış, gənc yaşdan alkoqol və narkotik asılısı olmuşdur.

mahnılarını dinləyərkən mənə və hər kəsə hiss etdirdiyi ən basqın hiss yalnızlıq hissidir. bir çox musiqi alətini çala bilirdi. səsi möhtəşəm olmasa da, çox fit oturur mahnılarına. hüznlü səsi var. bacarıqlı idi, amma həyatında bir böyük bəla var idi- depressiya * həm də balam adhd idi. . yaxasını buraxmaq bilmirdi. içindəkilərini mahnılar sayəsində üzə vururdu, gizlətmirdi. istismara məruz qaldığını da "Abused" mahnısında dilə gətirmişdi.

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

kaş ki ölməyəydi deyilən məşhurlar

(bax: jeff buckley)