Son yazılanlar
insanlar bəzən elə davranır ki, mat qalıram: əcəba, bunlar dəlimi, ya bizi dəli sayır? məsələn, 50 yaşlı, bədəni idman görməyən, əzələsi xəşil kimi lırt olan əyriqıc kişi hesab edir ki, küçəyə çıxan kimi qarşılaşdığı bütün gözəl qadınlar bundan ötrü ölür..... adama deyən gərək, a kişi, bir güzgüyə bax, sonra gözəl qadına ağzının suyunu axıt...
dünən metroda getməli oldum. vaqona minəndə, bir kişi mənə yer verdi - yaqin, yorğunluğuma acımışdı))))). kişi qarşımda durdu. 50-55 yaşı olardı. əlində ağ sədəf təsbeh firladırdı, nəfəs-alıb-verincə araqlı hava mənə vururdu. təsbehli əl və araqlı nəfəs - ancaq bizim insanlarda belə təzadlara rast gəlmək olar...
gedəsi olmadım, yenə gəldim... bu arada biri mene salamsız-kəlamsız "mənə yaladarsınızmı" kübarcasına soruşdu. əcəba, buna nə cavab verəsən? yəni bu yanıqbalaya hə cavabı verən olurmu? ))))
iqnor etmək!
hə, bunu da yazım, gedim)))) bu günlük bəsdi.
çatda çox oluram - sevirəm çatlaşmağı. bu arada biri, çat aşiqi hər gün məni dəng etməkdə, komplimetin beşi bir qəpikdən)))) - "balamı yalayıb yeyərəm, bəh-bəh, balam dadlıdır", "balamın üstünə mayonez, ketçup töküp yeyirəm, dadlı balamsan mənim" - bu kimi sayıqlamalar....
avtobusda, metroda gedəndə insanlarımızı seyr etməyi sevirəm. xaricən nə qədər miskin, pinti olsalar da, gözləri alışıb yanır manyakların. özlərini əsil maço, qadın sərrafı hiss edirlər sanki. elə bil diri-diri səni udacaq.... baxışları da qadınların arxasını, məməsini, dodaqlarını deşməkdə...
o gün xalamla əli zəmbilli, zəmbil pomidor-xiyarla dolu bazardan gəlirdik. əlimiz ağır, özümüz tər içində, gün də bir tərəfdən halsız edib bizi. bu arada biri - 20-22 yaşında çəyirtkə arxamızca gəlib: adın nədi? tanış olaq? dovşan, cavab ver - ah-naləsi ilə zəhləmizi tökməkdə. bir istədim zəmbildəki yumşaq pomidorlardan brini götürüb çırpam bu bazar məcnununa, xalam qoymadı ki, ayibdı. deməli, mənə ayıbdı, bu yanığa dalımıza düşmək ayıb deyil?
əcəba, nədən bizimkilər bu qədər səviyyəsizdi.... oglanlı-qızlı, kişili-qadınlı.... harada rastlasam bunlarla, özümü absurd dünyada hiss edirəm. 60 bədən ölçülü, eni ilə boyu 150 cm olan, yeriyende dalı-qabağı qoyun quyruğu kimi titrəyən "gözəlçələrin" əynindəki dar qara losin iplə sarılmış sosislərə oxşadıqları qədər də gülünc və zövqsüzdür... yun cubuğu kimi arıq, beli bükük gənclərin əynindəki damdar şalvarfason nəsə onları mars səhralarından gəlmiş çəyirtkələrə oxşadır. bircə bu adamların evdən çıxarkən baxıb özlərindən zövq aldıqları güzgünü görə bilsəydim...
ağlaya bilmək də bir şey deyil.
gözünün suyu elə ovcundadır
zəifsən deyirlər
mübariz ol - guya bu elə asandır... deməyə nə var ki)
ağla ya ağlama - her şey onsuzda səndə qalır ehhhh
Son bəyənilənlər
