Son yazılanlar
il 2020-21,ayın isə fərqi yoxdur...həyatımın ən pis anları.problemlər,stress,həyəcan və bunların məndə qoyduğu travmalar...həqiqətən də yaşanmasını istəməzdim bunların .amma artıq hər şey geridə qalıb.salamatlıqdır,lakin mənəvi və psixoloji cəhətdən yenə də əziyyət çəkirəm.mən bu söhbətlərdə baş rol olmasam belə,yaşanmışlıqlar mənə də təsir edir.intihara dəfələrlə nümayişkaranə şəkildə cəhd edən yaxınının səndə qoyduğu iz tam başqa imiş
yazmağa çox şey var. bəlkə də təkcə BDU-da oxuduğum üçün və başqa unilərin ab havasını bilmədiyim üçün biraz pisləyə bilərəm buranı. elə girişdən başlayaq.siz cc,999,zz,003 falan nömrəli maşınları görmək istəsəz,mütləq bdunun qabağına gedin.maşınlar da rr,mersedes və BMW. bu ayrı mövzudur, nəysə. əsas girişdən girdik, qapıda bir iki düşovka mühafizə var. ordan keçəndən sonra uzun bir yol hansı ki,korpuslar sənin sağında qalır. kampus deyilən bir şeydən söhbət belə gedə bilməz. ağaclı uzun sıxıcı yol. içəri tam bir məktəb kimidir.auditotiyalar isə lap qədimi xatırladır. lll korpusun 8,9,10cu mərtəbələrində demək olar ki təhsildən söhbət belə gedə bilməz müəllimlər isə qoca,qoca ayrı sözdür bunlar artıq nadir tarixi eksponatdır,nə bilim 90 yaş,79 yaş,86 yaş və s.tədris prosesi isə bərbad səviyyədə.bufetdə 10qəpiyə verilən çaydan,yoxsa 5 manata verilən çizkekdən danışım?orada əgər tanşşın varsa sən 1.0 öndəsən.yox əgər haqsızlığa dözməyən və sadə adamsansa batdın deməli,heç gəlmə buralara.o ki qaldı lll dərəcəli avara ixtusaslara,oraları heç düşünmə.bura uzun sözün qısası,adı olan özü olmayan bir cəmiyyətdir.hansı ki çirkabla dolu olan bir yer
Sevdiyin şəxs tərəfindən sevilmək hissini çoxları ən gözəl hiss adlandıra bilər,lakin mənim fikrimcə,ən gözəl hiss bacarmışlıq hissidir.yəni,bütün mübarizən geridə qalıb və sən artıq bacarmısan.əsl mükəmməl hiss budur.ya da təzə yağmış qarın üzərində yerimək)))
@3:59daüzvolannihil eyni mənəm sanki,bu cəmiyyətdə özüm kimi insanları tapa bilməkdə çətinlik çəkirəm...
Kaş bu başlığa daha çox yazar entry əlavə edərdi.çünki,mən də uşaq vaxtı çox sakit olmuşam.elə indi 20 yaşım var,eyni uşağlıqdaki kimi sakitəm.adamayovuşmaz da deyirlər amma mənim ünsiyyət bacarıqlarımın yüksək səviyyədə olduğunu dəfələrlə deyiblər.sakitlik bəzən acizlik,zəiflik və özgüvənsizlik kimi də görünə bilər.ona görə də bəzən bəzi insanları sındırmalısan ki,səni sakit bilib başından vurmasın.beləliklə,bu zibil cəmiyyətdə sakit insanı da min cür yozullar
Hə,yalan.dövrümüzdə hamının istifadə etdiyi və bəzilərinin həyat tərzinə çevrilən bir hadisə,hərəkət.ən ürək bulandıran cəhət isə ondan ibarətdir ki,yalanlarla qabağa getmək istəyən insanlar var.adi onlayn dərsi misal götürək:yazır ki,müəllim,mikrofonun işləmir deyə,danışa bilməyəcəm yoxsa dərsi bilirəm.müəllim də fağır adam təbii ki,inanmağa məcbur olur.amma di gəl ki qrupda yazır ki,"babat dedim ha" və bunu 30 nəfərlik qrupda deyir.deməli,sən yalançısan və mən sənə daha güvənə bilməyəcəm.etibarsızlıq yalandan yaranır.etibar sarsılmaz bir qala kimi olmalıdır.lakin o qalada yalan kimi bir nüans varsa,artıq o sarsılmaz deyil.
Dünyanın ən çətin və yorucu işidir.adi iş yerində,universitetdə,məktəbdə günlərlə,aylarla,hətta illərlə birgə olduğun insanları tanımaq çox çətin bir şeydir.biri mamauşağıdır,əksəriyyəti yalançı,bir qismi alkoqolik,müəyyəm hissəsi qorxaq,nə bilim bir qrupu paxıl,bir hissəsi isə dalbayov.yəni bunun nə olduğun tutammırsan da konkret.deyirsən hə,bu yaxşı saf uşaqdır,bundan zərər gəlməz.Amma elə hərəkət eləyir ki,adamın gözündən düşür.insanları tanımağın ən rahat yolu isə gözlərə fikir verməkdir.gözlər qəlbin aynasıdır.adam var ki,gözündən şərəfsiz olduğu bilinir.əlqərəz,çox çətin bir şeydi insan tanımaq
Xarici görünüş insanların ən önəm verdiyi bir şeydir. mən məsələn çox da çirkin olmayan amma müxtəlif qüsurları olan bir oğlan olsam belə mənə sağolsunlar sevgi etirafı edən qızlar olub. amma bu xarici görünüşümlə bağlı olmayıb məncə, daha çox manipulyasiya bacarağı və psixoloji hiylələrlə müşayiət olunan mizahla bağlı olub. yəni deməyim odu ki, çalışın xarici görünüşünüzü düzəldin. əks tədqirdə qəlbiniz qırılacaq.hər şəkildə də pis düşəcəksiz...
inanılmaz bir hekayə.ən maraqlısı da budur ki,türklərin dövlət dövlət deyə öyündükləri MiT də onları yola verirdi.deyilənə görə R.L.Caniyev buranın bağlatdırılmasında xüsusi səy göstərib
Hə deməli ən bəyənmədiyim xüsusiyyəti yazmalıyam.Əslində saysız hesabsızdır.birincisi,çox tez küsürəm qız kimi.biraz paxılam.eqoist deyiləm.özgüvənim azdır(ən bəyənmədiyim xüsusiyyət).Daha sonra biraz duzsuz zarafatlar edirəm.hamıya xoş rəftar edirəm bacardığım qədər.bəyənmədiyim başqa xususiyyətim azca yalançı olmağımdır.biri də var,indi yadıma düşdü.nostalgiyaya meyilli insanam.bir musiqi açıb saatlarla düşünə bilərəm.hə birdə,çox emosionalam.insanları güldürməkdən xoşum gəlir.amma bunu səhv başa düşürlər bəzən.ən anormal xasiyyətim isə,bir anda özümü biabr edəcək bir şey eləməyimdir.beynim qəfil g******* qərarlar qəbul edir və bu məni gülünc vəziyyətə salır.hə başqa bir bəyənmədiyim xüsusiyyətim qeyri ciddi olmağımdır və bunu mən genlərimə bağlayıram.nəysə yordum sizi...
iyrənc qız stili.Ancaq öz mənfəətin düşünən.Daima paxıllıq edən.Hər kəsin bir tanıdığı pick me var.Onlar öz ehtiraslarına məğlub olurlar,adi şeylərdən küsürlər.Sinirə təsir edən səs tonu ilə danışırlar.Onlardan çalışın uzaq durun.Hə bir də,onlar oğlanbaz olurlar.Amma danışanda elə bil sulanan oğlanlardır)Nəysə əgər yaxşı həyat yaşamaq istəyirsizsə onları qırın
Ölən biri üçün darıxmaq,dünyanın ən çarəsiz hissi.düzdür yaşayanlar bilər ancaq
Mən açığı babam üçün darıxıram.iki babam da haqq dünyasındadır artıq.ikisi də yaxşı kişi idilər.ata babam çox saf və kövrək adam idi.bizi şəhərə yola salanda ağlayırdı.o yadımdan çıxmaz heç vaxt.ana babam isə biraz ciddi adam idi.son illər çox bağlandım ona.çox yaxşı insan idi.heyif rəhmətə getdi.bir dəfə yuxuma girdi.ayılan kimi hönkür hönkür ağladım.yaşayarkən,sağ ikən sevdiyinizi etiraf edin,deyin,bir yolla bildirin.mənim babamla cəmi 1 şəklim var o da öləcəyini bildiyim üçün çəkmişəm.əlqərəz həyat etibarsızdır...
sevgilisi olmayan insan dostlar,bəlkə də mənim elədiyim gijdənpulluq kimi heç kim heç nə etməyib.Bu hadisələr realdı,amma heyif az yazmaq olur.Deməli il 2021,özüm də 2004 təvəllüd gənc.Hazırlıqlara başladım 11ci sinifdən.Biraz yad yer idi,özü də kurs.Əlqərəz burada bir qıza qarşı içimdə məhəbbət yarandı.Amma sevgilisi olduğunu öyrəndim.Nəysə dedim,yoluma baxdım.Gəldi qəbul imtahanında mənlə eyni otağa düşdü.Ondan sonra ağlımdan çıxmadı.Universitetə qəbul olduq,amma heç vaxt əlaqəmiz olmadı.imtahan bəhanəsi ilə yazmışdım təkcə.insta,tt hesabın falan da bilirdim.Nə başınızı ağrıdım.Onu illərdi düşünə düşünə il oldu 2023,oktyabr.Bizim ortaq tanışımız var idi.Ondan öyrəndim ki,bəs sevgilisindən ayrılıb,özünə də qəmgin xatirələr paylaşan səhifə açıb.Mən də eləmə təmbəllik götürdüm bir səhifə açdım gic bir adla.Eyni qız yazan kimi sözlər yazıb paylaşdım.1-2 gün sonra postun altına intiharla bağlı bir söz yazdım.Cavab yazdı,rəylərdə biraz danışdıq.Manipulyasiya elədim.Öz əsl kimliyimi gizlətdim ondan.Dm-ya keçdik,daha doğrusu o yazdı.Özümü Nuran kimi təqdim etdim,onun haqqında hər şeyi bilməyimə rəğmən ondan hər şeyi soruşdum.Çox saf qız imiş düşündüyümdən,özü də çox gözəl idi.Nəysə,belə danışmalara başladıq.inanırsız onunla danışdığım dəqiqələr üçün hələ də darıxıram.Deyə bilərsiz ki,niyə öz adınla danışmamısan.Cavabım çox içləracısıdır.Məndə mədə xərçəngi əlamətləri var və bu çox pis haldır.Əsas məsələ o qızın mənə qarşı olan mehriban davranışı idi.Səs atırdı,mənə minnoş deyirdi.Sanal dost idik guya.Çox qəribə hisslər keçiridim.Onunla bir ömür yaşamağımızı istəyirdim.Amma neynək alınmır.Axırda dözmədim əlaqəni kəsdim...il oldu 2024,mart.Yazdım həmin səhifəsinə.Cavab verdi sağolsun.Üzr istədik.Əsas səhifəsini izlədim.Mələk idi sanki...Amma dedi sevgilim var artıq,özü də dindar.6 aydır artıq dedi.içimdə nəsə qırıldı qaldı...Anasının və özünün xəstəliyi barədə də mənə danışmışdı...Halbuki indiki sevgilisi belə bilmir onları...Hər nəysə belə oldu onu itirdim.Dedi daha danışmayaq sevgilim istəmir.Dediç tamam sağol,özünə yaxşı bax.sOnra blok etdi məni.O duyğusal səhifəsini də bağladı.Mən qaldım kartof kimi ortada.Düşünürdüm ki,mənim niyə sosial həyatım yoxdur,mən niyə belə yaradılmışam.Həmçinin,üz quruluşumda da ciddi eybəcərliklər var...Axı niyə beləyəm.Kaş yaranmazdım deyə düşünürəm hərdən.Ya da qəlb verilməzdi mənə.Ondan 1 ay sonra mənə bir qız eşq etirafı etdi.Amma heç tipim deyildi.biraz da dəlisov idi.Ehh,mənə kim baxar e...indi isə yalandan başımı qatıram.Deyirəm universitet bitsin işimi qurum.Amma o qızın açdığı yara sağalmazdı.Hələ də səhifəsinə baxıram.Canın sağ olsun deyirəm.Bəlkə kitab yazım deyə düşünürəm.Amma kimə maraqlıdır axı.indi sevgilim yoxdu,ümumiyyətlə də olmayıb,heç olmayacaqda bu gedişlə.Sadəcə ailəmi xoşbəxt etməkdir arzum.Bu da ürəyimdə qalmaz inşallah.Nəysə sağolun,sevin,sevilin...
Son bəyənilənlər
