Həmçinin parçalarıyla da insanı "lənətləyən" Proqressiv rock qrupunun adıdır. Dinlənilən hər hansısa parçasında qrup adının əks etdirdiklərini hiss edirsiniz. Ya da elə hiss edirsiniz deyə dinləyirsiniz -*
(youtube: 
)
)Olriccc
46 3 0 0
9.nəsil
yazar
reytinq xalı: 491
entry sayı:46
karma xalı: 1933
izləyənlər: 15
sifariş sayı: 1
reytinq xalı: 491
entry sayı:46
karma xalı: 1933
izləyənlər: 15
sifariş sayı: 1
(youtube: )
)
“Həyatın verəcəyi rahatlıq və gözəllik ancaq həyatından uzaq olan başqa aləmləri xəyalında canlandıranda meydana çıxırdı”
son yazdıqları| | əl əməyi göz nuru| favori seçdikləri| favori seçilənləri| bütün entryleri| lövhə
Həmçinin parçalarıyla da insanı "lənətləyən" Proqressiv rock qrupunun adıdır. Dinlənilən hər hansısa parçasında qrup adının əks etdirdiklərini hiss edirsiniz. Ya da elə hiss edirsiniz deyə dinləyirsiniz -*
(youtube: )
)(youtube: )
)Maşın qarnıma girmişdi, başım da maşının qabaq hissəsinə dəymişdi və aralanmışdı gözümün üstü. işin maraqlısı isə hadisəni xatırladıqda başımdakı yaradan çox, qarnımda hiss etdiyim dəhşətli ağrını xatırlayıram.
Əvvəllər üzümdə asimmetriya yaratdığından kompleks edərdim həmin izi. Amma yaşım artqıca sevməyə başladım.
Xalam qızı bayaq deyirdi ki, yaş artıqca uşaqlığını xatırladacaq şeyləri görmək adamı xoşbəxt etdiyindən sevirmişəm. Düzünü desəm, ən çətin dövrlərimdən birində olmuşdu bu hadisə. Anamla atamın yenə ayrılma eşiyində olduğu zamana təsadüf etdiyindən, vəziyyətin daha da bərbad hala gəlməməsi üçün həqiqəti atamdan və ata tərəfdən olan hər kəsdən gizlətmişdik, gizlədirik...Hamı ayağımın sürüşüb pilləkəndən yıxıldığımı bilir hal hazırda. Əslində bu, indi yara izini sevməməyimin tək səbəbidir. Çünki haçan mövzusu açılsa, söhbətin də üstü açılacaq deyə içimi qorxu bürüyür. Belə baxsaq, indi bir əhəmiyyəti də yoxdur. Artıq olub və üstündən xeyli vaxt keçib. Ancaq hamının bildiyi kimi, “ağ yalan”ın mahiyyəti onun mövcudluğu ilə deyil, kim tərəfindən deyilməsi və daha çox nə qədər müddət yalan qalması ilə ölçülür. Üstündən keçən vaxt artıq onun rəngini dəyişir.
sevməyimin səbəbinə isə gəlsək, “özəl” olmasıdır. Bunu deyərkən heç də bədii mənalar yükləmirəm, sırf fiziki özəlliyini nəzərdə tuturam. Məncə, bu hamıda belədir; insan öz görünüşdəki hansısa xüsusi bir şeyi (yaxşı görüntü versə də, verməsə də) onu digərlərindən fərqləndirdiyi üçün daha çox sevir və bağlanır.
Hər nə qədər yazılacaq ən möhtəşəm parçalar artıq yazılıb düşüncəsində olsam da, başqa qruplardan başqa yeni yaranacaq əfsanələr dinləyə bilmək ümidi ilə...
Had to have high, high hopes for a living
(youtube: )
)Anam və atam sevərək evləniblər, uzun müddət də sevgili də olublar. Bəs o qədər vaxta bir birlərinin qüsurunu görmürmüşlər? Görürmüşlər ,əlbəttə, ancaq sevginin gözü kor olur misalı. Evləndikdən sonra, artıq sevgi bağlılıqla əvəz olunandan sonra, birlikdə yaşananlar fikir ayrılıqlarını bariz şəkildə önə sərdikdə, münaqişələr qopmağa başlayıb. Və bu uzun müddət də davam etdi. Arada çox şey yaşandı.
Düşünürəm, uşaq olanda hər zaman bir tərəfi günahlandırardım. Ancaq indi görürəm ki, hər iki tərəf özünə görə haqlıdır. Ayrılıqda baxanda da hər ikisi də yaxşı insandır. Ən azından müsbət keyfiyyətləri üstünlük təşkil edir.
Azərbaycanda iki gəncin ailə qurması üçün biçilmiş o standartlar da hər ikisində olub deyə heç kəs onların birlikdəliyinə qarşı çıxmayıb. Bir birlərini də seviblər, tanıyıblar, bax elə burada deyərlər nəyiniz çatmır axı?
Mən deyim, həyata ortaq baxış. Həyat yoldaşı seçəndə bəlkə də ilk baxılmalı olan budur. Həyata eyni yerdən baxmaq lazımdır. həyata qarşı olan ümidlər bənzər olmalıdır. Uyğun olmalıdır. Bir addımlayacağınız yolda biriniz sağa digəriniz sola dönmək istəyəndə belə mübarizələr çıxır ortaya. Bu zaman da ya ayrı yollardan getməli olursan, ya da bir tərəf gözünü yumub digərinin əlindən tutub gedir. Ancaq xoşbəxt olmur. Öz istədiyi yolla gedən də xoşbəxt olmur.
Düzü bu mövzuda yazmaq da, düşünmək də, xatırlamaq da yorur. Sadəcə Bu və oxşar başlıqdakı entrylərə baxanda çoxu sevgisizliklə bağlamışdı deyə öz müşahidələrimi bölüşmək istədim.
oğuz atay Tehlikeli oyunlar
Prozodiya xətası anlaşılmanı çətinləşdirir, həmçinin səslənməsi də qulağa xoş gəlmir. istiklal marşının səslənməsini hər nə qədər bəyənsəm də, heca baxımından uyğunlaşma pozulduğu üçün bir çox sözləri anlamaqda daim çətinlik çəkmişəm.
Şəxsən ən qarışıq gələnlərdən aşağıdakı hissə idi ki mənbələr də orada prozodiya xətası olduğunu göstərir:
korkma sönmez bu şafak-
larda yüzen al sancak
sönmeden yurdu-
mun üstünde tüten en son ocak o be-
nim milletimin yıldızıdır parla-
yacak o benim-
dir obenim milletimindir ancak
Bəlkə də günəş işığını sevməməyimdən irəli gələn bir antipatiya idi ki, sarı rəngi heç bəyənməzdim. Hər nə qədər enerji təmsil etsə də, məni yoran rənglər içərisində idi. Əslində hələ də parlaq sarı eyni təsiri bağışlayır. Ancaq van qoqun istifadə etdiyi sarı tonlarını çox sevirəm. Sənət tarixinə van qoq sarısı adı ilə yazılmış “Kirli sarı” adlandırdığım bu tonlar sanki sakitliyi təmsil edir mənim üçün. Vase with 15 sunflowers əsəri buna misal ola bilər.
Ümumiyyətlə sarı rəng ustadın əsərlərində ən çox istifadə etdiyi rəngdir. Bu səbəbdən Bir çoxları onun xanthopsia xəstəsi olması, yəni görmə qabiliyyətində sarı rəngin üstünlük təşkil etməsi ilə əlaqələndirirlər. Ancaq rəssamın əsərlərinə baxsaq, ilkin dövrlərdə daha solğun və qaranlıq tonlardan istifadə etdiyini görə bilərik. Sarı rənglə bağlılığı arla köçdükdən sonra yaratdığı əsərlərində üstünlük təşkil edir. Günəbaxan dedikdə gözümüzdə canlanan van qoq günəbaxanları məhz həmin dövr və sonrasına təsadüf edir.
Sunflowers with blue background
Zənnimcə, karantin müddətində gündəlik həyatlarında musiqiyə qulaq asmadan dura bilməyənlərdə daha da kəskinləşərək bu cür aslılığa çevrilmiş haldır. Artıq Nə etsəm arxa fonda aşağı səsdə belə olsa musiqi eşitməyə ehtiyac duyuram.
Günə pozitiv başlayaq -*
(youtube: )
)Hələ pianoya yeni başladığımdan etüdlərdən əlavə normal ifa etməyi öyrəndiyim ilk parçanı paylaşım dedim. Ümid edirəm davamı daha yaxşı gələr
Səni tək qoymadım, kafka -*
Bu parçanın çıxışını xəyalımızda canlandıraq; tudor çıxır səhnəyə və oturur pianonun qarşısına, pianonun qapağını bağlayır. 30 saniyə sonra açır və yenidən bağlayır. Növbəti 2 dəqiqə 23 saniyəlik və 1 dəqiqə 40 saniyəlik aralıq daxilində də eynisi təkrar edir. Ancaq heç bir nota toxunmur. bununla belə zal səssiz qalmır. Bəziləri buradan çıxıb gedir, bir qismi pıçıltı ilə danışaraq burada nə baş verdiyini anlmağa çalışır. Və 4 dəqiqə 33 saniyə tamamlandıqdan sonra tedor ayağa qalxır və baş əyir. Beləliklə parça bitmiş olur. “Səssizliyi” dinləyənlər onu alqışlayır. Ancaq belə bir sual doğur:
Bu səssizliyi musiqi adlandırmaq olarmı?
Ənənəvi instrumental musiqini dinləməyə hamı can atır. Burada isə iş onu dinləyənlərə qalır. Cage’ə görə hər bir səs musiqidir. Əlbəttə ki, Onu duya bilənə.
Elə parçanın əsas məqsədi də budur “insanlar öz musiqilərini duysunlar”
(youtube: )
)Metal səssizlik -*
(youtube: )
)romanın yarısından sonra ortaya çıxan bu obraz baş verən hadisələrin turquta təsiri ilə durmadan öz özünə danışmağa başlamasından yaranır. Elə kitabın başlanğıcı da belədir “o vaxtlar hələ olric yox idi; o vaxtlar turqutun başı bu qədər qarışıq deyildi”
O turuqutun qarmaşıq fikirlərinin, düşüncələrinin təzahürü, görə bilmədiyi və ya görmək istəmədiklərini önünə sərən mənliyi, bildikləri və ya bilmədiklərini bölüşdüyü biri olur.
-Mən hələ don kişotu da oxumamışam, olric. Özümdən utanıram. Heç nə bilmirəm, Olric.
-Olsun,əfəndimiz, siz onu içinizdə yaşadırsız, onu oxuyanlardan daha yaxşı bilirsiniz...
-bu böyük bir aldanış deyilmi, olric? Həmişə özüm üçün axtarıb tapdığım bir bəhanə deyilmi?
Bu və bənzər dialoqlarda öz özümə danışarkən bir yandan lənət oxuyub, digər yandan təskinlik axtaran qarışıq fikirlərimi əks etdirir sanki. Xülasə, olric turqut üçün nə idisə, sözlük də müəyyən qədər oxşar rolu yerinə yetirdiyindən bu adı turqutdan oğurlamış oldum. Affola turqut’cum
nick’i niyə olric yox da, olriccc deyə qeyd etməyimə gəlsək, nədənsə qeydiyyatdan keçdikdə ad çox qısa gəlmişdi.
Belə biri ilə çox yaxın olarsan, ancaq özlüyündə həqiqi dost olmadığını da bilərsən. Yoldaş və ya tanış deyilməyəcək qədər də yaşanmışlıqlar qalar ortada.
Hər belə vəziyyətlə üzləşdikdə dostumdur deyərək dost saydıqlarıma haqsızlıq edirmişəm kimi bir vicdan əzabı çökür üzərimə.
arxadaş sözü var əslində, ancaq işlək deyil, həm də tam olaraq “arkadaş” anlayışıyla üst-üstə düşmür bildiyim qədəriylə.
#308347
(youtube: )
)(youtube: )
)(youtube: )
)Digər albomlarına yeniden doğuş və nereden nereye aiddir.