dinə inanmasan da hörmət etməlisən məcburiyyəti

Deməli 90-cı illərdə Samuel Hantington adlı bir amerikan alimi "The Clash of Civilizations?"(svilizasiyaların toqquşması) deyə bir nəzəriyyə irəli sürür.bunun bu kitabı dərc olundan sonra bütün dünyada səs küyə səbəb olur.məsələnin məğzi nədən ibarətdi qısa vurğuluyum.deyir ki, 21.əsrdə artıq ideologoyaların və siyasi görüşlərin müharibəsi bitib xüsusən soyuq müharibədən sonra.gələcəkdə baş verə biləcək bütün münaqişələrə səbəb din və milliyət fərqliliyindən olacaq.bundan əlavə əhalini bir neçə qrupa ayırır və deyir ki bu qruplar arasında gələcəkdə münaqişələrin baş vermə ehtimalı ən çox olan qərb,islam və konfutsiançılıqdır.bunlardan da daha böyük çaxnaşma qərb və islam arasında baş verəcək.bunu qoyaq bir kənara kitabı oxusaz ağla batan çox tərəfləri var.hansı ki, bu gün də nümunəvi şəkildə görürük şərqdə.çox klişe olsa da deyəcəm.deməli inanmırsan hörmət elə o demək deyil ki, xristianlığa islama hörmət elə.o deməkdi ki qarşında duranın həyat tərzinə, fikirlərinə hörmət elə.onsuz dinlərin insaların hörmətinə ehtiyacı yoxdu onların hissiyatı yoxdu çünki.ama insanların var.əlimizdən gələn gördüyün, özündə olmuyan, sənin üçün fərqli olan başqaları üçün həyatının çox böyük hissəsini əhatə edən, onaları həyatda tutan, səhər oyanmağa məcbur edən şeylərə hörmət etmək.məncə hamı bu qədərinə layiqdi.çalışaq inanmırıqsa da dinlərə yox inanclı insanlara hörmət edək.

təklik

Çox qəribədi.uzun müddətdiki tək hiss edirəm.tək hiss edirəm deyirəm çünki tək deyiləm.ətrafımda nə vaxt yazsam görüşmək istəsəm yanımda olacaq insanlar var,ailəm var.amma bu belə bir şey deyil.kimnənsə danışmaq istəyirəm.bir narahatçılığım var elə bil.ama pis tərəfi nə danışım onu da bilmirəm.ya da danışılacaq nəsə olsa da əlimi telefona atıb birinci zəng kimə vuraram onu da bilmirəm.çox dostum yoxdu ama yaxşı dostlarım var.bəzən egom müsadə eləmir onlarnan hər şeyi bölüşməyə,zəif tərəflərimi dilə gətirməyə.bəlkə də düşündüyüm qədər də yaxşı dostluq deyil.ailənnən də bir yerə kimi danışa bilirsən.bilirəmki nə vaxt başımı qatacaq bir şey tapmasam belə hiss edirəm.6.gün axşam,bazar günləri,tətildə,özümnən nə vaxt tək qalsam danışacaq birilərini axtarlram.özümə tək desəm nankörlük etmiş olaram.amma bir boşluq var.bilmirəm nədir.