həyatın və insanların nə qədər qəddar olabiləcəyini üzümüzə bir şillə kimi vuran rejissorluğunu lukas moodysson'un etdiyi 2002 istehsalı film. başrol lilyanın anası tərəfindən tərkedilməsi nəticəsində 16 yaşlı lilyanın pul üçün fahişəliyə başlamağı izləyənlərin içərisindəki antinatalizm düşüncələrini şiddətləndirir. filmdəki "yazıq uşaq" roluna sahib volodyanın lilya ilə dialoqları filmin ssenarisinin nə qədər mükəmməl yazıldığını açıq şəkildə göstərir. məhz bu səbəbdəndir ki, rejissora çox da iş düşməyib. rammstein'in mein herz brennt parçası ilə başlayan filmi bitirdikdən sonra bir siqaret yandırmamaq mümkün deyil. izləyin, izlətdirin!
blok başlıqlarını gizlət
sözaltı fotoqrafiya
sözaltı fotoqrafiya
sözaltı fotoqrafiya
sözaltı fotoqrafiya
sözaltı fotoqrafiya
sözaltı fotoqrafiya
sözaltı fotoqrafiya
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
andrey tarkovskinin ölmədən əvvəl çəkdiyi son film, digər adı ilə offret. tarkovski bu filmi oğluna həsr etmişdir. freidrich nietzsche'yə və william shakespeare'ə olan göndərmələrlə başlayan film başdan mövzusunu bildirməkdədir. filmin adından da bilindiyi kimi, film qurban etməklə bağlıdır. baş rol alexander ailəsinə, sevdiklərinə, əsas da oğluna zərər gəlməsin deyə tanrıya yalvarır və bunun üçün əlində olan hərşeyi qurban etməyə hazır olduğunu bildirir. izləməmişdən qabaq ağlımda olan düşüncəni filmin içərisində görmək sevindirmişdir. bu fikir, nəyisə istəyiriksə birşeyi qurban verməliyik fikridir. filmin içərisində olan dialoqları başa düşmək üçün kifayət qədər altyapıya ehtiyacınız var. simvolları heç demirəm, tarkovski yuxularından ilhamlanan bir adam olduğu üçün simvolların bir çoxunu anlamaq mümkünsüzdür. izləməyənlərə və kino sevən hərkəsə tövsiyyə edirəm.
fırtınaya tutuldu bir işci gəmisi, dalğalar sanki ölümü çağırır.
məşəqqətin bitməsi işcilərdə təbəssüm yaradır.
düşür azadlıq bir məhrumun qanına.
azadlığa icbar olunmuş ikən, xilas etmək istəyər özünü bu vəziyyətdən
bütün gözəllikləri çirklətməyə hazır olduqda,
əbədiyyət arzusu ilə yanır çirkli bədənlərimiz.
uzaqlaşırıq hər addımda şəxsiyyətimizdən
ümidlər şübhələr ilə birlikdə böyüyərkən
addımlar sürətlənir imkan xaricində olana doğru.
dünən izlədiyim uzunmetrajlı nuri bilge ceylan filmi. film 3 saat olduğu üçün sıxılacağımı fikirləşdim amma heç də elə olmadı. insanın həyatda məna tapabilməyişinin günahını yaşadığı yerə, insanlara atan bir baş rol görürük filmdə. nuri bilge ceylan'ın özünün də dediyi kimi: "xoşbəxt olmayan insanlar üçün başqa yerdə xoşbəxt olabiləcəkləri təsəllisi yaxşı gəlir insanlara." oysa insan getdiyi yerə ruhunu da aparır. film sinematoqrafiya və mühit cəhətdən andrey tarkovskini anımsadır. baş rolumuz sametin nə qədər ümidsiz olduğu görünsə də yenə bir axtarış içində olduğunu görürük. nəticədə axtarış içində olmayan insan yaşayabilməz. bu səbəbdən də dərs dediyi sinifin şagirdi olan sevimdə özündə olmayan şeyləri (həyata qarşı həvəs, xoşbəxtlik, ümid) axtarır. kənddə böyümüş insanların çox yaxşı başa düşəbiləcəyi bir filmdir. şiddətlə tövsiyyə edirəm.
krzysztof kieslowski nin dekalogundan 6 cı film. fikrimcə film kieslowski üçün eşqin ən müqəddəs halını göstərməkdədir, bu da deməkdir ki eşqin ən müqəddəs halı platonik eşqdir. bir insana nə qədər çox məna yükləsəniz, nə qədər onu ağlınızda böyütsəniz hisləriniz də bir o qədər böyüyər. filmdəki gənc tomekin də qadına bu cür şiddətli bağlanmış olma səbəbi də budur bəlkə. tomekin eşqi aşiq olduğu qadını belə təəccübləndirmiş və cəzb etmişdir. hansı ki qadın insan münasibətlərinin sadəcə alverdən ibarət olduğunu düşünür, duyğusuz münasibətlərə girir. nəticədə dünyada hələ də eşqi üçün hərşeyi etməyə razı olan insanların varolduğu reallığı qadına aydın olur. uzun sözün qısası izlədiyim ən yaxşı eşq filmidir.
qəribə şəkildə insanda yemək yemə istəyi oyadan tlc televiziya şəbəkəsində yayımlanan televiziya serialıdır. 270 kilodan artıq çəkisi olan insanların arıqlama macərasını mövzu alır. adamlar yemək yeyərkən arığlayabilmirik deyə ağlayır amk.
sifarişi verən: ekrem abi
əziz sözlük, hər nə qədər günlük yazmağa dəyəcək birşey olmasa da özümü itələdim ki, yazım. bugün də digər günlər kimi sıxıcı və monoton keçdi. demirəm sıxılmaq pis şeydir, o da öz yerində yaxşıdır. demək olar 3-4 aydır heç nəyə maraq və həvəsin olmaması problemindən əziyyət çəkirəm. bugün də həmin problem həmişə olduğu kimi özünü göstərdi. maraq və həvəsin olmaması bir çox şeyə təsir edir normal olaraq. rənglər gözünə daha solğun görünür, gülüşlər həmişə olduğundan daha saxta gəlir, empatiya qurabilmirsən və özün özünə yad olursan. lap bunları da qoyaq bir qırağı, istəyirsən bu problemdən azad olasan. amma nə xeyri var? heç problemin üzərinə getməyə, həll etməyə həvəsin də olmur. günlərin, ayların başda da vurğuladığım kimi hər hansı bir işi etmək üçün özünü itələməklə keçir. bugün digər günlərdən fərqli olaraq özümü heç nəyə itələmədim və bir müddət belə davam edəcəm və gözləyəcəm. gözləyəcəm, amma nəyi? heç onu da bilmirəm. görüşənə dək sözlük!
(bax: acı həqiqətlər)
ölmək, yatmaqdır sadəcə! düşünün ki, yalnız yatmaqla ürəyiniz insanların bütün ağrılarına, bütün iztirablarına son verə bilər. yatmaq, amma yuxuda yuxu görmək olar, bu pisdir. çünki o ölüm yuxularında, yaşamaq narahatlığından qurtulanda, insan hansı yuxular görə bilər, bu haqda düşünmək lazımdır. bu düşüncələrdir fəlakətləri yaşana bilər edən. yoxsa zamanın qamçısına kim tab gətirə bilər? zalımın qəzəbinə, qürurun tapdalamağına, eşqinin rüsvay edilməsinə, qanunların bu qədər yavaş olmasına, bu qədər tez yeriyən üzsüzlüyə, yaxşı adamın pisə qul olmasına, bir bıçaq saplayıb sinənə azad olmaq varkən bütün bunlara kim dözmək istərdi?
- william shakespeare
ayn rand 'ın for the new intellectual adlı kitabında yuyub sərdiyi filosofdur. hətta bir hesabatında kant barədə şeytan adam kimi ifadələr istifadə etmişdir. eyni zamanda friedrich nietzsche 'nin də kant'dan zəhləsi getmiş və onun haqqında königsberg çinlisi demişdir. yaşadığı yerdən çıxmayaraq fəlsəfədə böyük rol oynadığı deyilir. hər mövzuda bir fikri olduğu üçün türklər demiş herbokolog adlandırmaq olar kant'ı. hörmətim sonsuzdur lakin mənə maraqlı olan odur ki, öz yazdıqlarına özü inanıb ya yox? əsldən də həqiqəti tapmağa çalışıb mı? "sənə necə davranılmasını istəyirsənsə başqalarına da elə davran." fikrindən ötrü evlənmədiyinə, bəlkə də evlənəbilmədiyini düşünürəm. əsərləri də bir o qədər qarışıq və ziddiyyətlərlə doludur. alman dilinin fəlsəfə dilinə çevrilməyində böyük rol oynamışdır. alman filosof olan leibniz belə əsərlərini fransızca yazmış və alman dilinin fəlsəfə üçün qeyri-kafi dil olduğunu demişdir. nə qədər fəlsəfədə böyük yeri olsa da mənə heç vaxt uyğun gəlməmişdir. eyni dünyaların insanı deyilik kant qardaş, üzrlü say.
bu yaxınlarda özü 34 yaşında olmağına rəğmən 20 yaşında bir qızla münasibət qurmuşdu, ayrılmışdılar. ayrılma səbəblərinə eşq bitdi 2 hörmətli insan kimi bitirdik vs. demişdi. bugün qızı döydüyü ortaya çıxdı. az əvvəl açdığını yayında qızı döyməsinin səbəbinin alkoqol olduğunu, mental problemlərini falan gəvələdi. qız da xiyardı ki, cemre demirel kimi bir adamla birlikdə olub. qızla bir yerdə olan videolarını izləyəndə qıza dəyər vermədiyi, sadəcə seks üçün bir yerdə olduğu açıqca görünürdü. qıza qarşı dəqiqə başı hörmətsizlik edirdi, bu da qızın xoşuna gəlirdi. özünə hörmət etməyən insana heç kim gəlib hörmət göstərməz. vəziyyətdən çox yaxşı istifadə edir.
1 iyul 1988'də anadan olmuş bir istedaddır. həm yazıçı, həm musiqiçi, həm də rəssamdır. oynadığı bütün filmlərində, çıxışlarında eyni xarakterə sahib insanı canlandırmışdır. adam həqiqətən də absurd komediya üçün yaradılıb. musiqi zövqü ilə, mövzulara və həyata baxış açısı ilə, söhbətləri ilə tam tanış olmaq istəyəcəyim tipdir. əyər bundan qabaq oynadığı heç bir filmi izləməmisinizsə təcilən izləməyinizi tövsiyyə edirəm. peşman olmarsız.
özümə qarşı olan nifrətim və özgüvənsizliyim. buna görə əlaqə qurduğum insanlara qarşı güvənsiz davranıb əlaqəmizi zəhərə çevirirəm. nə qədər bu xüsusiyyətimi dəyişdirməyə çalışsam da alınmır. bu xüsusiyyət bir parçama dönüşüb. (bax: yazarların sevilməmə səbəbləri)
bir gün bakı'da gizlin/tərkedilmiş yerlər barədə araşdırma edirdim və sözlükdə belə bir başlıq var idi, ilk dəfə orda görmüşdüm. nəysə günlərin bir günündə sözlükdə yazar olan bir dostumla görüşmüşdük getmişdik pivə içməyə. fəlsəfə, musiqi, kitablar, yazıçılıq deyərkən söz sözü açdı və soruşdu "sözaltı'yı bilirsən?". dedim ki, hə görmüşəm. algoritmayı falan soruşdum danışdı belə belə. evə qayıtdım həvəs yarandı ki, mən də yazım. o gündən bəri yazıram.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1365
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1372