elə anlar var həqiqətən susmaq qızıldır.amma bəzi insanlar bunu səhv başa düşür elə həmişə susur.uşaqlıqdan susdurulan,danışanda sözləri eşidilməyən insanlardı bunlar.elə bilirlər yaxşı şeydi.özlərini bu sözlə rahatladırlar.əslində isə danışa bilmirlər,qorxurlar.iş orasıdır bir gün danışanda da ətrafdakı insanlar buna elə təəccüblənir ki.onda qərar verirlər ki elə susmalıymışlar.beləcə bu döngü davam edir..
uzun müddətdir düşünürəm ki niyə bəzi şeyləri qəbullana bilmirəm,həzm edə bilmirəm.özü mə sığışdıra bilmirəm başqasının mənə qarşı etdiyini.onun vecinə deyil.amma mən bunu da düşünürəm.niyə elədi yox, o pis insandır yox,sanki mənə etməməlidi.niyə,mən kiməm ki?yenə problemi özümdə axtarıram.heç cür bağışlaya bilmirəm kimisə,o nəticəyə gəldim ki özümü o qədər tənqid edirəm,özümü də bağışlaya bilmirəm,bu da digər insanlara olan münasibətimdə də özünü göstərir.düşünmürəm bağışlamalıyıq hər kəsi.amma heç kimi bağışlaya bilməmək artıq bir xəstəlikdi mənə görə.bir şey görən kimi inciyib,uzaqlaşıram.həll etməyə çalışıram özünlə danışıram.yenə də həzm edə bilmirəm ki o mənə belə şeyləri niyə edib,qısaca etməməlidi.
bilmirəm məndə belədir ya yox,hal hazırda mənə ən önəmli olan özümə olan yatırımdı,özümü öyrənməyimə,psixologiyama.universitet,karyera işləriylə bacara bilmirəm heç cür,birinci mental sağlam olmalıyam,alındıra bilmirəm,nəyisə sona çatdıra bilmirəm,elə bir dirənmişəm.amma desən bütün gün araşdır özünü və s öyrən,
bu şeylərə yatırım et sevə-sevə.bununla qidalanıram.bir gün nəsə qatmasam özümə rahat dayanammıram.
heç nə etmək istəmirəm.heç bir məsuliyyətimin olmamağını istəyirəm.sadəcə rahat şəkildə ətrafa qulaq asmaq, təbiəti dinləmək ,insanları izləmək,özümlə baş-başa.
öz potensialını,nəyə layiq olduğunu bilib nə qədər çalışsan da həmin yerə çata bilməmək.
psixologiyan yerində deyil deyə bir çox şeydən qalmaq.
bir ortamda hamı ilə danışmaq,deyib-gülmək istəmək amma susub-oturmaq.
sənin əlində olmadan həyatının
zibilə dönməsi.
Son bəyənilənlər
