Son yazılanlar
Yura bu mahnını ölmüş arvadina yazib. 24 yaşında xərçəngdən ölüb xəstəxanada, Yura gedib çata bilmeyib, ona görə mahnının adı "еду к тебе". onun yanına gedəndə yolda düşündüklərini yazıb. mənə görə ən təsirli sətri "мама, разбуди меня, чтоб я ночю не проспал".. onun haqqında ölüm sözünü işlədə bilməyib, ona görə "свобода" yazıb.
)bir ara 2014-15ci illər trap dinləməyə dadandım, youtube-un milyonluq məşhur Arabic Trap kanalı var, underground remixlər edirlər. bir gün orda rus EDM musiqi produseri BIZ tərəfindən yüklənmiş "qarabag" trekini dinlədim. mahnını da qafqaz mədəniyyətinin nümunəsi kimi izah ediblər. yəqin ki, mahnının toydan götürülməsi, ortasında tamadanın şeir deməsinə görə qafqaz xalqlarının mədəniyyəti sayılır. nikim də ordandı, gözəl əsərdi
neçə illərdir mövcud olmasına baxmayaraq, bu ildən ölkəmizdə xüsusilə populyarlaşıb. jobsearch-ə girsən, iş elanlarının yarısı jirada işləməyi bacaran işçi axtarır.
karantindən sonra bir sürü proqramist çıxacaq bazara. ümumiyyətlə, böyük ideya fırtınası da gözləniləndir. məsələn, Böyük Britaniyanın non-profit təşkilatlarından biri dünya üzrə hackathon elan edib, virusdan sonra baş verən problemləri, məsələləri həll etmək üçün thecoronavirushackathon 
biz isə neftə yas quracağıq yəqin ki, bir müddət əmək haqqı artımı, pensiya artımı söhbətləri unudulacaq. egov, virtual məktəb, virtual universitet, icbari tibbi sığorta layihələrindən yeyənlər tutulacaq ola bilsin (çünki indi üzə çıxdı ki, milyonlar yeyilib amma bir pox yoxdu ortada). tikinti sektoru ola bilsin ki, bazarı ələ alsın.
və COVID-19 haqqında film çəkiləcək, baş rolda da yəqin ki, Tom Hanks oynayacaq)
bəstəkar, pianist, konsertmeyster, Şəfiqə Axundovanın oğlu. bəstəkarlıq təhsili alsa da, əsasən pianist kimi məşhurlaşıb, "belə qəmli dayanma", "həyat, sən nə şirinsən", "darıxma" kimi bir neçə məşhur mahnısı var. əsasən pianist və konsertmeyster kimi məşhurlaşıb. anasının yazdığı ilk operanın da konsertmeysteri o olmuşdur.
bu ölkənin bədbəxt etdiyi, burda məhv olan insanlardan biri də taleh hacıyevdir. homoseksual idi, amma eyibdir, bəstəkar oğlu filan temalarla çox erkən yaşda basıb evləndiriblər onu. filologiya elmlər doktoru, professor minəxanım təkləli azərbaycan xalq və bəstəkar mahnılarının tarixçəsindən danışanda deyir ki, "belə qəmli dayanma" mahnısını bir neçə ay birlikdə yaşadığı, amma onu xoşbəxt edə bilmədiyi həyat yoldaşına yazıb.
elə gənc yaşlarından da ruhi xəstəliyə tutulub. 10 ildən çox Maştağadakı ruhi dispanserdə yatırdı. yanına gedib gələn də yox idi. şəfiqə axundova qocalıb əldən düşənə qədər özü gedib gəlirdi. ayaqları tutmayandan sonra ondan bundan xahiş edirdi, çoxu da onu aldadırdı ki, getdim dəydim, yaxşıdı taleh.
2008-ci il iyul ayında taleh elə maştağadakı dispanserdə də vəfat etdi. baxımsızlıqdan, həkimlərin, nəzarətçilərin məsuliyyətsizliyindən hansı gün öldüyü dəqiq bilinmir. qırxına qədər ölümünü anasından gizlətdilər. oğlundan 5 il sonra şəfiqə axundova vəfat etdi. yeri gəlmişkən, şəfiqə axundovanın cənazəsini mahnı teatrından elə oğlunun bəstələdiyi "həyat sən şirinsən" mahnısı ilə çıxardılar.
)
sql-i ən yaxşı öyrədən, izah edən, heç bir müəllimə, əlavə tutorial-a ehtiyac olmadan öyrənə biləcəyiniz sayt:
https://sqlbolt.com/
həmişə adını qurt çoban oxuduğum, ən sevdiyim mahnısı where did you sleep last night olan rok əfsanəsi, haqqında смерть забирает лучших fikrini isbatlayn adam.
dördüncü sinifdən başlayaraq fənn olimpiyadalarında riyaziyyat üzrə iştirak edirdim. ilk qələbəmi də elə bir il sonra - 5ci sinifdə qazandım. Bakı şəhər birincisi olmuşdum. bizim məktəbdə də ayın sonu akt zalında yığıncaq olurdu, hansı sinfin uşaqlarından kimsə nəsə bir uğur qazanıbsa, ya ümumilikdə məktəbimiz üçün nə baş veribsə, dərsdən sonra yığırdılar hamını bunu elan edirdilər. direktor çağırırdı o adamı, hamının içindən çıxıb gəlirdin səni təbrik edib diplomunu/medalını yenidən təqdim edirdi sənə, məktəb adından simvolik hədiyyə verirdi filan. həmin gün valideynlər də gəlirdi adətən, uşaq təqdim olunub, təbrik olunub yerinə qayıdandan sonra anası/atası da onu öpüb qucaqlayır. onun üçün aldığı nəyisə verirdi ona, sonra da əlindən tutub aparırdı evə. bizim sinif də bir az mal sinif idi deyə, heç vaxt bizim sinifdən elə uşaqlar çıxmamışdı ki onlar ayın sonunda təbrik olunsun zad. nə başınızı ağrıdım, mən ilk idim. olimpiyadanın diplomu məktəbə gələn gün həmin akt zalı doldu yenə, müəllimim saçımı zadı səliqəyə salıb, sinif yoldaşalarımı da yığıb gətirdi bizi zala. içəri girdim gözüm qaraldı, zal dolu ağzına kimi, səhnənin qabağında balaca hədiyyə paketləri, maraq dolu gözlər zad. nəysə, oturduq, hamını təqdim elədilər, təbrik elədilər, valideynləri öpüb qucaqlamaq, hədiyyə vermək zad. mənə növbə çatdı, çağırdılar, direktor hamıya təqdim elədi, təbrik elədi, diplomumu verdi, hədiyyəmi verdim, qayıtdım yerimə. mənim valideynlərim gəlməmişdi deyə, azərbaycan dili müəlliməm gəlib məni qucaqladı, mənə şokolad verdi. çox pis toska basmışdı məni. tədbiri birtəhər yola verib çıxıb dar küçələrlə evə gəldim, istəmirdim heç kim görsün məni. bir saat zad məqsədsiz şəkildə fırlanıb gəldim evə. məhləyə çatanda diplomu iki qatlayıb qoydum sumkama ki heç kim əlimdə görməsin. heç evdə demədim də. ondan sonra hər il şəhər birincisi, ölkə neçəncisi filan oldum. heç birində də evdəkilərin xəbəri olmadı. son ümid kimi gözləyirdim ki, son zəngimdə kimsə gələr evdən, onda da ancaq məktəbin kvn komandasında bir yerdə oynadığım dostum gəldi məni təbrik eləməyə.
sinfimizdə bir qız vardı, atası şəhid olmuşdu, hətta anası buna hamilə olub o şəhid olanda, heç atasını görməmişdi də. yəni çox ağır bir həyat hekayəsi idi hər halda uşaq üçün. uşaq kimi qalmışdı, "r" hərfini də deyə bilmirdi. hər matəmdə şəhid, ata, ölüm, vətən zad belə gic gic şeylər öyrədib ona, ağlaya ağlaya dedirdilər yazıq qıza. o vaxtdan şeiriyyatdan da, məktəb tədbirlərindən də, matəm günlərindən də zəhləm gedir.
buna texno klublarda oynanıldığını da görmüşəm, amma bu mahnı mənim üçün yorulana qədər əylənib, nəyi var kef edəndən sonra səhərə yaxın evə gəlib yerinə girib yatmamışdan qabaq səhərin açılmasına baxa-baxa pəncərənin qabağında dayanıb siqaret çəkərkən bir mahnı qoşub bütün əyləncəni burnundan gətirmək musiqisidi. çox yorğun musiqidi, elə bil candərdi yazıb bunu DJ.
kstati Martin Roth adlı dj yazıb bunu, başqa işlərinə də qulaq asmışam, elə bir fərli işi budur.
)prezident korteji keçəndə fuck göstərmək
indi bir az elə bil azalıblar, amma bloggerlik ölkəmizdə travel bloggerlərdən törəməyə başlayıb. bir ilin içində yayda istanbula, qışda tiflisə getdinsə, parklarda, kilsələrin qabağında göt-başını əyib şəkil çəkdirdin, vse, olurdun traveller. harasa getməmişdən qabaq haqqında araşdırma edirəm, bir pox info çıxmayacağını bilə-bilə həmişə ən birinci azərbaycan dilində axtarıram. hara olmasından asılı olmayaraq, axtarış nəticəsi ancaq göt, duck face victory işarəsi ilə, xarici pasport şəkilləri çıxır. travel şirkətinin bookingi ilə səyahət edən travel blogger gördükdən sonra bildim ki, bizdən inkişafa qədər hələ çox yol var.
sayəsində millətimizin necə şüursuz varlıq, özünü söydürən, mədəniyyətsiz olduğuna hər gün gündə iki dəfə əmin olduğum market. market yoldan kənarda tikilib, arxasında da geniş pulsuz (!) dayanacaq var, amma bizim mədəniyyətdən kənar sivilizasiya sakinləri yenə də düz yolun üstündə maşını saxlayıb gedir özünə zəhirmar almağa.
universitetin axırıncı ili idi, may-iyun idi deyəsən, hava da çox xoş idi. mən araşdırma işiç üçün şəhərdə sorğu eləməli idim, sevgilim də bacısını mənimlə tanış edəcəkdi həmin gün. qərara gəldik ki, elə üçlükdə çıxaq şəhərə, həm maraqlı, əyləncəli olar, həm də onsuz da uzağı 1 saatlıq işdir. bulvarda əhalidən sorğu ala-ala gedirdik, deyib gülürdük, dondurma yeyirdik. bulvarın azneft tərəfinə çatanda gördüm skameykada bir 40-45 yaşlı qadın, yanında da 10-12 yaşlarında bir qız oturub. yanlarında böyük bir boğça və "bazar sumkası" var. şəhər adamı olmadıqları uzaqdan bilinir. gülə-gülə onlara yaxınlaşanda qadın elə bildi ki, tv-dən, hansısa verilişdən zaddanıq. biz də yandırmadıq, mən sualı dəyişib nəysə dəxlisiz bir sual verdim. xala ürəklənib dərdini şirin şəki ləhcəsi ilə danışmağa başladı: "ərim içib məni də, qızımı da zülm edirdi, döyürdü. kənddəkilər də, qardaşlarım da hamısı deyir ki, döz, kişi döyər də, söyər də. daha dözə bilməyib uşağımı da götürüb qaçdım. heç nəyimiz, heç kimimiz, heç bir yerimiz yoxdu, bir saatdan sonra başımıza nə gələcəyini bilmirəm". səslərini diktofona yazıb, sizin probleminizi işıqlandıracağıq, axşam bizi izləyərsiz zad deyib hırıldaya-hırıldaya ayrıldıq.
ömrümdə elədiyim ən vicdansız, cındır hərəkətdi. üstündən 10 ildən çox keçib, hələ də əzabını çəkirəm. nə ağılla, niyə, nə üçün elə eləmişəm, bilmirəm. ümid edirəm, o xala ilə hər şey yaxşı olub.
köhnə sevgiliyə məktub:
)evə bir dəfə dəvətnamə gəlmişdi, gəlinin də adı nuran idi, bəyin də. belə bir şey: "sizi Nuran və Nuranın toy məclisinə dəvət edirik"
aktivist-bloger, 2013-cü ildə Azad Gənclik Təşkilatı ilə Carpe Diem yayınlarında Makiz de Sad-ın “Yataq otağında fəlsəfə” kitabını tərcümə etdirmişdi, sonra ölkədən getməyi ilə layihə yarımçıq qaldı. very very high adam -*
ummaq feili. çox gözəl sözdür. başqa dillərdə rast gəlməmişəm. Bir şeyi könlündən keçirmək, ürəyində tutmaq, olmasını istəmək, amma arzu etmək kimi istəmək yox. elə bil bir şeyin olmasını istəyirsən, amma bu istəyi məhz kimdənsə gözləyirsən. elə bil bu istəyim həyata keçsə, nə yaxşı, keçməsə canın sağ olsun.
hansı bir məclisə, kruqa düşürsən, o saat biri çıxır ki, ver bir dənə görüm mənə necə qalır. bu alır yoxlayır, o biri alır şəkil çəkdirir, biri ölçür, biri biçir. axırda o qədər baş gəzir ki, bir müddət sonra yekəbaşların başında yoxlanmaqdan genişlənir, sonra gəl bunu gözündə saxla görüm necə saxlayırsan. sən qaldırırsan, bu sürüşür, sən qaldırırsan, bu sürüşür..
şəkərbura, paxlava və vaqif mustafazadə
)Son bəyənilənlər
