mənasız şəkillər
Sosiska alırdım, paketin üstündə istehsal tarixi 05.03.25 yazmışdı, mən isə onu son istifadə tarixi kimi anladım və indi 2020ci il olduğunu düşünüb təəccübləndim ki, niyə sosiskanın 5 il istifadə müddəti var. Bir neçə saniyəlik təkərə düşdüm.
Kim məni 2020yə geri göndərər *ağlayır*
"-biraz gəzmək istəyirsən?
+yoxe, dərs-iş çoxdu, tez gedib evə çıxım tamamlayım hamısın, onsuzda uzaq yaşayıram
-həə yaxşı"
iki saat sonra başqa biri ilə hələ də şəhərdə fırlanır
ikimiz də bir-birimizi wp-da bloklamışıq kimi bir effekt yaratmaq üçün pp bio və s. gizlətməyimiz
Biraz xatırlayıram o günü. 6-7 yaşım var idi. Məktəbə az uşaq gəlmişdi, həm 5ci sonuncu gün idi deyə, həm də əsas səbəbə görə. dünya partlayacaq, torpaq dağ yaradırmış kimi qabaracaq, çatlayıb aralanacaq, və çox güclü zəlzələlər olacaq deyə qorxurdum. Həmin gün atam gecə növbəsində işdə idi, anam isə axşam yeməyi ərəfəsində qonşuda yas yerinə getmişdi. Hava qaranlıq idi artıq, evdə tək daha çox qorxurdum. Elə bilirdim valideynlərimi son dəfə görmədən öləcəm. nə qədər həyəcanlansam da heç biraz da bildirmirdim, chill guy olduğumu düşünsünlər deyə, valideynlərim inanmırdı elə şeyə və bir növ mənə gülməsinlər deyə normal aparırdım özümü. Səhər anamla hələ də yaşadığımızı, atamın ölməyib işdən gəldiyini görəndə çox sevinmişdim
Ehh, dünyanın sonu, hardasan. indi gələ bilərsən. Əgər həqiqətən qiyamət olacaqdısa o gün, 6 yaşlı özümə demək istəyərdim ki, heç qorxma və kədərlənmə bizim üçün ən yaxşısı budu
Hey,
Bax gör neçə aydır artıq. Necəsən sən bu vaxtlar ərzində? Biz əlaqəni kəsəndən sonra həyatın necə gedir? Mən yalan danışmayacam, darıxmışam sənin üçün, sizin üçün.
Ümid edirəm bütün işlərin əladı. Əgər həqiqətən xoşbəxtsənsə, mən də sevinərəm. Hələ də tez-tez səni düşünürəm, həmişə ağlımdasan. Hərdən fikirləşirəm, sizin yadınıza düşürəmmi mən. Əmin deyiləm nəsə, ama buna doğrudan da ümid edirəm.
Bizim çatı açıb köhnə mesajlarımızı hələ də oxuyuram. Bilirəm, bunu etməsəm daha yaxşı olar, ama xoşbəxt olduğumuz günləri xatırladır mənə, bir-birimizə dəyər verdiyimiz o günləri. indi də bəzən burda olsa idin fərqli şeylərə necə reaksiya verəcəyini xəyal edirəm, beynimdə səninlə söhbət etdiyimizi canlandırıram. Bilmirəm. Elə hey ağlımdasan.
Darıxmışam sənin üçün, hər ikiniz üçün. Özünə yaxşı bax, X'ə salam deyərsən məndən.
Yaxın olduğum kəslərin başqaları ilə daha yaxın olduğunu görəndə keçirdiyim hiss. Başa düşürəm onun tək dünyası mən deyiləm, amma bu hissə qarşı da gələ bilmirəm. Həmin adamı öldürmək istəyirəm. Ama elə olsun ki, o adam sadəcə yox olsun heçvaxt dünyada olmamış kimi, mənim adamım kədərlənməsin deyə.
After a long day of trying to hold back your tears, you realize that darkness and solitude are your only true friends. They won’t blame you for your tears, nor they'll judge your thoughts, they are always there for you and understand you better than anyone else. They simply sit with you, allowing you to feel everything you’ve been carrying in silence
bütün varlı/zəngin insanların pis olduğunu və cəhənnəmə gedəcəklərini, bütün kasıbların isə yaxşı və cənnətlik olduğunu düşünürdüm
keçən yay 1-2 gün kursa getmişdim, elə ilk gündən bir qızla biraz dostlaşmışdıq. son getdiyim gün mafiya oynadıq, mənə isə mafiya düşdü(tək mən idim). biraz keçəndən sonra şübhələr mənə tərəf gəlməyə başlayırdı. hətta başqa biri iddia edirdi ki, gecə gözlərim açıq idi amk, mən isə gecə mənim gözlərimin açıq olub-olmamasını sən necə bilə bilərdin ki əgər mafia deyilsənsə amk dedim, və oy birliyi ilə onu oyundan çıxardıq(həkim idi-*). sonralarda bayaqkı qızı qurban verməli oldum ki, şüphələr üzərimdən çəkilsin, və məni oyundan çıxarıb-çıxarmamağı müzakirə edəndə mənim onu öldürməyəcəyimə qərar verdik, və beləcə şüphələr yenə başqa birinə keçdi.
(bax: dost dar gündə tanınar)
6-7ci sinifdə oxuyanda ingilis dili dərsində kiçik talk show səhnəciyi kimi şey edəcəkdik, ona görə bir-iki şəklini çap etməyə getmişdim kopya yerinə. ordakı oğlan mənə "heç abırlı şəkli yoxdu bunun, sən nə edirsən ki onu-*" demişdi amk
ehh, (bax: məktəb illəri)
Valideynlərimizə psixoloqa/psixiatra getməyin ayıb bir şey olmadığını və mağara dövründən birbaşa günümüzə düşən qohum-qonşunun bunu bilmələrinin vacib olmadığını, bilsələr belə onların deyib-düşündükləri yox, övladlarının psixoloji sağlamlığının daha vacib olduğunu necə izah etmək olar? -*
Son bəyənilənlər
