yaşıdlarından fərqlənmək

Yaşıdlarımla eyni yaşda hiss etmirəm və əminəm ki, sözlük yazarlarının çoxu vaxtı ilə bunu yaşayıb. Əslində dünyaya hamımız eyni imkanlara sahib olaraq gəlirik (irsən keçən xəstəlik, gözəllik, zəka vs. Bunları bir kənara qoyuram) hamımız dünyaya fərd kimi gəlir, daha sonra mühit və tərbiyənin təsiri ilə formalaşaraq şəxsiyyətə çevrilirik (və ya çevriləmmirik) hər uşaq da ona necə yanaşılmasından, tərbiyədən, təlim prosesindən, valideynin münasibətindən asılı olaraq müxtəlif keyfiyyətlərə yiyələnir. Ətrafımız, qidalanma tərzimiz, gün rejimimiz, gün ərzində böyüklərlə ünsiyyətdə olma müddətimiz, bu ünsiyyətin uşağın inkişafı üçün səmərəli olub olmaması kimi amillər müxtəlif olduğundan inkişaf səviyyəmiz də müxtəlif olur.məhz buna görə biz özümüzü yaşıdlarımızdan fərqli görür, bəzən onların hərəkətlərinin uşaqca olduğunu düşünürük.

şəkil çəkmək

Universitetdə bizə rəsm dərsi keçirdilər. Sulu, yağlı boyalarla, hər növ fırçalarla və başqa heç işlətmədiyimiz, təcrübəsiz olduğumuz vasitələrlə işləməli olduq. Düşünürdük ki, indi bizə texniki biliklər veriləcək, day bizdən yoxdu da rəssamların biri girir, biri çıxır. irəliləyən zamanlarda gördük ki, bizdən yalnız tələb edirlər. Heçnə öyrədən yoxdu, qardaş. Sulu boya görmüşdük biz ömrümüzdə? Ya ən azı fırçanın texnikasını öyrədərlər adama. Bir kəlimə belə öyrətmədən tələb edib, ev üçün çətin tapşırıqlar verirdilər, çəkdiklərimiz lövhədə asılır, rəssamlar bizə qəddarca gülürdülər. Nəysə biz də məcbur pes eləmirik, üzümüzə dirəşmişik ki, bu dərsdən qiymət almalıyıq.hələ mən ilk gündən "monaliza çəkmədən məzun olan deyiləm" deyib çətinliyə meydan oxuyurdum öz məssəbimdə. Başladım youtubedan falan xarici rəssamların texnikasına baxmağa, instagram kaydetimə ancaq rəsm videoları doldurmağa... belə belə bir də gördük ki, artıq lövhədəki rəsmlərin keyfiyyəti,çəkilmə texnikası nə qədər gözəlləşib. Sadəcə bir smestr ərzində hamımız özümüzü inkişaf etdirmişdik. Hamımız daha yaxşı çəkib, rəssamlardan təriflər eşidirdik. Demək ki, əslində bəzi şeylər "qabiliyyətim yoxdu" deyib qaçmaqla bitmir. istəsək öyrənərik. Çalışsaq bacararıq. insan beyni mükəmməl yaradılışa sahibdi. sonda rəsm imtahanından maximum (50) bal almağı bacardım imtahanda.
Edit: monaliza çəkməyi yoxlamadım, yazarkən düşündüm, biliklərim solmadan yoxlayıb, nə bacarsam şəklini profilə qoyacam (ən azından gülərik). Hələlik ,bıdıklar, gördüm məktub dadında oldu dedim sonluğu da olsun.

xronofaq

Xronofaq – yəni vaxtyeyən.Bu söz, səhv etmirəmsə, Monterlan tərəfindən uydurulub və insan cinsinin
təhlükəli çoxnövlüyü anlamındadır.öz vaxtını nəyə sərf edəcəyini bilmədiyi üçün sizin vaxtınızı yeyir. Bu canlının, bu həşəratın sırtıqlığı son dərəcə ağlasığmazdır.Vaxtınızın bir hissəsini kəsib onun ağzına atmaqla xronofaqı doyurmağa əsla ümid bəsləməyin. O
acgözdür. itə cücənin qanadını atdığınızda it
təzə yem dalınca mütləq onu yemləyən əlin üstünə necə qayıdırsa, qarşısındakının mülayim
xasiyyətli, yumşaq xarakterli, ürəyiyuxa adam olduğunu aşkar edən xronofaq da öz tapıntısından eynən
o cür insafsızcasına sui-istifadə edəcək. Sizin təmkininiz onda yeni həvəs oyadacaq – sizin yanınıza
yenidən qayıtmaq, sizə yenidən yazmaq, zəhlənizi hər vasitə ilə tökmək həvəsi.Sizə nəsihət: xronofaqlarla sərt münasibətdə olun və onları qəddarcasına, amansızlıqla qırın.
Yumşaqlıq və utancaqlıqla heç nəyə nail olmazsınız. Əksinə, xronofaqların rifahı üçün mikroiqlimi
məhz elə bu xüsusiyyətlər yaradır. Xronofaqın canı çox bərkdir və onu məhv etmək lazımdır. Zorakılıq
mənə yad xüsusiyyətdir, amma hazırkı vəziyyətdə bu zəruridir. Siz axı qorunmağa heç bir cəhd
göstərmədən yırtıcı heyvana icazə verməli deyilsiniz ki, sizi parçalasın. Xronofaq isə eynən yırtıcı
kimidir, o, sizin həyatınızı parçalayıb qoparır. Çünki bizim həyatımız əgər vaxt deyilsə, bəs nədir?!Heç nə bizə vaxt qədər, vaxt dərəcəsində məxsus deyil; vaxt – bizimdir və biz qarşımıza
çıxan elə ilk adamaca imkan veririk ki, bizə məxsus olan bu yeganə və tezsovuşan var-dövlətimizi işğal
etsin…» (c)

yad qadına məktublar

"Sevmək- sonradan zərurətə, inadkar istəyə, beyindən çıxmayan zəhlətökən ideyaya qədər böyüyüb, artan hansısa imkan haqqında fikirləşərkən keçirdiyin həyəcan deməkdir"
"Mən düşünmürəm ki, qadın kişinin hakimiyyətə yolunu aça bilər, amma bir məsələ ilə razılaşıram ki, bəzən qadın kişini həmin hakimiyyət üçün layiqli edir"
"Tarix bizim qulağımıza pıçıldayır; göz qabağında olmayan, az görünən qadınları daha çox seviblər"
"Mənin nikbinliyim yalnız ondan ibarət idi və indi də yalnız həmin şeydən ibarətdir; mən inanıram ki, biz hadisələrə müəyyən dərəcədə təsir etmək iqtidarındayıq və bütün səylərimizə baxmayaraq hətta bədbəxtliyi dəf edə bilməsək də əgər ona ləyaqətlə sinə gərməyi bacarsaq , deməli biz onun üstündə qələbə çalacağıq"
"Gənclikdə arzu edilənlə sonradan əldə edilən arasında kəskin fərq təbii ki, mövcuddur"
kitabları oxuyarkən bəyəndiyimiz cümlələrin altını cızarıq. Bu kitab elə bir kitabdı ki, qadın- kişi münasibətləri haqqında bir çox yazıçıların da fikrinə istinad edilir, həmçinin yazıçı öz fikirlərini məharətlə ifadə edir. Buna görə də kitabı başdan ayağa xətləmə istəyi yaradır.
Nəysə bu münasibətlərin içindən çıxa bilmirsinizsə bir göz gəzdirin,məncə. Əgər başlasanız dayan bilməyəcəksiniz onsuzda.