yəqin fərqindəliklərlə keçirdiyim ən gözəl nadidə illərimdəndir. çox çalışdım, çox kədərli hiss etdim, gizli keçirdiyim depresiyalar oldu istər ailəmə istərsə də öz yaşadığım çətinliklərlə üz-üzə qaldım amma il sonunda geri dönüb baxdığımda pisiylə yaxşısıyla o qədər gözəl bir il keçirmişəm ki, itirdiklərimlə yanaşı qazandıqlarıma da qucaq açıb sarmalamışam. həyatıma daxil olan və eyniylə də gedən insanlara minnətdar oldum. öyrəndiyim dərsləri möhkəmlətdim siyahıya yeniləri də əlavə oldu.
çox istəyib reallaşmayan şeylərə görə də minnətdar oldum çünki zamanla çox daha gözəllərini yaşadım və yaşamağa davam edirəm. indi dəb olan vision board-ın da heç o şəkilləri yanbayan yapışdırmağa əziyyət çəkmədən qarşımdaki məqsədlərimə fokuslandım və istəklərimi sırasıyla yerinə yetirdim sırada daha böyük addımlarımız var.
mamamın yanına getdim, anaya demək istədiklərimiz #385953 entrydəki istəyimi də reallaşdırdım. gün oldu bərabər əsəbləşdik, duyğusallaşdıq və sevgiylə qucaqlaşdıq. yeni təcrübələr edindim, fərqli məkanlar diyarlar gəzdim, bir çox fərqli atmosferlərdə sınadım özümü ağlım hələ etməkdə olacaqlarımdadı. olduğum mövqedə xoşbəxtəm ətrafımdakılarla isə lap xoşbəxt. bəzi şeylərə də careless-əm çətin durumlarda heç çox düşünüb özümü ağırlaşdırmıram bilirəm və güvənirəm ki, bir yolunu tapıb işin içindən çıxacam. uzun müddətdir də buralara dəyib eləmirəm. arada yolda baxdığım bir neçə entry-ə istinadən onu deyim ki, baxdığınız perspektivdən və düşüncə tərzinizdən aslı olaraq yaşadıqlarınız dəyişir və həyatınız irəlləyir. yazdıqlarımı toz pəmbə röyalar içərisində qərq olub, hər şeyi gözardı edib sosiallardakı “yaşam coach-larının” “seminarımıza qoşulun, siz də həyatınızı kökündən müsbətə dəyişin” kimi anlamayın. yaxşısıyla pisiylə başınıza gələnləri qəbul edin və məsələdən ən az zərərlə çıxmağa yollar axtarın. bəzən hətta bir yerdə dayanın və yarımçıq qoyub gedin. indi düzəlməyən şeyi dərd etmək qışda açmağını gözlədiyiniz yaz gülü kimidir. ha başında dayanın vaxtı vaxtında su verin bütün diqqətinizi ona ayırın o açılmaz axı o yaz gülüdür, axı onun da bir zamanı var.
çox sevdiyim müəllimlərimdən birinin uzun illərdir ağlımdan heç çıxmayan bir cümləsi var “müəllim gəlməli, çaxmalı, gurlamalı. fəqət getdiyində başını torpaqdan qaldıra bilmə cəsarəti olan nadidə çiçəklər buraxmalı”. indi onu daha yaxşı anlayıram, indi özümü tam o misralara layiq fərd kimi görürəm. illər əvvəl yaşanmışlıqlara qapılıb gedib-gəlib kimisə tərifləyib kiminisə pisləmək yəqin ən əlacsız yöntəmdir. məsələlər olur və bitir. düşüncələriniz hələdə o qazanda qaynıyırsa, sizə xəyallarınızdaki dünyaları belə bağışlasalar yenə də bir əmma tapıb dizlərinizi qucaqlayacaqsız. psixoloq seanslarımın birində ona “heç kəsə bir söz demədən çıxıb getmək istəyirəm tək başına buralardan. bəlkə onda istədiyim sakitliyi, xoşbəxtliyi taparam” dedim cavabında isə “siz hara gedirsinizsə gedin, indi dəyişməyə bir çarə tapmadığınız və daima düşündüyünüz hər şeyi də özünüzlə aparacaqsınız” oldu. o cümləni uzun zaman ərzində uda bilmədim ancaq zamanla dərk etdim. məgər həqiqətən mən olduğum hər məkanda, olur olmadıq yerlərdə fikirə dalıramsa səbəbkarı nə ailə, nə iş, nə də məni düşündürən yaşanmışlıqlar yox, beynimdə susmayan fikirlər imiş.
hə bir də gün/həftə/ay ərzində özünüzə də mütləq zaman ayırın. canınıza yazığınız gəlsin (hər nə qədər bunu mən çox bacarmasam da amma üzərində işləmirəm də deyil) sözün həqiqi mənasında hər aldığım nəfəsdə cəhənnəm əzabını yaşadığım günləri də unutmadıq, amma sağaldıq. istər fiziki istərsə də bunu bir də mentala vurulan zərər kimi düşünsəniz mənəvi. hər bir fərd müxtəlifdir, hamımızın daxilində kəşf edilməyi gözləyən illa nələrsə var. məsələ axtarış və doğru zamandır. bəlkə nə vaxtsa bu dediklərimdən hansınısa “niprav” çıxardacam amma hal-hazırki durumum buna əl vermir, olanı deyirəm.
yeni ilə diləklərim çoxdur indi biraz çox pərakəndəyəm deyə hələ fikrimi bir yerə cəmləyib şotkaya vurub çıxmamışam. amma yenə də məqsədimiz var. sizə isə pozitiv mənada unuda bilməyəcəyiniz təkcə il yox bol-bol anılar arzulayıram.
)
