yazarların favorit serialları

(bax: game of thrones)

bıçaq götə dayanmadan işi bitirməmək

qarabağ son iki oyuna ən yaxın izləyicisi paok'un 3 xal önündə ikinci sırada idi. bu senaryo keçən il də təkrarlanmışdı. bakıya gəzməyə gələn inter'i oyun boyu üstün olub matçı lehinə çevirə bilməmək, ki, inter o gün bizə 3 xal verməyə and içmişdi. şansı fürsətə çevirəbilməmişdik. bu gün isə, liberec'ə 4 xal vermək, yolun sonunu görməmizə səbəb olabilər. başlamışıq fiorentina'nı daşqalaq etməyə. niyə? paok'dan 6 xal aldıq diyə mi? toplam 4 xalı olan liberec'ə də xalların hamsını sən payladın da. 6 xal aldığın klubun fiorentina qarşısında şansının olmadığını düşünüb son sıradaki rəqiblə matça rahat çıxsan, o klub gəlib ehtimalları alt-üst edər bu cür. qarabağın düşündüyü bu idi, fiorentina nə olsa paok'u məğlub edər, son tur əşi 1 xal alarıq onlardan, onsuz birinci'liyi qarantiləyəcəklər. yox qadası, riyaziyyat dərsliyi deyil bu ehtimal nəzəriyyəsi çürüdəsən. indi son tur alarsan fiorentina'dan 3 xalı, götə dayanmış olan bıçağı çevirib yunanlara soxmaqçün. gerçək budur ki, fiorentina, həmvətənləri inter kimi bakı'ya gəzməyə gəlməyəcək, qarabağ. bol şans.

azərbaycanda oxuyan xarici tələbələr

google'a azərbaycan deyə search etdiklərində tanıtım videolarında, qafqaz'da oxumaq istəyən gəncə xırdalan'ın palçığlı küçələrini nümayiş etdirmədikləriçün, hamsı ümidli gəlir. gəliş o gəliş, şəhərin vəziyyətindən daha çox cəmiyyətin hərəkətləri canlarını sıxır. metroda qaradərili birini gördüklərinə dərhal onu baxışlarla diqqət mərkəzinə alırlar. baxışlar olumlu olsa nəysə.. sözümün canı, kasıb ölkələrdən, 3-cü dərəcəli ölkələrdən bura oxumağa gələnləri anlıyaram. zatən xaricdə oxumaq istəyən biri, öz ölkəsinin ən az 2 qat üsdündə səviyyədə olan bir ölkəni tərcih edər də. 1-ci dərəcəli ölkələrdən gələnlər var lan, mazoşistdilər bunlar diyəsən uçurumun dibini görərək xoşbəxt olurlar. ama maraqlı olardı, isveç'dən gəlmiş bir tələbə tətil üçün ölkəsinə qayıtdığında, harda oxuyursan sualına "azərbaycan" diyə cavab verdiyində, isveçlilərin sifətində oluşan bilinməzcilik cizgiləri

milli komandanın seçmə mərhələ matçlarını 4 gözlə gözləmək

qabaqları, ilk 3 oyuna 7 xalla başlayacaqsınız desələrdi, gülüb domino çırpmağa davam edərdik. hal-hazırda isə vəziyyət bizi #wc18 üçün olumlu xəyallar qurmağa vadar edir. 3 matç, 7 xal, 3 clean sheet. bəli, "ən yaxşı ikincilər" sırasındayıq və bu vəziyyət də bizi dünya çempionatı qruplarıçün play-off matçına dəvətnamə oluşduracaq. uçuq bi xəyal deyil, almaniya'nın gerisində qalacağımız gerçəyi dəqiqdi, aşırı xəyal artıq ütopyaya aparıb çıxarar bizi. şimali irlandiya matçı, dönüm nöqtəsi nitəliyi daşıyır. 0-0 hesabı belə, aradaki 3 xal fərqi qorumağa bəs edir. millimizdə əksik yönlər aşırı çoxdu, amma ruhunu ortaya qoymaq amili var, bəli, ruhunla mübarizə aparmaq. hal-hazırda qarabağ'ın hər il avropa liqasında qruplara qalması bizə artıq adi gəlir, bu bizi artıq çempionlar liqası qruplarına doğru xəyal oluşdurmağa aparır. o da olacaq. millimiz ana başlıq olduğu üçün, onun üsdündə duraq, yunanıstan'ın avropa çempionatını qazanması hər kəsə sıxıcı gəlmişdi ama indiki vəziyyətdə yunanıstan millisindən söz açılanda ağıla sıxıcı oyun stili yox, qazandıqları o titul gəlir. bizim oyun tərzimiz də gözəl oyuna yox, nəticəyə görə xarakterika daşıyır amma indiki vəziyyətdə rifah olaraq çökmüş bu cəmiyyəti sevindirəcək tək amil millimizin bu axarda son 7 oyunu davam etdirməsi olacaq. şəxsən çox inanıram, "why not" deyimi burda yerinə düşür. uğurlar #azərbaycan !

kainatla işbirliyi yaradın

bu həyatda nə üçün yaşayırıq? orta statistik məsuliyyətə sahib bir fərd bu sualı ən az bir dəfə də olsa, başını yastığa qoyduğunda özünə ünvanlamışdır. belə bir fəlsəfi deyim var, "siz bir ünsuru reallaşdırmaqçün çalışmağa başladığınızda, kainat sizinlə birlikdə işbirliyi edərmiş". həyatda ən az bir teoremimiz maksimum səviyyədə olmalı və siz ondan gündəlik stimul almalısınız. bu ilişkiniz, işiniz, dərsləriniz, çevrəniz və s. olabilər. məsələn, mükəmməl bir ilişkiniz var ama bu mükəmməlliyin kölgəsində universitetiniz bərbad olabilər. bu bir ehtimaldı. ama qarşınıza çıxabiləcək ən olumsuz olaylar belə, maksimum səviyyədə olan ilişkinizin sizə verdiyi pozitiv enerjinin önünə keçəbilməz. sevgi zatən ən böyük məqsəd olduğu üçün, kainatın fərdlərə torpilini düzey olaraq sıralasaq və məqsədinizə doğru atdığınız addımlarda sizə yol göstərdiyi gerçəyini qəbullansaq, ilişkinizçün çəkdiyiniz sıxıntıların ən az 50%-ni kainat üstlənəcək. yəni sizə assist rolunu oynayacaq. məqsəd oluşdurun və yoxlayın, kainatın sizinlə işbirliyi etməsinə olanaq sağlayın. bunun fərqinə varmağınız çox çəkməyəcək. kainatın bizdən tələb etdiyi bəzi sorumluluqlar olur, " enerji". bəli, siz enerjinizi gündəlik 80% civarlarında tutmağı bacarsanız, kainat dərhal yaşıl işığını sizinçün yandıracaq. yoxlayın, uğursuz olsa da yoxlayın. sabah oyandığınızda, pəncərədən havanı içinizə alın və başlayın. dediyim kimi, maksimum səviyyədə olan bir teoreminiz varsa əgər, zatən kainatla çoxdan siz xəbəriniz olmadan işbirliyinə girmisiniz. əla, indi etməyimiz gərəkən şey, artıq fərqinə vararaq işə qoyulmaqdı. sabah oyandınız, sevdiyiniz qız "sabahın xeyir" mesajıyla sizi yeni gün üçün enerjinizi oluşdurdu. mükəmməl, enerjiniz artıq avtomatik 20, 30% artdı. artan enerjiniz, çevrənizə daim müsbət enerji yaymağınıza səbəb olacaq. yəni, var olan enerji ( olumlu və ya olumsuz) sizdən başqalarına mütləq yansıyır. kainat da bizdən bunu tələb edir, çevrəyə olabildiyi qədər olumlu enerji paylamaq. sırf bunun üçün, sizə mükəmməl bir ilişki bəxş etdi. təbii ki bu gerçəklik hər fərd üçün tətbiq edilmir kainat tərəfindən. bəzi insanları çoxdan nəzərinnən salıb artıq. çevrəmizdə hər gün tragediya dolu hadisələr görəbilirik, bizim cəmiyyətdə artıq alışılmış hal alıb bu vəziyyət. bu da kainatın cəmiyyətin bir çox fərdi ilə işbirliyini kəsməsinnən irəli gəlir. tanrını beyninizdə müxtəlif objektivlərlə canlandıra bilərsiniz, və ya birbaşa öz ruhunuzda hiss edəbilərsiniz. kainatın diqqətini çəkən ünsurlardı bunlar. hər kəsin "bu nə yaşayışdı ə" deyə isyan etdiyi bir cəmiyyətdə, xoşbəxt yaşamaq sizin öz seçiminiz olacaq. bir də bunun gündəlik olduğunu, bir də o xoşbəxtliyinizdən 5% də olsa çevrənizə bəxşetdiyinizi düşünün. bu zaman, həm özünüzə, həm cəmiyyətə, həm tanrıya həm də səbəbkar olan kainata "mən də varam" demiş olacaqsınız. ərtələməyin, xoşbəxt olmaqçün nədənlər axtarışına start verin, bunu haqq edirsiniz.

kainatın oyanış anı

içəri heç işıq keçirməyən qaranlıq bir otaqda oyanmış olsanız saatın neçə olduğunu anlayabilməzsiniz. siz yatarkən beyniniz zaman alqılamasını dayandırdığı üçün oyandığınızda mütləq saata baxmağınız gərəkir. bizim üçün yeni gün oyandığımız anda başlayır. zamanın başlanğıc nöqtəsini bəlirləmək istəyiriksə təbii ki öncə kainatın oyanışına, "böyük partlama" ya geri qayıtmağımız lazımdı. çünki kainat bu möhtəşəm partlama ilə ortaya çıxdı. fizikaçılar bu mövzuda bir fikir birliyinə varabilməsə də, kainat-zaman qavramının partlama öncəsində var olmadığı fikri qəbul edilir. kainatın və zamanın başlanğıcını böyük partlama olaraq işarə edirik amma kosmosun oyanış anı gecikməli yaşanmış olabilər. abş clarkson universiteti fizikaçısı lawrence schulman kainatın keçmişində zamanın olmadığını düşünür. schulman, gördüyümüz hər şeyin əslində keçmişə dair olduğunu qeyd edir. misal, günəşdə çox böyük partlama gerçəkləşsə bunun görüntüsünün bizə gəlib çatma müddəti aramızdakı məsafəyi qət edən fotonlarla bəlirlənirdi. işığın parçaları neytral sürətdə ilərlədikləri üçün 149 milyon 600 min kilometrlik yolu qət etmələri təxminən 8 dəqiqə çəkir. buna görə günəşdəki partlamayı 8 dəqiqə gecikməynən görəbilirik. biz bu səhnəyə şahid olarkən o çoxdan partlamış olacaq. eyni hal böyük partlama üçün də geçərlidi. üstəlik kainatın ilk anları yüklü parçacıqlardan meydana gələn yoğun və isti bir plazma buluduna bənzəyirdi. fotonlar bu vəziyyətdə sərbəstcə hərəkət edəbilmir, uzaq nöqtələrə qədər çatabilmirdi. davam edən 380 min il beləcə keçdi. sonra elektron və protonlar bir araya gəlib atomları var etməyə başladı və beləcə fotonlar sərbəstcə hərəkət edəbildi. bu, kainatın tarixində bir dönüm nöqtəsi idi. bundan qabaq fotonlar sərbəst hərəkət edəbilmədiyi üçün dəyişimləri ölçmənin bir yolu tapılabilmirdi. bu doğruluqdan yola çıxan lawrence schulman, zamanın böyük partlama sırasında deyil, 380 min il sonra gerçəkləşən böyük dəyişimlə başlamış olabiləcəyinə inanır.

ev zad tutma, gəl mənim evdə qalarsan deyib sonra atval verən bezpantov baba

iyul ayında ev yoldaşlarım universitetlərini dəyişəcəkləri üçün, doğal olaraq şəhərdən və evdən ayrılacaqlar. ən qısa zamanda kirayə ev axtarışına çıxdım və 85 yaşında bir baba ilə təsadüfən qarşılaşıb söhbət etdim. söhbətimizdə məhz ev mövzusuna toxundum və mənə, ev fəlan axtarma, kirayəyə pul tökmə, evim var, tək qalıram onsuz da, kirayə pulu da almaram, gəlib baxarsan evə, razı olsan qalarsan deyib ümidləndirdi. son ilimdə heç bir kommunal xərcim olmadan universiteti bitirmək şansı əlimə düşmüşdü. qaçıraram mı? razılaşdım. ev tam şəhərin mərkəzində idi hətta. baba ünsuru tanrının mənə son ildə bir ərmağanı olaraq görsənirdi, düşünün, hər bayramda buruşuq əlini öpmək qarşılığında kasanı doldurmaq variantı da birəbiriydi. evə baxmaq üçün yola qoyulmuşduq, ssenari bundan sonra yazıldı. evdə qayıdıb, oğlum, gəlib gedənim çox olur, ona görə alınmayacaq dedi. halbuki ssenari bu şəkildə də olabilərdi, 5 dəqiqəlik yolu tısbağa sürətilə 45 dəqiqəyə qalxdığımız yolda da deyəbilərdi. 85 yaşında troll sevdasına qapılan baba niyəsini anlamadan cümləsini tamamladıqdan sonra gözü doldu. sonda, gözünün yaşını sikim deyib ayrıldım ordan.

ben franklin effekti

ben franklin effekti, xoşunuz gəlməyən birinə yaxşılıq etmək və ya ona hansısa işində kömək edərək o insanı yavaş-yavaş sevməyə başlamanızdır. birisi sizə nifrət edirsə və onun sizə qarşı olan duyğularında müsbətə doğru dəyişikliklərin olmasını istəsəniz, "ben franklin effekti"ndən onun üzərindən istifadə edəbilərsiniz.
tutaq ki, bir dostunuz və ya qohumunuz, tanışınız və s. sizdən xoşu gəlmir. ondan sizə hansısa bir mövzuda yardım etməsini xahiş edin, ilk istəyiniz uçuğ bi şey olsa və rədd etsə, ikinci köməy tələbi etsəniz, o bunu geri çevirməyəcək və ikinci dəfə də kömək etməyəcəyinin vermiş olacağı suçluluq duyğusuna görə sizə kömək etməyi qəbul edəcəkdir. beləliklə sizdən xoşu gəlməyən biri sizə bir işinizdə yardım etdi. bilişsəl teori gözünnən baxsaq, sizə kömək edən o şəxs, "mən sevmədiyim birinə kömək elədim, insan sevmədiyi birinə kömək edər mi ki, deməli ona qarşı duyğularım boşuna pis imiş" deyə düşünəcək və sizi daha çox düşünməyə və sevməyə başlayacaq.
bu effekt, 17 övladlı bir kişinin 10-cu oğlu olan benjamin franklin effekti adlanır və təsiri daim müsbətdir.

mədəni oğlan

hər birimiz özlüyümüzdə və də başqalarının gözündə və düşüncəsində yaxşı, pis biri olaraq tanınırıq. yəni sən etdiyin bəzi səhvlərinə görə pis olursansa, deməli yaxşısan. ətrafımızdakılar da bizi çox vaxt olduğumuz kimi yox, istədiyləri kimi görərlər. sən bir şey edərsən, kimisinə xoş, kimisinə pis gələr. səni bir hərəkətinlə xarakterikanı müəyyən edəbilmə gücləri var axı. sənin düşüncələrin, başqalarına qarşı baxış açın, duyğuların boş arkadaş, qaralıyıb uje o səni, pissən. oğlan olmaq rahat böyüdülmək deməkdi. cem yılmaz'ın qəşəy skeci var bu haqda. oğlan uşaqlarının lüt şəkili çəkilər uşaqlıqda, bəlli yaşa qədər evdə tumansız gəzər məsələn. uşaqlıqdan gələn bu rahatlıq bizi etməməmiz gərəkən şeyləri düşünmədən etməmizə səbəb olabilir gəncliyimizdə. qız uşaqlarının üsdündə əsir daha çox valideynlər. mədəni oğlan terimini yüz yerə yoza bilərsiniz, yuxarıda dediyim kimi. müxtəlif dost çevrələrimdə, müxtəlif gündəmlər olur. mən də bundan yola çıxaraq bəzi dostlarımı mədəni deyə ayrı bir qutuya qoya bilərəm(nəsli tükənməkdə olan heyvanların qorunması kimi). belə oğlanlar ətrafındakı qızların diqqətini çəkəcək heçnə etməzlər, onun götünə baxmazlar, seçənək qarşısında qaldığında beyinləriylə düşünməyi seçərlər. belə həmcinslərimin gənəldə sevgililəri olur və o qızları seçilmişlər listinə əlavə etmək olar. azərbaycana hər qayıtdığımda mənə ünvanlanan ilk sual bu olur, "qaqa orda qızın var?" ne ara evlendim aq. biri də sevdiyin var deyə soruşmaz. bu entry başlığını öz üzərimə qəti çəkməyə çalışmıram, sadəcə həmcinslərimin o qismini təqdir etməyə çalışıram. o qisim azlıq təşkil edər, az olan diqqət çəkər, diqqət çəkən artıq çelişkisinə görə tənqid ya təqdir edilər. mədəni olmağı bir yana qoysaq, azərbaycanda həqiqətən yüksək düşünürlü kreativ gənclərimiz çoxdu. dediyim kimi, bu uşaqların tək bi ani hərəkəti başqası tərəfinnən elə yozulacaq ki, yazığın iq'sı , savadı, düşünürlüyü qaldı o qismi vərəqləməz, fürsət axtarar sənin bi pis hərəkətini görüb orda burda danlamaqçün. təbii, sən belələrinin sənin haqqinda belə nə düşündüyünü umursamayacaq qədər fərqlisən. bu təkəbbürlülükdü mü, yoxsa fərqlilik, gözünnən baxaraq alqıla. elə şəxsləri ciddiyə almağa dəyər mi la?

xalqın intihar həddinə gəlməsi

olumsuz şeylər paylaşıb kefinizi pozmaq istəmirəm amma acı gerçəkdən də boyun qaçıra bilmərik. bu gün bir atanın sözləri ürək dağlayan tərzdən oldu. "oğlum mənnən suxarik istədi amma almağa pulum yox idi". pulunun olmaması heç, bir atanın bu duruma ağlamasını hansı ürək qaldırar axı. intihar həqiqətən mürəkkəb mövzudu. yəni bir insana niyə intihar etdi nəyə xeyri oldu kimisinnən münasibət bəsləməyin. o an nələr keçib ağlınnan bir özü biləbilər. ani duyğu dəyişimi insana hər şeyi elətdirər. ailəm universitetimi bitirim deyə hər ay xərcliyimi və də kommunal xərclərimi göndərir. sonra özləri qalırlar 5 qəpiksiz. universitetə əsla gələcəkdə işə girməkçün bir yol olaraq baxmadım. daha çox özünü gəlişdirmə, inkişaf etmə kimi yanaşdım amma indiki şərtlərdə bu ikinci plana düşür. mənim tələbə vaxtı sorumluluqlarım az kimi görsənə bilər, kirayəni ödəyənməsəm zad kimisinnən fikirə getmərəm ama o ki, "pulu göndərdim oğlum" mesajını alanda necə qruza düşürəm başa sala bilmərəm. öz adımnan yazsamda gənəl olaraq danışıram, sizlər də bu hissi yaşayırsınız əlbət. daha fərqli ola bilməzdi mi? hakimiyyət bu xalqa daha fərqli bir olanaqlar yaşada bilməzdi mi? atam qardaşıma ev tikirdi, özü işləmir, ancaq qardaşımın evi üçün əlləşirdi o da məlum vəziyyətdən sonra tikinti yarımçıq qalıb. yayda da nişan eləməlidi. birdən atam da oğluma bir evi tikib bitirəmmədim nişan edə bilmədim düşüncəsinnən canına qıymaq isdəsə? mən bu duruma görə kimi suçlayacam? bu gün bir nəfər cibində borclarının yazılı olduğu kağızla birlikdə intihar edib. iki nəfər özünü binadan atmağa, bir nəfər də özünü yandırmağa təşəbbüs edib. insanın çarəsiz qalması qədər pis bir şey yoxdu, universiteti buraxım desəm qəbul etməzlər, qürurlarına yedirtməzlər, bitirim desəm, artıq o fikir oturub ki bilinçaltıma, bitirsəm nolacaq, heçnəyə görə ümidi qalmayan bir toplum olmuşuq. bir körpənin yaşaması üçün birinin onu qidalandırması lazımdı, xalqın da xoşbəxt yaşaması üçün hakimiyyət dəstək olmalıdı. xalq olaraq rifah halımızın yüksəlməsi üçün küllərimizdən təkrar doğmalıyıq, gəmi gedib də hələ yolda batıb da. qaçıb minməyə çalışsaq nə yazar. yenə də üzərimizə düşəni etməyə çalışsaq, 5:0 geridə olan klubun məğlub olacağını bildiyi halda hücum etməsi kimi, həyatımızı əvvəlki axarda davam etdirməyə çalışsaq, sevdikllərimizə onları daim sevdiyimizi hiss etdirsək, maddi yönnən çökən bu insanları mənəvi olaraq dirçəldə bilərik ən azından. humanizm sizin ürəyinizdə var, nə qədər bir adam inkar etsə də, onun da ürəyinin sızladığı məqamlar əlbət olur. yaşayın, gülün və sevin, bütün olumsuzluqlara rəğmən

azərbaycanın aqibəti

bəli, onsuz da gücnən dolanan xalq indi 2016'da aqibətinin nə olacağınnan bixəbər yaşayırlar. günah birbaşa hakimiyyətdədi, bu vəziyyəti qabaqcadan görürdülər ama bir tədbir görmədilər. çox qozlarınadı axı. 1.55 elədə böyüdüləcək bir rəqəm deyil, ki, türkiyədə artıq 3.05 olub tl. amma baxırsan ki millətin dolanışığı hələ də qənaət bəxşdi. işlərinə gedirlər, alışverişlərini edirlər, boş zamanlarında ailələri ilə vaxt keçirə bilirlər. çünki oturmuş idarəetmə sistemləri var. soruşuram sizdən siz canı, bizdə işdən 10'da gələn biri yoldaşını götürüb necə yemək yeməyə aparsın axı. sonra da niyə ölkədə xoşbəxtlik rifahı azdı. indi də qeyri-məlum oğrular peyda olub. evinizin qapısını döyürlər və filan şeyi sifariş etmisiniz adınnan evdə qadınlar tək olan vaxtı, oğurluğa cəhd edirlər. hələ bu harasıdı, birazdan küçələrdə qızların çantalarını qapıb qaçanları görsəniz təəccüblənməyin. azərbaycan xalqını bu vəziyyətə gətiriblər. ölkənin götünü kim xilas edəbiləcək maraqlıdır. bu ölkəyə ilqar məmmədov kimi liderlər lazımdır. elələrinin yeri iqtidardır həbsxana yox. nolacaq axırımız bilmirəm. isveç iş saatını 6 saata endirdiyi bir vaxtda, biz iki qatı işləyib dolana bilmirik. və də hökümətləri qeyd edir ki, belə rejimdə həm gəlir çoxdu, həm də işçilər xoşbəxtdirlər. mən tələbəyəm, işləmirəm ama gələcəkdə ailəmə bu şərtlərdə necə bir həyat sunacam, maraqlıdı. bu xalqı bu günə salanlar utansın. bir gün olacaq mı ki, yuxardakıları tənqid yox təqdir edək. cavanlığımız bu sıxıntılarla bərabər əldən gedir. nəvələrimizə oturub devalvasiyanın yüksəlişindən danışarıq artıq.