sevgili

sevmək istəyirəm.həm də it kimi.bu mənə zövq verəcək əminəm.özümü tanıyıram və bilirəm ki sevsəm həyata,hadisələrə,insanlara,bir sözlə hər şeyə fərqli baxacam.mən özümü bu yaşıma qədər aldatmışam doğurdan da.əsl sevginin nə olduğunu bu yaşıma gəlib hələ də bilməmişəm.elə bilmişəm ki,sevmişəm,amma elə deyilmiş sən demə.hələ də boşluqdayam sanki.hələ də gözüm axtarır,əsl sevgini,əsl sevgilini.əminəm ki,bir gün xəyalımdakı insanla qarşılaşacam və heç vaxt buraxamamaq şərtilə ona hər şeyimi verəcəm.daxilimdəki bütün gözəllikləri və eybəcərlikləri.qoy hamısı onun olsun.mən onun yanında olanda rahat söyə bilim,lüt gəzə bilim,ağlaya bilim,gülə bilim,düşünmədən danışım,dayandığım yerdə o məni ,mən də onu qucaqlayım,qoy bilsin,bilsin mənim zəif nöqtələrimi,gizlətməyim ondan heç nəyi,özümü həmişə güclü göstərməyə çalışmayım,səmimi olum,saxtakarlıq etməyim və o da mənim bu zəif nöqtələrimi bilə-bilə məni ordan vurmağa çalışmasın,əksinə məni belə halım və hallarımla qəbul etsin.bir gün o insanla qarşılaşacağım günü səbrsizliklə gözləyirəm

boşanmaq

2 həftə bundan qabaq başıma gələn hadisə .travması çox pisdir. keçmir. tezliklə keçəcəyinə də inanmiram. mən cəmi 9 ay dözə bildim evliliyə. getmirdi. neynirdim getmirdi. sanki qarşı tərəf hər gün əməlləriylə deyirdi ki, məni boşa. hər gün dava, hər gün söz söhbət. çox götür qoy elədim. qərar verdim ki, mən boşanmalıyam. amma necə? əvvəlcə şən mehriban şəkildə onu öz evlərinə göndərdim. dedim valideynlərini görmək istəyirsən. get gör.sevindi. rayonların birində yaşayır valideynləri. göndərdim getdi. səhər açılan kimi dedim qayıtma bir də. şoka düşdü. bəlkə də illər keçəcək amma bu şoku heç vaxt unutmayacaq. çox təzyiqlər oldu. amma mən geri çəkilmədim qərarımdan. artıq iyrənmişdim ondan. nifrət edirdim mənə etdiklərini düşünəndə. mən guya indi kefdəyəm ki? onun qədər mən də əziyyət çəkirəm. amma nə qədər ki, uşaq yox idi belə tez olmağı yaxşı oldu. onsuzda gec tez boşanacaqdım. o insanla mən özümü görə bilmirdim. mən artıq qadınlara inanmıram. inamım çox pis sarsılıb. aldığım bu zərbə hələ illərlə gedəcək mənlə.

green card

bu il də çıxmadı.soxum mənim bəxtimə..
indi gəl oktyabrı gözlə ki,yenə qeydiyyatdan keçəsən.yenə də ümid edəsən,yenə də xəyallar qurasan... sakit,dinc həyat yaşamaq üçün,qeybətsiz,heç kimin sənə,sənin də heç kimə qarışmadığın həyatı yaşamaq üçün.iyrənc insanları,saxta qohumları,üzəduran,işverən polisləri,arxanca danışan,sənə quyu qazan iş yoldaşlarını,rüşvətxor müəllimləri,pulgir həkimləri,təsbehli bratanları,özünü bir pox bilən,işçilərinə yuxarıdan aşağı baxan müdirini,pulun olanda götüvə girən "dostları" görməmək ümidi ilə yenidən oktyabrda qeydiyyatdan keçməyi planladığım lotoreya.dayanmaq yoxdu.irəli.ancaq irəli

azərbaycan polisi

bu gün nərimanov metrosunun üstündə dayanıb həmişəki kimi yenə öz amplualarında idilər.piyadaları cərimələyirdilər.sözüm onda yox.səhv yerdən keçirəmsə cərimə olunmalıyam.sadəcə insanlar bu rəzil məxluqlara elə nifrətlə baxırdılar ki,heç vaxt o polislərin yerində olmaq istəməzdim.adam baxır avropa polisinə vətəndaşları cərimə edərkən belə onlar polisə gülümsəyirlər.vətəndaş öz polisinə güvənir,xoşagəlməz hadisə ilə qarşılaşdıqda ilk müraciət etdiyi ünvan yenə polis olur.tanış qız var idi.telefonu oğurlanmışdı.polisə ərizə yazmışdı.o anası qəhbə,bacısı ləçər polis qıza hər gün mesaj yazırdı,zəng edirdi.gəl səni saxlayım filan deyirdi.axırda yazıq qız bezib nömrəsini dəyişdi.telefonun da başını buraxdı.indi belə ölkənin nəyində yaşayasan axı?belə cəmiyyətdə necə övlad böyüdəsən axı?vətəndaş ən güvənməli olduğu orqana,asayiş keşikçisi olmalı olan polisə güvənmir,güvənə bilmir.kim qarantiya verə bilər ki,mənim qızım gələcəkdə başına belə bir hadisə gələndə bayaq yuxarıda dediyim anası qəhbə polis tipli birinə rast gəlməyəcək?qorxuludu bu cəmiyyət,olduqca qorxuludu.insanların mal və can güvənliyi sıfırdı.azərbaycan polisinə belə bir tərif yaraşır.90 faizi dana satıb işə düzələn evlərindən xəbərsiz bicbalaların ,öz işlərindən başqa hər cür əclaf,murdar işlərlə məşğul olan şərəfsizlərin toplaşdığı qurum.