fantamaz

1 0 0 0

4. nəsil yazar

Entry: 1

blok başlıqlarını gizlət
bütün zamanlarda yazdığı ən əjdaha entrylər:

Notice: Undefined variable: userQuery in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Undefined variable: anonim in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 85

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 92

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 101

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 102

səfərbərlik olsa müharibəyə gedəcək yazarlar

+60 əjdaha

Birincisi, müharibəni qaçınılmaz hala gətirən siyasətçinin götünə qoyum. ikincisi, müharibə temasından istifadə edib hər dəfə qarabağ istəyən xalqla mırtlaşan siyasətçinin götünə qoyum. Hamının kefi dombalıb müharibə istəyir. Sizin üçün qarabağ və ya qələbə ölən və ya öləcək yaxınlarınızdan daha üstün sayıla bilər, amma mənim üçün elə deyil. indi kayfınız zordu, hər gün filan yer alınıb deyiləndə boşalırsız, amma bilmirəm qarşılığında nələrin getdiyini düşünürsünüzmü. Sənə düşmən kəsilmiş dövlətlə mübarizənin tək müharibə yolu ilə edilməsi qərarını verəni görmürsüz, sizi sikəni görmürsüz. Çünki, bir neçə ərazi alınıb və bu sizin üçün ölkə daxilində elədikləri qəhbəlikləri belə unutdura bilər. Ümid edirəm, o alınacaq ərazilərdə ilham sizə xoşbəxtlik bəxş edəcək. Hə, indi siz mənə desəz ki, hal-hazırkı vəziyyətdə daha olan olub, iş işdən keçib, bunları yazmağın məntiqsizdi. Bu da düzdü. Amma belə olmamalıydı, qarabağ məsələsi bu millətin prioritet məsələsi olmamalıydı. Hə, bir də. Sanki, qarabağ tamamilə alındıqdan sonra konflikt başa çatacaq kimi düşünməyin.

silinmiş entry.

48 əjdaha! 28.09.2020 13:00, fantamaz

#305240 şikayət

Notice: Undefined variable: userQuery in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Undefined variable: anonim in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 85

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 92

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 101

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 102

pablo diablo

+29 əjdaha

#311338
Nifrətinə haqq qazandırmaq üçün götündən insan xarakteri uyduran yazar. Hardadı belə tiplər? Bir misal çək görüm. Kimdi axı gəncədəki hadisələrə "qozuma deyil" deyib, eyni zamanda ermənilərə bir şey olanda yanıb-yaxılan azərbaycanlı?

Yazar sırf marjinal görünmək üçün fərqli fikir səsləndirən insanlara etirazını bildirmək üçün mübaliğə etmir. yazarın problemi marjinallıq ilə deyil. yazar dini inancına görə ona hörmət etməyən, içindəki vətənpərvərlik hislərinə görə özünə yuxarıdan aşağı baxdığını düşündüyü insanlara əsəbidir və hamısını marjinallıq damı altına salıb birlikdə sikmək istəyir. amma yazarımızın içindəki kin, aqressiya o qədər şişib ki, bu tip insanların mənfi xüsusiyyətlərini də əlindən gəldiyincə şişirir ki, tərəzi balanslaşsın.

beynimdə öz ətrafından kənar bildiyi hər insana yuxarıdan aşağı baxan insan canlanır. eyni onlar qədər dünyagörüşü qıt, onlar qədər sevmədiyi insanın mənfi xüsusiyyətini şişirdərək itin götünə soxan insan obrazı.

Əlavə olaraq, bunu da qeyd edim: sən çox unikal bir insansan. sən sözlükdə gördüyüm ən marjinal yazarsan.

silinmiş entry.

20 əjdaha! 27.11.2020 01:23, fantamaz

#311637 şikayət

humanizmi götündən anlamaq

+22 əjdaha

deməli belə sevgili sözlük əhli,bu son müharibə olaylarından sonra bir çox səyfələrdə humanist və vətənpərvərlər arasında cırışma oldu.əslində cırışma deməy olmazdı,həmişəki kimi vətənpərvər gədələr humanist insanları təhqir etməklə məşğul idilər.özümə qalanda isə düzünü desəm vətərpərvərlər məni sikməsin deyə sözlükdən başqa heç yerdə öz fikirlərimi ifadə eləməmişəm.sözlüyü sevmə səbəblərindən biridi ehehe.gəldik bu humanizmi götündən anlamaq məsələsinə,bir çoxları ermənilərin kəsdiyi başları(sanki özləri heç etməmiş kimi) paylaşıblarki bəs hardadı bu humanizmdən dəm vuranlar?ay qardaş,ay bacı humanist biri olmaq,ermənini haqlı saymaq demək deyil,bizim istədiyimiz bir qarış torpağa görə və ya rəngli əskilərə görə insanların ölməməsidi,bu müharibə məsələsində heç bir ölkəyə haqq vermirəm,allah ikivizidə öldürsün sənidə,hitleridə.belədəki soxdum liboy dövlətə,fuck system,yenə əsəbləşdim əhh

silinmiş entry.

19 əjdaha! 08.04.2016 23:38, fantamaz

#209645 şikayət

pablo diablo

+20 əjdaha

Milliyətçi bir yazardır. Hər kəs həyatına məna qatacaq nəsə tapırsa, o da bunu tapıb. Erməni xalqı onun əbədi düşmənidir, onların etdiklərini heç vaxt unutmayacaq və hər bir fərdinə əbədi bir nifrət bəsləyəcək. Necə ki, milliyətçi ermənilər azərbaycanlılara qarşı əbədi bir nifrətlə bəslənirlər.

Özünə azərbaycanlı deyib erməniləri sevənlərə nifrət edir. Əgər bu xalqdansansa, bu xalqa edilənləri unutmamalısan deyə düşünür.

Əksər milliyətçilər kimi o da intiqamı sevir. intiqam alındığı zaman aldığı zövq hissi ona özünü güclü hiss etdirir. Və ən əsası ermənilərdən daha üstün hiss etdirir. Əlavə olaraq, onun tərəzisində haqq-ədalət öz yerini tapmış olur. Heç nə cavabsız qalmamış olur.

Öz xalqına qarşı güclü empatiya hissinə məxsusdur.

Onun üçün həyatı maraqlı edəcək bir mübarizəsi var. Xalqına düşmən kəsilənlərlə daimi rəqabət halındadır. Bu mübarizə uğrunda ölə, öldürə bilər. Və hər ikisi onun üçün böyük bir şərəfdir.

Dünyagörüşü qıtdır, çünki onun dünyası Azərbaycan ilə çərçivəlidir. Buranı ən gözəl, ən möhtəşəm, ən güclü görmək istəyir və ya buranın belə olduğuna inanmaq istəyir.

Əsəbləri kövrəkdir. Çünki öz ideologiyasına sadiqdir və onu dərindən sevir. ideologiyasını yaydıqca ona olan sevgisini sübut etmiş olur, ideologiyasına olan sevgisinin göstəricisi budur. ideologiyasına əks olan istənilən fikir və həmin fikrin daşıyıcısı onun üçün təhdiddir. Həmin əks fikrin onunla eyni fikri daşıyan başqa insanları yolundan döndərəcəyinə görə narahatdır. Daimi narahatlıq isə əsəbləri kövrəldir və insanı zəiflədir. Buna görə diablo asanlıqla səhvlər edə bilir. Hesablamadan hərəkət edə bilir. Məsələn, başqasının anasını asanlıqla söyə bilir. Beləliklə, öz anasının hörmətini də başqasının ayaqları altına atmış olur. Bu cəsarətə 2 səbəb göstərə bilərəm:

1. Diabloya onunla əks cəbhədən olanın hörməti lazım deyil, o qarşı tərəfdən istənilən vəhşiliyi gözləyir, çünki özü də bu vəhşilikləri etməyə hazırdır.

2. Diablo öz idealogiyası uğrunda özünün və yaxınlarının məhv olmasına hazırdır, özü və yaxınlarınının hörmətinin bu idealogiyanın hörmətinin kölgəsində olması onun üçün elə də böyük bir problem deyil.

indi isə diablo haqqında subyektiv fikirlərim və məsləhətlərim:

Fikirlərimiz bir-birinin əksi, qarşılıqlı hislərimiz isə bir-birinin oxşarıdır. Mən də dünyanın özüm kimi insanlarla əhatə olunmasını istərdim, necə ki sən elə istəyirsən. Amma olmur. Bu dünyada sən də varsan, mən də. Və bu reallığı heç nə dəyişmir, nə sənin mənə nifrətin, nə də mənim sənə. Mən də səninlə eyni dünyada olmaq istəmirəm, ona görə də kitab zad oxuyub başqa dünyalara keçirəm. Yaşamaq üçün gözümü bağlayıram. Səni görmürəm. Sən də eynisini et.
Oxuduğum kitablarda həm səni, həm də məni təsvir edirlər. ikimizə qarşı da empatiya bəsləyirlər. Mən bu yolla sənin kimi insanları qəbul etməyə başlamışam. Sənə də məsləhət görürəm.

Qeyd: yaxşı yazar obyektiv baxmağı, empatiya qurmağı bacarmalıdır. Sən heç vaxt yaxşı yazar olmamısan. Mən isə ildə bir dəfə oluram.

silinmiş entry.

13 əjdaha! 08.12.2020 23:48, fantamaz

#313018 şikayət

qarabağ müharibəsi istəyən insan

+17 əjdaha

sülh istəyirik deyən insanların şərəfsiz olduğunu düşünüb,özünü o an qəhərəman sanan,feysdə səyfələrə mənidə müharibəyə aparın deyib,əslində müharibə nədi bilməyən,paintdə bayrağ şəkli çəkib,paylaşıb bəyənməyən bizdən deyil deyən manitor şiri

silinmiş entry.

16 əjdaha! 04.04.2016 23:48, fantamaz

#208657 şikayət

sözaltı etiraf

+17 əjdaha

heç kimi sikimə almadan özümü olduğum kimi qəbul etməyim başqalarının gözündən özümə baxanda məni qorxudur. başqalarının gözündən baxanda çox rahat və arsız olduğumu fərq edirəm. dibinə kimi poxa batmışkən hələ də rahatlığını itirməmiş arsız dostumu xatırladır bu mənə. necə də qorxurdum ona baxanda.

bəzən yaxınlarımın ölümünü təsəvvür edirəm. kövrəlirəm bir neçə dəqiqəlik, amma bir müddət sonra necə rahat və arsızca yoluma davam etdiyimi görürəm. və bu məni qram da təəccübləndirmir, mən onsuz da arsız və rahat idim.

eynilə dostum qədər kimsəsiz, amma bir o qədər də arsız və rahat olacağımı təxmin edirəm. getdikcə itirdiyim dostuma bənzəməkdən qorxuram.

silinmiş entry.

14 əjdaha! 26.04.2021 00:58, fantamaz

#325575 şikayət

sədaqət

+16 əjdaha

oscar wildeın " dorian grayin portreti" adlı əsərində qeyri-adi və maraqlı fikirləri ilə seçilən lord henry wotton sədaqət haqqında bunları deyir:

“insanlar sədaqət dalınca çox qaçırlar! Amma hətta sevgidə də sədaqət sırf fizioloji məsələdir, bizim iradəmizdən asılı deyil. Gənclər sədaqətli olmaq istəyirlər, amma belə deyillər. Qocalar isə xəyanət etmək istəyirlər, amma əllərindən gəlmir.”

“Həyatlarında yalnız bir dəfə sevənlər dayaz insanlardır. Onların sədaqət və bağlılıq adlandırdıqları şeyə, mən vərdişin süstlüyü, ya da təxəyyülün yoxluğu deyirəm. Zehni, intellektual həyatda ardıcıllıq, durğunluq nədirsə, emosional həyatda da sədaqət odur - yəni, uğursuzluğun, fərasətsizliyin etirafıdır. Sədaqət! Bir gün bu hissin təhlili ilə məşğul olacağam. Bu hissdə xüsusiyyətçi hərisliyi var. Başqalarının götürəcəyindən qorxmasaq, küçəyə atacağımız çox şeylər var.”

silinmiş entry.

14 əjdaha! 17.04.2021 19:27, fantamaz

#324789 şikayət

yazarların hazırda düşündükləri

+18 əjdaha

Ölüm haqqında düşünürəm. Youtube-da beynimdəkinin eynisini əks etdirən, hislərimi mənə danışan mahnılar axtarıram. Özümü özümə ifadə etməyə ərinirəm, dedim ki, mahnılar məni mənə ifadə etsin, amma tapmadım. intihar etmək, ölmək, gecələr gələn ölmək istəyi kimi başlıqlara baxıram. Bəzi entryləri oxudum, hansı ki, sırf ölüm haqqında yazılıb deyə oxudum. Yazanlar Ölmək və yaşamaq üçün xüsusi məna axtaran yazarlardı. Oxuyarkən beynimdən bu fikirlər keçir: mənanı yalnız yaşamaq istəyənlər axtarır, ardınca da yaşamağı asanlaşdırmaq üçün özlərindən bir məna yaradırlar. Mən isə artıq məna yaratmaq istəmirəm, ərinirəm. Ölümü arzulayan, amma hələ ki alındıra bilməyən insanlar axtarıram entrylərdə, qoy onlar mənim əvəzimdən ağlasın o entrylərdə, mən ərinirəm. Əslində, var idi elə entrylər. Albert Camusun “Yad” əsəri stolun üstündədi, yarısını oxumuşam, sonrası maraqlı gəlir, amma oxumaq istəmirəm hal-hazırda . Deyəsən, ərinirəm. Sağ tərəfdə televizordan səs gəlir, Namiq Qaraçuxurlu ictimai tvdəki bir verilişdə “mən cızığımdan çıxmıram” deyir, tamaşaçılar alqışlayırlar. Sonra beynimdən keçən hər şeyi bu başlığa təhrifsiz yazmağa başlayıram. Artıq sonlardayam. Sonluğu ortalarda düşünmüşdüm artıq. Amma fikrimi iki dəfə dəyişdim. Birinci düşündüm ki, “yaşamağa ərinirəm” yazım sonluğa. Sonra isə düşündüm ki, “yaşamağa həvəsimin (ay bləd necə düşünmüşdüm ala? Hal-hazırda xatırlamağa çalışıram. Ona yaxın bir şey yazacam. Konkret cümlə düşünmüşdüm amma) olmadığı haqda fikirlərimi bölüşdükcə yaşamağa davam etməyim daha da asanlaşır”. Sonluq sonluqda nə düşünəcəmsə, o da olacaq. Çünki, fikirlərim çox sürətli hərəkət edir. Düşündüyüm sürətlə yaza bilmirəm deyə yazdıqlarımla düşündüklərim arasında 60-70 saniyə fərq var. Və mən hər 60-70 saniyə əvvəlki fikri yazanda indiki fikirlərim başqa yerdə olur artıq. Ona görə heç vaxt düşündüklərimi olduğu kimi sizə çatdıra bilməyəcəm. Hal-hazırda entryni bitirdiyimi düşündüm. Düşünən kimi də yazdım.

Yazdığım son cümlənin üzərindən 5 dəqiqə keçir. Entrydə Yazdığım bəzi şeyləri sildim və bəzi əlavələr etdim. Kiminsə bu entryni oxuyarkən “bu dalbayob nə başa salmaq istəyir, bunun dərdi nədi?” istehzalı sözləri ağlıma gəlir və içimdə qəribə bir sıxıntı yaranır. içimdəki ürkək bir səslə “nəyi dalbayobluqdu ki?” Deyir. Çünki, içimdəki də mənim bunu yazdığıma görə dalbayob olduğumu düşünür. Yəqin ki, içimdəki hər nədisə, yalnız sizin fikirlərinizdən ibarətdi. Niyə görə içimdəki də mənim dalbayob olduğumu düşünür ki? Çünki, o əgər bu entrydən utanmasaydı, ürkək səslə “nəyi dalbayobluqdu ki?” Deməzdi. Bu entry mənim beynimin içidi. Müəyyən düzəlişlər və əlavələrlə bacardığım qədər beynimin içindəki fikri təhrifsiz yazmağa çalışdım. Əlbəttə ki, yaza bilmədim.

Əlavələri və düzəlişləri niyə etdiyimin səbəbini açıqlamaq qərarına gəldim hal-hazırda. Çünki, fikirlərimin başqaları tərəfindən anlaşılmayacağını təxmin etdim. Amma yenə də çox düzəliş etmədim ki, entry maraqlı alınsın.

Bu yazını sözaltı günlük başlığına yazmışdım. indi yazarların hal-hazırda düşündükləri adlı başlığın mövcudluğunu xatırladım.

Başlığı axtarışa yazdım, “hazırda” düşündükləri imiş, “hal-hazırda” yox. Bəzi beynimdən keçən fikirləri yazmıram artıq. Məsələn: “televizor mazqimi sikir” yazmaq istədim birdən-birə. Yazmayacaqdım, amma vəziyyəti izah etmək üçün yazdım. Beynimdəki fikirlər çox sürətlə dəyişir. Bəzi fikirlərin lazımsız olduğunu düşünüb, düşünməyi yarıda saxlayıram. Maraqlı bir eksperiment oldu mənim üçün. Hələlik.
Hal-hazırda düşündüm ki, anlıq düşüncələrimi xuy yaza bilərəm. Düzəlişlər etməkdən bezdim deyə entryni bölüşmək qərarına gəldim.

silinmiş entry.

13 əjdaha! 15.08.2020 23:43, fantamaz

#302905 şikayət

unudulmaz aforizmlər

+15 əjdaha

andrey platonovun qayıdış adlı hekayəsində belə bir cümlə var: “sevgi yoxluq və kədərdən meydana gəlir”. Öz həyatımda apardığım müşahidələr bu aforizmi təsdiqləyir. Nə zaman ki, bir insan kədərlidi və mən onun yanındayam, onda özümü önəmli hiss edirəm. Nə zaman ki, mən kədərliyəm və kimsə məni anladığını nümayiş etdirməyə çalışır, onda yenidən özümü önəmli hiss edirəm. Burdan da həmin insana qarşı sevgi yaranır, çünki həmin insan məni önəmli hiss etdirə bilib. Yoxluq isə çox geniş bir anlayışdır. Bu istənilən şey ola bilər: pulun yoxluğu, yaşamaq üçün mənanın yoxluğu, ehtiyac duyduğun insanların yoxluğu. Amma fərq etmir, bunların hamısının nəticəsi kədərdir. Yoxluq və kədər - bunlar həmişə birlikdədir. Təbrik edirəm, andrey. əsərini 1 il əvvəl oxumuşam. Amma apardığın gözəl müşahidə səni unutdurmayıb.

silinmiş entry.

10 əjdaha! 05.01.2021 13:19, fantamaz

#316002 şikayət

prezervativ alarkən utanmaq

+17 əjdaha

(baxma: balaca kişiyə kastyum lazımdı)

silinmiş entry.

17 əjdaha! 11.09.2016 16:04, fantamaz

#229158 şikayət

qasim

+15 əjdaha

(youtube:

)

silinmiş entry.

13 əjdaha! 01.11.2018 23:54, fantamaz

#279184 şikayət

atalar və oğullar

+13 əjdaha

öz heçliyini anlayıb, amma qəbullanmaq üçün başını aldatmağı bacarmayan bazarovun arkadiylə belə bir dialoqunun mövcud olduğu əsər:
- bilirsənmi mən nə düşünürəm?
- bilmirəm, nə düşünürsən ki?
- onu düşünürəm ki, ata-anam dünyada xoş yaşayırlar. atam altmış yaşında əlləşir-vuruşur, "palliativ" dərmanlardan danışır, adamları müalicə edir, kəndlilərə alicənablıq göstərir, bir sözlə, kef çəkir. anam üçün də yaxşı keçir: onun başı cürbəcür xırda-xuruş işlərə və o şeyə - bu şeyə vaysınmağa o qədər qarışır ki, günün haradan gəlib, haradan getdiyindən xəbəri olmur. Mən isə...
- bəs sənə nə olub ki?
- amma mən fikirləşirəm ki, budur, burada, tayanın dibində uzanmışam... mənim tutduğum bu ensizcə yer mənim mövcud olmadığım, mənə heç bir dəxli olmayan, qalan məkan və sahələrə nisbətən o qədər cüzidir ki... və mənim yaşaya bilməyəcəyim müddət mövcud olmadığım və mövcud olmayacağım əbədiyyətə nisbətən o qədər az və əhəmiyyətsizdir ki... lakin bu atomda, bu riyazi nöqtədə qan dövran edir, beyin işləyir, nə isə istəyir... bu nə axmaq işdir? bu nə mənasız şeydir?
- icazə ver, sənə söyləyim ki, sənin dediklərin, ümumiyyətlə, bütün insanlara aiddir...
- sən haqlısan, - deyə Bazarov davam etdi, - mən demək istəyirəm ki, bax, onların, yəni mənim ata-anamın başı qarışıqdır və öz heçlikləri barədə narahat olmurlar, bu, onların könlünü bulandırmır... amma mən... yalnız darıxır və qəzəblənirəm.

silinmiş entry.

10 əjdaha! 13.03.2021 15:05, fantamaz

#322050 şikayət

qadağan olunması istənilən şeylər

+14 əjdaha

millətin onun bunun işinə burun soxması

silinmiş entry.

13 əjdaha! 28.06.2016 20:32, fantamaz

#219498 şikayət

yazığı gəlmək

+12 əjdaha

frazeoloji birləşmədir. kiməsə ürəyi yanmaq, kiminsə dərdinə yanmaq, rəhmi gəlmək mənalarını verir. fyodor mixayloviç dostoyevskinin cinayət və cəza adlı əsərində arkadi ivanoviç svidriqaylov rodion romanoviç raskolnikovun bacısı avdotya romanovna raskolnikovanın ona yazığı gəlməsi ilə bağlı bu sözləri deyir: "qızın ki bir adama yazığı gəldi - bu onun üçün ən təhlükəli bir şeydir. O mütləq istəyəcək ki, bu adamı "xilas etsin", onu ağla gətirsin, onu diriltsin, onu daha nəcib məqsədlərə dəvət etsin, onun qəlbində yeni həyat, yeni fəaliyyət hissi oyatsın".

silinmiş entry.

11 əjdaha! 17.02.2021 14:37, fantamaz

#320127 şikayət

əsgərlik

+12 əjdaha

Diqqət! Oxuyacağınız mətndə fyodor mixayloviç dostoyevskinin ölü evdən qeydlər əsərindən çoxlu sayda qeydlər var. Qısacası, spoiler.

Entry dostoyevskinin həbsxana həyatı ilə sözlük yazarının əsgərlik həyatı arasındakı əlaqələri ehtiva edir.

“Bizim həbsxana qalanın kənarında, qala divarının böyründə yerləşirdi. Hərdən hasarın deşiyindən Allahın dünyasına baxırsan: nəsə görə biləcəksənmi? Gördüyün yalnız göyün bir qırağı, bir də hündür, cəngəllik basmış torpaq sədd olurdu. Səddin arxasında və qabağında isə gecə-gündüz qarovulçular gəzişir və elə buradaca fikirləşirsən ki, illər ötəcək, sən isə elə beləcə gedib hasarın deşiyindən baxacaqsan və elə həmin o səddi, eynilə həmin o qarovulçuları və göyün həmin o kiçicik qırağını görəcəksən, amma bu, həbsxananın üzərindəki səma deyil, başqa, uzaq, azad bir səma olacaq.” (əsgərlikdə bəzən divarın o tayına əziyyətlə (halbuki, asanlıqla baxa biləcəyin çox yer var.) baxaraq o taya keçmək istəyini hiss edirsən. Ləzzət edir bəzən.)

“qapıların arxasında işıqlı, azad bir dünya vardı və orada insanlar hamı kimi yaşayırdılar. Amma hasarın bu üzündə o işıqlı dünyanı real olmayan bir nağıl kimi təsəvvür edirdilər.” (əsgərlər də elə təsəvvür edir ki, buradan çöldə hamı, əslində, kef edir. Hətta ən pis vəziyyətdə olan insan belə. Onlar azaddır və həyat onlar üçün yalnız və yalnız gözəldir.)
“Burda xüsusi, artıq heç nəyə bənzəməyən bir dünya vardı; buranın özünün xüsusi qanunları, öz geyimi, öz adət-ənənələri və bu diri ikən ölü evin heç yerdə olmayan bir həyatı və xüsusi insanları vardı.” (bu haqda entry boyunca ümumi məlumat veriləcək.)

“Hasardan içəri girən kimi bir neçə bina görəcəksiniz. Böyük həyətin hər iki tərəfi ilə tirlərdən tikilmiş iki uzun, birmərtəbəli evlər uzanıb gedir. Bu kazarmalardır. Həyətin ortası boşdur və hamar, kifayət qədər böyük bir meydandan ibarətdir. Burada məhbuslar düzülür – səhər, günorta və axşam; bəzənsə qarovulçuların şübhələnməsindən və onların tez-tez saymaq bacarığından asılı olaraq hətta gündə bir neçə dəfə adbaad yoxlama keçirilir.” (hərbi ilə aşağı-yuxarı eyni şeydir. Buna bənzəyir.)

“Bir nəfər sürgün vardı, boş vaxtlarda onun sevimli məşğuliyyəti tirləri saymaq idi. Onların sayı min beş yüz idi və hər biri onun hesabında və nəzarətində idi. Tirin hər biri onun üçün bir günü ifadə edirdi; hər gün tirlərdən birini ayırırdı və beləliklə, qalanların sayına əsasən həbsxanada qalacağı günləri əyani şəkildə görə bilirdi. Altıbucağın tərəflərindən birini sayıb qurtaranda buna çox sevinirdi. O hələ illərlə gözləməli oldu; amma həbsxanada səbirli olmağı öyrənməkçün vaxt var idi.” (əsgərlər arasında da müxtəlif üsullarla qalan günü saymaq məşhurdur. Kimisi imkan tapan kimi ağaca, divara, dəmirə və s. yazır, kimisi qalan günün faizini hesablayır, kimisi də mənim kimi kubu tamamlamaq üçün nöqtələrini birləşdirəcək xətləri çəkir. -*)

“Ümumiyyətlə, təkəbbür, zahiri görkəm birinci yerdəydi. Əksəriyyəti pozğunlaşmış və son dərəcə əclaflaşmışdı.” (mən də əsgərlikdə sonradan pozğunlaşmış və əclaflaşmışdım.)
“Şayiə və qeybətlərin arası kəsilmirdi: bu, cəhənnəm idi, zülmət idi. Amma həbsxananın daxili nizamnamələrinin və qəbul olunmuş adət-ənənələrinin əleyhinə getməyə heç kəs cəsarət etmirdi, hamı tabe olurdu. Kəskin şəkildə başqalarından seçilən, çətinliklə, zorla tabe etdirilən, amma yenə də tabe olan xarakterlər də olurdu. Həbsxanaya artıq lap həddini aşmış, azadlıqda ikən əndazədən çıxmış adamlar da gəlib düşürdülər ki, onlar öz cinayətlərini sanki bilərəkdən deyil, bilmədən, sayaqlama içində və dumanlı etmişdilər; əsasən son dərəcə qıcıqlandırılmış təkəbbürdən etmişdilər. Amma bizdə onları elə o saatdaca yerlərində otuzdururdular - baxmayaraq ki, onlardan bəziləri həbsxanaya gələnə qədər bütöv bir kəndin, ya da şəhərin dəhşətinə çevrilmişdilər. Təzə gələn ətrafa nəzər salaraq tezliklə başa düşürdü ki, bura başqa yerdir, burada heç kəsi təəccübləndirə bilməz, ona görə sakitcə mütiləşir və ümumi qayda-qanuna tabe olurdu. Zahirən ümumi qayda-qanun hansısa xüsusi, şəxsi ləyaqətdən yaranırdı ki, bu da həbsxananın hər bir sakininə nüfuz edirdi.” (hərbidə də eynilə əsgərlər arasında yaradılmış xüsusi qayda-qanun var idi. Bu qayda-qanun hər yeni gələn əsgərə köhnə əsgərlər tərəfindən yavaş-yavaş izah edilirdi. Qayda-qanuna uymayanların axırı isə yaxşı olmurdu. Şəxsi Ləyaqət prinsipləri üzərində qurulmuş bu qayda-qanunlara uymayanlar kollektiv tərəfindən şəxsi ləyaqətdən məhrum edilirdi.)
“Onların hamısı söyüş söyməkdə necə də mahir idilər! Onlar incə bədii şəkildə söyüş söyürdülər. Söyüş onlarda elm səviyyəsinə qalxmışdı; təhqiredici sözlər vasitəsilə deyil, təhqiredici məna, ruh, ideya vasitəsilə üstün gəlmək istəyirdilər - bu isə daha incə, daha zəhərli söyüşdür . Ardı-arası kəsilməyən dava-dalaşlar onların arasında bu elmi daha da inkişaf etdirmişdi. Bütün bu xalq qırmanc altında işləyirdi, deməli, əvvəllər onlar boş-bikar xalq idi, deməli, bu xalq pozulmuşdu: əgər pozulmuş olmasa da, katorqada pozulurdu. Heç kəs bura öz xoşuna toplaşmamışdı; onların hamısı bir - birinə yad idilər.” (şəxsi ləyaqət ustalıqla alçaldılırdı. Dəyərli bildiyin yerlərdən vurulurdun.)
“Bəzisi əsgər uşağıdır, digəri çərkəzdir, üçüncüsü təfriqəçilərdəndir, dördüncüsü pravoslav kəndlidir, ailəsini, əziz uşaqlarını vətəndə qoyub gəlib, beşincisi cuhuddur, altıncısı qaraçıdır, yeddincisi heç bilinmir kimdir və bunların hamısı da necə olursa-olsun, bir yerdə yola getməlidilər, bir-birilə dil tapmalıdılar, bir qabdan yeməlidilər, bir taxtın üstündə yatmalıdılar. Bir də ki, sərbəstlik nə gəzir - artıq tikəni yalnız oğrunca yemək olar, hər bir quruşu çəkmənin içində gizlətmək lazımdır... Hamısı birdir, elə həbsxanadır ki həbsxana! Qeyri-ixtiyari olaraq gic olursan.” (oğurluq məsələsi əsgərlikdə də aktualdır. Pulunuzu gizlədin, ehtiyatı əldən verməyin. Artıq tikəni, nəinki artıq tikəni, aldığın hər bir şeyi öz əsgər yoldaşlarınla bölməlisən. Bizdə belə yazılmamış qanun var idi.)

“işə nifrətlə baxırdılar. Özünün bütün ağlı, bütün məqsədi ilə sadiq olduğu işi olmadan insan həbsxanada yaşaya bilməz. Bir də ki, bütün bu inkişaf etmiş, həvəslə yaşamış və yaşamaq istəyən, zorla bir yerə toplanmış, zorla cəmiyyətdən və normal həyatdan ayrı salınmış bu xalq normal və düzgün şəkildə, öz iradəsi və istəyilə bu həyata necə alışa bilərdi? Təkcə bikarçılıqdan məhbusda elə cinayətkar xüsusiyyətlər inkişaf edərdi ki, onlar onun əvvəllər heç təsəvvürünə belə gəlməzdi. Normal insan zəhmətsiz və qanunsuz yaşaya bilmir, pozğunlaşır, vəhşi heyvana çevrilir. Ona görə də həbsxanada təbii tələbin və hansısa özünüqoruma instinktinin nəticəsində hər bir kəsin öz sənəti və məşğuliyyəti vardı.” (hərbidə də eyni teorem var: bikar əsgər cinayətkardır. Həbsxanadan fərqli olaraq, özünə məşğuliyyət tapacaq qədər bikar qalmazsan hərbidə, sənə məşğuliyyət tapacaqlar onsuz da. Mən almanca öyrənirdim bəzən dəftərə yazdığım cümlələr əsasında.)
“Məhbuslardan çoxu həbsxanaya gələndə heç nə bacarmırdı, yavaş-yavaş öyrənir və azadlığa yaxşı usta kimi çıxırdı.” (mən də əsgərlikdə tikiş tikməyi öyrəndim. Əvvəl bacarmırdım.)

cəzalar haqqında.

“yalnız xeyli vaxt keçəndən sonra anladım ki, bu işin ağırlığı və katorqalığı heç də onun çətinliyində və fasiləsizliyində deyildir, ondadır ki, bu iş məcburidir, qırmanc altında görülən işdir. Mujik azadlıqda, olsun ki, daha çox işləyir, bəzən, xüsusən yayda hətta gecələr də işləyir, amma özü üçün işləyir, dərk edilmiş məqsədlə işləyir və onunçün iş olduqca yüngül görünür, nəinki katorqaçıya məcburi və onunçün tamamilə faydasız iş. Bir dəfə ağlıma gəldi ki, əgər adamı tamamilə əzmək, məhv etmək, ona ən dəhşətli cəza vermək istəsələr, onda işə tamamilə lazımsızlıq və mənasızlıq səciyyəsi vermək kifayətdir ki, ən dəhşətli qatil belə ondan lərzəyə gəlsin və qorxsun. Əgər indiki katorqa işi, katorqaçı üçün maraqsız və cansıxıcı da olsa, yenə də öz-özlüyündə, bir iş kimi məntiqlidir: məhbus kərpic kəsir, yer qazır, suvaq vurur, tikir; bu işdə məna və məqsəd var. Katorqa işçisi bəzən bu işə hətta məftun olur, onu daha məharətlə, müvəffəqiyyətlə, daha yaxşı yerinə yetirmək istəyir. Amma, məsələn, onu məcbur eləsələr ki, suyu bir çəlləkdən o birinə, o birindən də birinciyə boşaltsın, qumu əzsin, bir yığın torpağı bir yerdən başqa yerə və oradan da geriyə daşısın, - elə bilirəm ki, bir neçə gündən sonra məhbus boğulardı, ya da min dənə cinayət törədərdi ki, qoy elə ölsün, amma bu cür alçaldılmaya, xəcalətə və əzab-əziyyətə son qoysun. Amma bir halda ki, hər məcburi işdə qismən də olsa bu cür işgəncə, mənasızlıq, alçaltma və biabırçılıq vardır, ona görə də katorqa işi bütün azad işdən daha əzablıdır.” (əsgərlikdə sənin üçün məna daşımayan məcburi bir çox işlərlə sınağa çəkilirsən. Bir dəfə yadımdadır, göydən lapa-lapa qar yağa-yağa səhər 8-dən günorta 2-yə kimi qar kürümüşdük. Dəhşət soyuq idi, qarını kürümüş olduğun yer 10 dəqiqə sonra əvvəlki kimi ağappaq olurdu. Yeməyə gedəndə dönüb arxamıza baxdıq ki, elə bil heç bir iş görməmişik, hər yer ağappaqdır. Niyə qar kəsdikdən sonra bu işi görmədiyimizi deyib vurnuxurduq, amma dayanmırdıq, işləyirdik. Çox Dayanmaq olmazdı. Yoldaşlarına xəyanət idi, onlar artıq sənsiz işləməli olurdular, onları yarı yolda qoymuş sayılırdın. Hərbi daim belə idarə olunur. Sən daim yoldaşlarını düşünürsən. Etdiyin hər səhvin cəzası yoldaşlarına kəsiləcək. Sən turnik edə bilmirsən? Onda yoldaşların sən turnik vurana kimi jim vəziyyətində əlləri əsə-əsə gözləyəcəklər. Hərbidə stress və əsəb gərginliyi, əsasən, bundan qaynaqlanır. Bu bir idarəetmə taktikasıdır. dedovşina da belə yaranır. Yaxşı əsgər pis əsgərə görə cəzalanır. Və yaxşı əsgər də öz növbəsində pis əsgərə kazarmanı dar edir ki, sənə görə biz niyə əziyyət çəkməliyik?!)
“Hövsələsiz, qəzəbli halda, hətta bəzən gecələr də həbsxanaya soxulurdu və görsəydi ki, məhbus sol böyrü, ya da arxası üstə yatır, onu elə həmin səhər cəzalandırırdı: “Yəni mən əmr etdiyim kimi, sağ böyrü üstə yat!”” (hərbidə də bəzən bu tip şeylər üstündə sənə görə digərlərinə əziyyət verə bilirlər. Ona görə də sorğulama, nə əmr edilirsə, onu da icra et. Vəzifə borcunu unutma! Komandirlərin əmr və sərəncamlarını dəqiq, tez və sözsüz yerinə yetirmək. Şüurlu xidmət budur. Səbirli olun.)
“heç bir cəza tədbiri insanı canlı meyitə çevirə bilməz: o, özünün duyğuları ilə, intiqam və həyat həsrətilə, onları həyata keçirmək ehtirası və tələbi ilə birlikdə qalır.”
(Bütün bunlara görə hərbidə çöldəki həyat barəsində çox qayğı çəkirsiniz. Həyat həsrəti güclü bir həddə gəlir. Hər şey yaxşı olsun istəyirsiniz, burdan çöldə hər şey yaxşı olsun. Hər şey qoyub getdiyin kimi yaxşı qalsın. Emosional olursan beləcə.)
“Yadımdadır, bir dəfə axşamtərəfi əvvəllər varlı bir Sibir mujiki olmuş məhbusu darvazanın ağzına çağırdılar. Bundan yarım il əvvəl xəbər gəlmişdi ki, onun keçmiş arvadı ərə gedib və o bundan möhkəm kədərlənmişdi. indi arvadın özü həbsxanaya gəlib, onu çağırıb sədəqə verdi. Onlar iki dəqiqəyədək söhbət etdilər, hər ikisi göz yaşı axıtdı və əbədi olaraq ayrıldılar. Kazarmaya qayıdanda onun sifətini gördüm...” (mən bu yazılanları çox yaxşı başa düşürəm. əsgərlik mənə bu yazılanları daha yaxşı başa düşməyi öyrətdi.)

öyrəşmək.

“Bir şeyi deyim: mənəvi məhrumiyyət bütün fiziki əzabların hamısından daha ağırdır. Katorqaya düşən rəiyyət gəlib öz cəmiyyətinin, hətta ola bilsin ki, daha inkişaf etmiş bir cəmiyyətin içinə düşür. Əlbəttə, o çox şeyləri itirib - vətənini, ailəsini hər şeyi, amma onun mühiti eynilə qalır. Qanuna görə rəiyyətlə eyni cəzaya məhkum olunan savadlı adam rǝiyyətlə müqayisədə daha çox şey itirir. O, özündəki bütün tələbləri, vərdişləri boğmalıdır; onunçün kifayət etməyən bir mühitə adlamalı, başqa bir havayla nəfəs almalıdır... O, sudan çıxarılıb qumun üstünə atılmış balıqdır və əsasən hamı üçün eyni olan cəza onunçün on qat əzablı olur. Bu həqiqətdir - hətta söhbət təkcə qurban verməli olduğun vərdişlərdən getsə belə.”
“bəli, insanın canı bərkdir! insan hər şeyə alışmağı bacaran bir məxluqdur və düşünürəm ki, bu, onun ən yaxşı tərifidir.” (dosto əmi aydın şəkildə deyib. Mən bu əsəri oxuyanda 5-6 ayın əsgəri idim. Və tək istədiyim dostonun dediyi bu öyrəşmə periodunun gəlib çatması idi. Ağır idi onda mənə. Heç zaman belə olmayacam dediyim adamlara az da olsa bənzəyəndə artıq o perioda çatmışdım. Bir əsgər yoldaşımın da dediyi kimi: bura sənin qanına işləyəcək, sən də eynisi olacaqsan.)

son olaraq.

“Həbsxanaya necə daxil olduğum yadımdadır. Bu, dekabr axşamçağı idi. Artıq qaranlıq düşmüşdü; camaat işdən qayıdırdı; yoxlamaya hazırlaşırdılar. Bığlı unter-zabit, nəhayət, bu qəribə evin qapılarını mənim üzümə açdı; burada o qədər yaşamalı, elə həyəcanlı günlər keçirməli idim ki, bunları, həqiqətən də, yaşamadan və öz üzərimdə hiss etmədən onların barəsində təxmini də olsa təsəvvürə malik ola bilməzdim. Məsələn, heç cür təsəvvürümə gətirə bilməzdim ki, burda dəhşətli və əzablı nə var: axı , mən bütün bu onillik katorqa həyatımda bir dəfə də olsun, bir dəqiqə belə tək qalmayacağam? işdə daim mühafizə dəstəsinin nəzarəti altında, evdə iki yüz yoldaşımla birlikdə olacağam və bir dəfə də olsun tək qalmayacağam! Bununla belə buna mən hələ alışmalı idim.” (əsgərlik bir təcrübədir. Ancaq yaşayaraq başa düşə biləcəyin bir təcrübə. Bu entrini Oxuyaraq qismən başa düşə bilərsən.)

ölü evdən qeydlər mənim əsgərlik həyatım boyu bitirdiyim yegənə əsərdir. Tək bitirdiyim kitab və gözündən vurmuşam. Mən şanslı insanam.

silinmiş entry.

9 əjdaha! 10.07.2022 05:41, fantamaz

#353859 şikayət

sosial fobiya

+13 əjdaha

mağazada satıcı sizə atanda dönüb heç nə deyə bilməməkdi

silinmiş entry.

10 əjdaha! 05.10.2016 22:13, fantamaz

#232999 şikayət

dilənçi

+14 əjdaha

dilənçilik etmək istəyən balaca nelli öz ideyasını belə müdafiə edir:
"dilənmək ayıb deyil: dilənəndə mən bir adamdan pul istəmirəm, hamıdan istəyirəm, hamı bir adam deyil; bir adamdan dilənmək ayıbdır, hamıdan dilənmək ayıb deyil, - bir dilənçi arvad bunu mənə dedi."

Nelli burada hər hansı konkret bir şəxsə möhtac olmağın pula möhtac olmaqdan mənəvi cəhətdən daha əzab verici olduğunu dilə gətirmək istəyir.

(bax: fyodor mixayloviç dostoyevski)
(bax: alçaldılmış və təhqir edilmiş insanlar)

silinmiş entry.

11 əjdaha! 04.09.2022 16:19, fantamaz

#358679 şikayət

yeraltından qeydlər

+10 əjdaha

əsərdə belə bir söhbət var: "insan yaratmağı, yollar salmağı sevir, buna şübhə yoxdur. bəs niyə dağıtmağı və xaosu da ehtiras dərəcəsində sevir? bax buna cavab verin! amma mən özüm bu barədə xüsusi olaraq iki kəlmə demək istəyirəm. bəlkə dağıtmağı və xaosu özü də şüursuz şəkildə məqsədinə çatmaqdan və yaratdığı binanı başa vurmaqdan qorxduğu üçün sevir?" insanın daima bir məqsəddən digərinə qaçması, əsla son bir məqsədinin olmaması, daima əlçatmazı arzulaması ilə bağlı isə bunu yazır: "kim bilir, bəlkə də yer üzündə insanlığın can atdığı bütün məqsəd elə təkcə bu bitməyən məqsədə çatmaq prosesindən ibarətdir". uşaqlıqda oyuncaq konstruksiyadan düzəltdiyim binaları niyə dağıtdığımı yaxşı bilirəm.

silinmiş entry.

8 əjdaha! 21.02.2021 14:58, fantamaz

#320469 şikayət

yazarların özləri haqqındakı analizləri

+10 əjdaha

keçmişdəki səhvlərə baxmayaraq, müxtəlif bəhanələrlə özünə bəraət qazandıran dölbeyin. əsəbləşəndə ora-bura gijdıllax kimi yumruq atıram, nəyəsə zərər verəndə yenə özümə bəraət qazandırıram ki, ən azından əsəbim soyudu. nəyisə eləməyə ərinirəm, sonra eləmədiyimə görə peşman oluram, sonra əsəbləşirəm, sonra ora-bura yumruq atıram, sonra özümə bəraət qazandırıram. allah axırımızı xeyir eləsin.

silinmiş entry.

8 əjdaha! 16.06.2017 12:46, fantamaz

#255657 şikayət

tommydarwinson

+9 əjdaha

(baxma: bu stil tommydarwinson)

silinmiş entry.

9 əjdaha! 11.09.2016 22:50, fantamaz

#229200 şikayət

özünü mühakimə etmək

+10 əjdaha

insanın öz əməllərinə görə özünü qiymətləndirməsi. albert camusun çöküş adlı əsərində belə bir fikir mövcuddur: "şübhəsiz, mən də mühakimə etdiyim insanların tayıyam, hamımız eyni qazandanıq. ancaq mənim bircə üstünlüyüm var ki, bu da mənə danışmaq haqqı verir. o üstünlüyü, əminəm ki, görürsüz. nə qədər özümü ittiham edirəmsə, bir o qədər də sizi ittiham etməyə haqqım çatır". burada bildirilən fikir budur ki, insan özünü başqalarını da rahatlıqla ittiham edə bilsin deyə mühakimə edir. mənim özümə "göt" deməyimin səbəbi özümə imkan yaratmaqdır ki, başqalarına da asanlıqla "göt" deyə bilim.

silinmiş entry.

10 əjdaha! 19.02.2021 16:26, fantamaz

#320263 şikayət

ən bəyənilən şeir misraları

+12 əjdaha

səni bu hüsnü camalu, bu kamal ilə görüb
qorxdular "həqq" deməyə, döndülər insan dedilər
(bax: imadəddin nəsimi)

silinmiş entry.

12 əjdaha! 11.09.2016 10:44, fantamaz

#229116 şikayət

söyüş

+10 əjdaha

george orwellin paris və londonda qara qəpiksiz adlı əsərində söyüş haqqında belə bir fikir mövcuddur: "söyüş söyməkdəki əsas məqsəd qarşımızdakı insanı təhqir etmək, onu incitməkdir və bunu, adətən, gizli qalmalı olan hər hansı bir şeyi üzə vuraraq (əsasən seksual fəaliyyətlərdən hər hansı biri ilə əlaqəli olan nəyisə) edirik. amma işin qəribə tərəfi odur ki, bir söz söyüş olaraq qəlibləşdikdən, yaddaşa həkk olunduqdan sonra öz ilkin, əsl mənasından uzaqlaşır. yəni bu sözü söyüş olaraq qəbul etməyimizə səbəb olan məna ortadan qalxır. qısacası, bir söz ifadə etdiyi hər hansı bir mənaya görə söyüş olur və söyüş olduğu üçün də həmin o məna artıq öz aktuallığını itirir". bunu belə izah etmək olar: biz kiməsə "ananı sikim", "nəslini sikim", "qəhbə", "peysər" dediyimizdə bu sözlərin ilkin mənası heç ağlımızın ucundan belə keçmir. biz kiməsə "ananı sikim" dediyimizdə həqiqətən həmin adamın anasını sikməli olduğumuzu nəzərdə tutmuruq. və ya kiməsə "qəhbə" dedikdə həmin insanın həqiqətən fahişəliklə məşğul olduğunu nəzərdə tutmuruq.

silinmiş entry.

10 əjdaha! 21.02.2021 22:03, fantamaz

#320495 şikayət

təkcə mənmi edirəm deyə düşünülən şeylər

+9 əjdaha

Əsərin sonuna yaxınlaşarkən bu əsəri ətraflı təsvir edəcəm deyirəm öz-özümə. Hətta qeydlər də götürürəm bunun üçün. Amma bitirəndən sonra geriyə sadəcə təəssüratlar qalır və mən heç nə yaza bilmirəm.

silinmiş entry.

5 əjdaha! 04.11.2020 22:39, fantamaz

#309295 şikayət

maral böcəyi

+11 əjdaha

coleoptera dəstəsindən olan bir böcək növüdür. Bizim kəntdə buna qayçıkəsən deyilirdi. Əsasən, iyul, avqust aylarında bol olurdular, uçarkən yaxınlaşdığınız zaman milçəklər kimi ani manevralar etmirdilər, buna görə də onları tutmaq asan idi. Alçaqdan uçduğu zaman onlara yaxşıca yaxınlaşıb, əlimizlə üstdən aşağı "şillə" ilə vururduq. Böcək yerə düşdükdən sonra zərbənin şokunda gic kimi olurdu. Sonra məhəllədə həmin gic olmuş böcəkləri döyüşdürərək çempionat qururduq. Döyüş olduğu gün böcəyimi məşq elətdirirdim, əvvəlcədən əlimdəki çubuqla döyüşdürürdüm ki, döyüş zamanı hər cür manevraya hazır olsun. Şalbana dırmaşdırırdım, ləyəndəki suda üzdürürdüm, maçalka dişlətdirirdim və s. Bir böcəkdən bunları gözləmək uşaqlıq idi. Amma yaxşı güləşirdilər. Bu qədər əziyyətlərə məruz qalan böcəklər üçün döyüşmək elə də çətin deyildi. Bizim kəntdə olanlarının elmi adı lucanus cervusdur.
Bu da youtubeda tapdığım davası.

(youtube:

)

(bax: uşaqlıqda heyvanlara verilən işgəncələr)

silinmiş entry.

7 əjdaha! 03.02.2018 13:26, fantamaz

#267913 şikayət

Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336

blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343

fantamaz

son bəyənilənlər:

oxuyucuların bəyəndikləri: