əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+15 əjdaha
11. bu gün sabah 10 il olacaq ciddi-ciddi oturub futbol izləmirəm. di gəl ki, bəzən old trafford'dakı manchester united - galatasaray və ya qarabağın son oyunu kimi bəzi oyunlar olur ki, adam oturub baxmaq istəyir. o da ki tək yox e, hansısa məkanda uşaqlarla. bunda da məğz topun dalınca qaçan qaqaşlara baxmaq deyil; o həyəcanı, göstəriləcək olan əzmi, rəqabəti, oyundakı və oturduğun məkandakı gərginliyi hiss eləmək və anı yaşamaqdı. bu dəqiqə mən özüm də oturub həmin oyunların qısa icmallarına baxanda mənasız gəlir, ancaq o anın içində olanda isə tamam başqa dünya olur və kədər, sevinc, əsəb - bütün o hissləri yaşamaq ləzzət edir.
ümumiyyətlə, idman növlərini və bunun timsalında bir çox şeyləri mənasızlaşdırmağı düzgün hesab eləmirəm. belə tiplər də yetəri qədər çoxdu. futboldan danışanda "22 nəfər topun dalınca düşüb" məntiqilə yanaşır; ufc, kikboksinq və ya hansısa döyüş növləri olanda "gij kimi durub bir-birlərini döyürlər", rally, f1-dən söz düşəndə "bu nədi e, eləcə viyuuu, fso" deyir və s.
bu tip düşüncə tərziylə yanaşanda deyil təkcə idman növləri, həyatdakı, demək olar, hər şey mənasızlaşır: "mal kimi işləyirik ki, hansısa yekəqarın milyonları qatlayıb qoysun cibinə" və s bu düşüncə(lər və qəlibləri) ilə xırdalığa getsək, onda gərək vurub özümüzü də öldürək ki, "onsuz da öləcəyik, bir müddət sonra heç kimin qozuna da olmayacaq, hər şey mənasızdır".
demirəm bunlar həqiqət deyil, məndə də uzun müddət olub bu şey. amma bu, insanın xoşbəxtliyini və həyatdan məmnunluğunu azaldan şeydir. ən azından, məndə belə idi. day durub fanatik olmaq da düzgün deyil, amma məncə, bu kimi düşüncələrdən kənara çıxıb, xırdalığına eniləndə mənasız gələn bir çox şeylərdən zövq almağı bacarmaq lazımdır. önəmli olan yaşadığımız duyğulardır. içki, siqaret, narkotik deyil ki pis vərdiş olsun; zövqdür də, hərə bir şeydən alır və yaşayır.
hə, bir də ki, bir tərəfin idmanın hansısa qolunu mənasızlaşdırdığı, o birinin də fanatik olduğu müzakirələr də (əslində, çox vaxt mübahisə olur) gərəksizdir. fikirlərini bir-birlərinə yeritməyə çalışmadıqları və sadəcə bölüşüb mövzunu bağladıqları müddətcə ikisini də doğru sayıb öz axarına buraxmaq yaxşıdır. əsas odur hərə öz tutduğu fikirlərlə başqalarına mane olmadan xoşbəxt və məmnun yaşasın.
+5 əjdaha
7. 22 nəfər qaçmır. 20 nəfər qaçır deyərək susdura biləcəyiniz düşmənlər. 2 qapıçı qaçmır ,90 dəqiqə qapıda gözləyirlər.
+5 əjdaha
14. mənim də başa düşmədiyim düşmənçilikdi. hətta uşaq vaxtı futbol oynamayan uşaqları görəndə çox təəccüblənirəm. meydança təşkil eliyirik futbola. 1-2 nəfər çatmır. qaqaşın biri deyir mən dostumu gətirə bilərəm, amma, ayağı top tutmur. ancaq müdafiə oynada bilərik. birincisi bu ne amk? ikincisi də ki helə şey yoxdu. ayağı top tutmur deyə bir şey mi var. ola bilər ki, futbola qarşı ön yargılıdı, qaqaşı qoysan yolda köməyə ehtiyac duyan yük dolu maşını 20 dəqiqəyə tək başına boşaldar, amma, di gəl ki, meydançada qaçmır adamın konkret kefin qaçırır, oyunun tempin öldürür. həm oynamayan adamın müdafiədə nə işi var mq? ən çox etdiyimiz səhvlərdəndiye qaçmayan adamı müdafiəyə qoymaq. nə çatar, nə batar məntiqiynən durub bədbaxt orda. belə adamlardı ki, oynamaq istəmədiyi şeyə palçıq atır.
mövzudan çox da yayınmamış futbol mənə görə fəlsəfədir amk. əgər samballı bir mübarizə var isə meydanda. hər dəqiqəsi qızıl andı. vurulan son dəqiqə qolları, son dəqiqədə buraxılan top, təhlükəli zərbənin dirəyə tuş gəlməsi, əsəb agressiya. daha sayılacaq çox şey vare ama bunların hamısı birlikdə emosiyadırlar. hələ mən amatör futboldan danışıram. müdafiəçinin hücumçunu oxuması, yarımmüdafiəçinin komanda yoldaşına çiçəh kimi atdığı pas zad. bunlar nətər heç bir şey ifadə etmir amk insanlara mən başa düşə bilmirəm. hər zaman demişəm, yenə də deyirəm ki, futbol ilə böyüyən uşaqlar gələcəkdə yerin bilən insanlara çevrilirlər. günümüzdə futbol o qədər geniş bir sahəyə çevrilib ki, maraqlanan adamnan oturub saatlarla danışa bilərsən. belə olsun boş-boş danışasan. göt-göt danışmaqdan yaxşıdı ki? futbolu oynaya bilməyənlər ancaq paxıl, kinli, pis xislətli adamlar ola bilərlər ki, onlarla oynanılan günün sabahısı dialoqları kəsirik. necə ki, böyük klublarda da qala bilmirlər. futbol mədəniyyətdir, bir növ tərbiyə üsuludur. futbol düşmənçiliyi isə əsassız bir seçimdir. day özünüz baxın da.
edit: bəzən futbolu yararsız bir idman növu kimi göstərənlər də insanların özüdür. hansı ki, yerini bilməyən futbol həvəskarları(belələri çox vaxt küyə düşüb futbol ilə maraqlanır). hər an oynadığınız oyundan, izlədiyiniz futboldan soyuda bilərlər sizi. bəzən bu belə də qalır, az mı təəsirlənirik insanların fikrindən ya da davranışlarından.
edit: məncə xoşxasiyyət insanlarla sevə bilərik bu idman növünü. futbol sevgidir, yoldaşlıqdır.
+4 əjdaha
1. bu insanların futboldan nə gözlədiyi mənə hələdə maraqlıdır.1 topun 22 nəfərin arxasınca qaçmağını gözləyirlər ya nə?
+2 əjdaha
5. (bax: günel mövlud)
+3 əjdaha
6. baş hakimi nəzərə almayan futbol düşmənləridir *
glş
topdaşıyanları da nəzərə alsaq minimum 23-dür. *
glş
+2 əjdaha
12. Kim nə deyir desin, belə bu sözü deyən insanlarda beyin yoxdur aq, onsuzda pox kimi həyata sahibik futbolda olmasa day denən bu həyatdan sikdirmişikki.
+2 əjdaha
13. Mərc şirkətləri idmana tamamilə inteqrasiya olub və nəticələr baronlara sərf edən şəkildə kontrol edilir. Odur ki, 10 nəfərin bir topun ardınca qaçdığı basketbol daxil olmaqla bütün idman növlərini ciddiyə almayın çox. Dünya artıq əvvəlki kimi bir yer deyil.
+1 əjdaha
3. pikassonun top üstündə oğlan əsərinə də baxıb böyük ehtimalla "bunu nənəm də çəkər" deyən adamlardı.
+1 əjdaha
4. bu sözü diyən oğlan petuxdur başqa açığlama ola bilməz
hamısını göstər
