bugün məsləhət təsadüfi
sözaltı sözlük
postlar Yoxlama mesaj

S Ö Z A L T I

bugün bəyənilənlər:

+644

avatar MMT — "Modern Pul Nəzəriyyəsi" deməkdir. Əsas fikir budur:
Bir ölkənin öz valyutasını çap edə bilməsi onun borc və xərc limitlərini əslində məhdudlaşdırmır.

Sadə şəkildə desək:
Əgər dövlət öz valyutasını çap edə bilirsə (məsələn, ABŞ dolları), o zaman:
İstədiyi qədər borc götürə bilər
Vergi yığmaqla deyil, pul çap etməklə də xərclərini qarşılaya bilər
Əsas narahatlıq borc yox, inflyasiya olmalıdır

MMT-nin əsas tezisləri:
1. Dövlətin borc limiti yoxdur (öz valyutasını çap edə bildiyi müddətcə)
ABŞ, Yaponiya, İngiltərə kimi ölkələr istədikləri qədər borclana bilər.
Çünki öz borclarını öz çap etdikləri pulla ödəyə bilərlər.

2. Vergi — dövlət üçün pul qazanmaq deyil
Ənənəvi yanaşma: Dövlət vergi yığır → sonra pul xərcləyir
MMT yanaşması: Dövlət pul xərcləyir → vergi ilə dövriyyədəki pulu azaldır (inflyasiyanı idarə edir)

3. İnflyasiya həddi əsas sərhəddir
Pul çapı yalnız inflyasiya yaratmadığı müddətcə problem deyil
Pul dövriyyəsi iqtisadi artımı təmin edirsə, çap et, xərclə

MMT tərəfdarları deyir ki:
“Əgər ölkədə işsizlik varsa, hökumət daha çox pul xərcləməlidir. Bu, həm iqtisadiyyatı canlandırar, həm də cəmiyyətə fayda gətirər.”

MMT tənqidçiləri isə deyir:
“Bu, hiperinflyasiya ilə nəticələnə bilər (baxma: Venesuela, Zimbabve) və dövlət məsuliyyətsiz xərclərə sürüklənə bilər.”

Harada tətbiq olunub?
ABŞ və Yaponiya bəzən MMT-yə bənzər siyasətlər tətbiq edir (amma rəsmi olaraq MMT deyillər).

Pandemiya zamanı ABŞ trilyonlarla dollar stimulus paketi çap edib dağıtdı — bu, MMT təcrübəsinə çox bənzəyir.

Bu nəzəriyyə göstərir ki, "dövlət borcludur" dedikdə, qorxmalı deyilik — əsas məsələ o borcun düzgün idarə olunması və pulun real iqtisadiyyatda işləməsidir.

+2931

avatar 4 aya yaxındır aralarına qatılmış olduğum topluluq.
Qəribədir. Günün birində mən də bu başlığa nəsə yazarammış.
Şəxsi həyatda baş verən köklü dəyişikliklərdən sonra öyrəşməli olduğum bir yenilik daha. Hələ gəlməmişdən öncə də ailəm üçün darıxırdım. Amma istədiyim gün sadəcə 6saat ərzində görmək şansım vardı və bu sanki içimi rahatladırdı. Bayramlarda görəcəm, filan gün gələcəklər yanıma və s. Təsəllilər verirdim özümə. Amma buralara gəldikdən sonra bu təsəllilər, bu ümidlər heç biri qalmadı. Boşluqda kimi hiss edirəm. 2 il əvvəl oturub görəsən bundan sonra nələr olacaq, necə olacaq deyə ehtimal sıralasa idim bu qətiyyən olmazdı aralarında.
Duyğusal boşluğa düşürəm tez-tez. Nəyə necə reaksiya verəcəyimi bilmirəm. "Anama ehtiyacım var" anlarını tez tez yaşayıram. Amma imkansıza bərabərdi onu istədiyim anda görə bilməyim. Tək bu da deyil. Keçən səfər də bəhs etmişdim, bir vaxtlar xəyalını qurduğum birçox şeyə sahibəm. Amma tərəzinin tarazlığı pozulmasın deyə birindən artanda birindən azalırmış deyəsən. Artıq əvvəlkindən daha yaxşı versiyamdayam. Amma bunu görüb məni dəstəkləyəcək, qürur duyacaq birisi yoxdu. Sevdiyim bir filmdə "həyatın nə qədər möhtəşəm olur olsun, bu anları paylaşacaq sevdiklərin yanında deyilsə, bir anlamı yoxdur" demişdi. Bu sözlə birlikdə uzun uzun boşluğa baxmışdım. Doğruluğunu iliklərimə qədər hiss etdim. Geri dönmək üçün gün sayıram amma heçnə əvvəlki kimi olmayacaq onu da yaxşı bilirəm. Gələcəyin nə gətirəcəyini bilmədən bilinməzə gedirəm. Hər şeyi ölçüb biçən, ehtimal sıralayan vincent indi gözü bağlı bilmədiyi sularda axına qoşulub özü də bilmədən harasa gedir. Tək istəyim olacaqların qarşısında əlimdən gələn qədər çabalamağımın yetərli olmasıdır.
(youtube: )

+2265

avatar Biraz cəfəng başlıqdı çünki ortada başqa optionlar da var və gözardı edilib. Evlilik oyuncaq deyil ki kor-koranə olsun. Evlənmək qərarı almaq üçün bir insanı hərtərəfli tanımaq lazımdır. Söhbət səni əl üstündə tutması, qıza hədiyyə alması, pişiyim çiçəyim deməsi; sənə ölərəm əriyərəm qutararam goplaması filan deyil. Hamısı müvəqqətidir, və qərar verərkən nəzərə alınmalı axırıncı maddə belə deyil. Təbii ki həyatına yoldaş olacaq insana qəlbində sevgi bəsləməli, ən doğma adamın olaraq görməlisən. Amma yenə də deyirəm, evlilik oyuncaq deyil. Aramızda n qədər uğursuz evliliklərin bədbəxt övladları var. Bunun təkrarlanmaması üçün evlənmək kimi ciddi qərarı verərkən dərindən tanımaq lazımdır.
Onu deyə bilərəm ki vaxt ayırmaq ən önəmli ünsürdür. "Telefonla oynama, üzümə bax!1!!" teması da deyil. Tək məsuliyyətin partnyorla birlikdə addımlamağı öyrənmək olan dönəm hər cütlüyə lazımdır. Var bizim camaatda, "noldu uşaq? Birşey mirşey varmı? Nə vaxt sevindirirsiz bizi?" And olsun ki sevindik dedikləri uşaq bircə il sonra gedib evlərində stəkanda su dağıdanda gözlərinin düşmanı olacaq. Heç olmasa 3il evlilik həyatını sadəcə özləri olaraq yaşamalıdır cütlüklər. "Biz 4ildi sevgiliyik bizə lazm deyil" deyənlər qələtini eləsin ehmalca. Evləndikdən sonra heçbirşey eyni qalmır. Heçnəyə bənzəmir.
Məqsədim kimisə evlilikdən soyutmaq ya da həvəsləndirmək deyil. Prosta yazmaq istədim elə belə.





» Son Entrylər «