Əsrar sözünü işlətməyən farsdilli şair var mı görəsən, hürufi, sufi, təsəvvüf ədəbiyyatının bəzi açar sözləri var ki Əsrar da onlardan biridir özləri haqda pafoslu danışmağı sevirdilər işte
mesaj @98325 1 ♥
18:54
@98325 məsələ aradan götürmə məsələsi deyil. oradakı üləma onsuz rəiyyətin islamına uyğun şəkildə fətvalar verən üləmadır.
ənəlhəq kimi şeyləri müzakirə edən n qədər gizli qruplar var, heçbiri camaat içində gəlib danışmır, cəzalandırılmır da.
məsələn, melamiler var. islamın onlardan gözlədiklərinin tərsini edərək tanrının onlara vədetdikləri gözəlliklər, gül-i behiştlər üçün deyil, tanrını sevdikləri üçün yaşayırlar. namaz falan da qılmırlar. 16-cı əsrdə bəzi məlami şeyxləri çox radikal ifadələr deyirlər açıq yerlərdə, buna görə də qətledilirlər. bunun nəticəsində, 16-cı əsrin sonundan etibarən çox gizliliyə çəkilirlər məlamilər.
17-ci əsrdə bir məlami haqqında şəhərdə çox dedi-qodu yayılır. məsciddə xütbələrdə o adamın tutulub öldürülməsi lazımdır falan kimi şeylər deyilir. bir gün, bu xütbəni deyən şeyxlərdən biri məhəllədən tanıdığı adama o məlamini referans göstərib "görürsən, bu cür adamlar var. bu adamların tapılıb öldürülməsi lazımdır" deyir. qarşısındakı, "sən bu adam haqqında nə bilirsən?" deyə soruşur. şeyx də səssiz qalır, heçnə bilmir. adam yenə soruşur: "sən məni necə bilirsən?". şeyx də, "səni yaxşı olaraq bilirəm" deyir. adam da "o axtardığın adam mənəm". deyir.
qətledilməsi vacibdir dediyi adamla qarşılaşıb ona şeyxim, əzizim, pirim deməyə başlayır bundan sonra.
bu da məsələn bu "daha özəl, xüsusi, gizli qruplarda danışılan müzakirə edilən şeylərin" ictimai mühitə enməməsinə nümunədir. ictimaiyə endiyində daha fərqli anlaşılır bəzi şeylər. ona görə də gizlidə qalmalıdır. nəsimi də açıq açıq hamıya danışmağa çalışıb bunu.
yənii, demək istədiyim odur ki bəhs elədiyim başqa şeydir, mən onu öldürənlər sirri aşkar elədi deyə aradan götürdü demirəm. amma, belə bir nüans var ki, diqqət etmək lazımdır deyə düşünmə jimnastiği edirəm sadəcə.
ənəlhəq kimi şeyləri müzakirə edən n qədər gizli qruplar var, heçbiri camaat içində gəlib danışmır, cəzalandırılmır da.
məsələn, melamiler var. islamın onlardan gözlədiklərinin tərsini edərək tanrının onlara vədetdikləri gözəlliklər, gül-i behiştlər üçün deyil, tanrını sevdikləri üçün yaşayırlar. namaz falan da qılmırlar. 16-cı əsrdə bəzi məlami şeyxləri çox radikal ifadələr deyirlər açıq yerlərdə, buna görə də qətledilirlər. bunun nəticəsində, 16-cı əsrin sonundan etibarən çox gizliliyə çəkilirlər məlamilər.
17-ci əsrdə bir məlami haqqında şəhərdə çox dedi-qodu yayılır. məsciddə xütbələrdə o adamın tutulub öldürülməsi lazımdır falan kimi şeylər deyilir. bir gün, bu xütbəni deyən şeyxlərdən biri məhəllədən tanıdığı adama o məlamini referans göstərib "görürsən, bu cür adamlar var. bu adamların tapılıb öldürülməsi lazımdır" deyir. qarşısındakı, "sən bu adam haqqında nə bilirsən?" deyə soruşur. şeyx də səssiz qalır, heçnə bilmir. adam yenə soruşur: "sən məni necə bilirsən?". şeyx də, "səni yaxşı olaraq bilirəm" deyir. adam da "o axtardığın adam mənəm". deyir.
qətledilməsi vacibdir dediyi adamla qarşılaşıb ona şeyxim, əzizim, pirim deməyə başlayır bundan sonra.
bu da məsələn bu "daha özəl, xüsusi, gizli qruplarda danışılan müzakirə edilən şeylərin" ictimai mühitə enməməsinə nümunədir. ictimaiyə endiyində daha fərqli anlaşılır bəzi şeylər. ona görə də gizlidə qalmalıdır. nəsimi də açıq açıq hamıya danışmağa çalışıb bunu.
yənii, demək istədiyim odur ki bəhs elədiyim başqa şeydir, mən onu öldürənlər sirri aşkar elədi deyə aradan götürdü demirəm. amma, belə bir nüans var ki, diqqət etmək lazımdır deyə düşünmə jimnastiği edirəm sadəcə.