2. haqlı olduğuna əmin olmayanlar partiyası varmı? Mən ora üzvəm
Hayatın manası yok, (amma) itina ile yaşıyınız.
ilk cümlə qeyri müəyyənliyin bildirişi haqqındadır. Ətrafda birçox insan müəyyən cavablar bildiklərini iddia edərək gəzirlər. Kimisi evreni yaradan bir qüvvənin Qurani Kərimin təsvir etdiyi kimi olduğuna əmindir (bax: müsəlman )

, kimisi yaradıcının olmamasına əmindir (bax: ateist )

, kimisi Tanrının var olub olmamasını insanın heçvaxt heçbir yolla algılaya bilməyəcəyinə əmindir (baxma: aqnostik ). Bunlar hamısı qeyri müəyyənliyin içində itməmək üçün insanın bir müəyyənlikdə gizlətməsinin bir üsuludur. Qeyri müəyyənlik isə bir ad altında gizlənmir, hansısa "izm"in tərkibində deyil, hansısa müəyyən cığırı yoxdur, sadəcə var. Albert Camus da yəqin ki buna işarət edir ki, qeyri-müəyyənlər də bir yer altına toplanmalıdır. Bu şəxsi rəyimdir, belə düşünməmiş də ola bilər.
ikincisi isə həyatın mənasızlığı üzərinədir. Həyatda pre-determined heçbir məna yoxdur. Həyata və hadisələrə bütün mənaları insan beyni yükləyib. Əslində isə onlar sadəcə varlar və heçbir məna daşımırlar. Hələ məsələdən Tanrını da çıxartdığımız zaman heçbir məna qalmır. Yaşamağa müəyyən səbəb qalmır. intihar etmək tək yol imiş kimi gəlir. Amma Kamyü insanları Sizifusa bənzədər. Sizifus tanrı Zevs tərəfindən ağır daşı əbədiyyətə kimi dağın başına qaldırmaqla cəzalandırılır. Hərdəfə daş yuxarı çatanda yenidən yuvarlanır aşağı düşür. Sizifus hərdəfə yenidən coşqu ilə, iradə ilə daşı yuxarı qaldırır və bu əbədiyyən belə davam edir. Camus da bizim yaşamağa məhkum olduğumuzu düşünür. mənasız həyatda mənasızlığa qarşı üsyan edərək yeni mənalar yaratmalıyıq. Sorumluluk üstlənməliyik.