22. Şam yeməyindən öncə içilən sup kimi bir şey idi bu oyun. Böyük və qan tər içində qalacağımız futboldan əvvəl "razminka" idi. Qaydaları falan filan digər yazarlar yazıblar. Bizdə də fərqlənmirdi qaydalar. Məhləyə gün yavaş-yavaş batandan sonra yığışmağa başlayırdıq. Az uşaq olduğu üçün bu oyunu oynamaq daha uyğun gəlirdi. Çox vaxt da yarıda qoyurduq oyunu. Adamlar yığışandan sonra keçirdik futbola. 11 tuş oynadığımız divara nar şəpləmişdik bir dənə. Onun sayəsində topun çölə çıxıb çıxmadığını müəyyən edirdik. Məncə O vaxt bu tipli oyunlar əsl sosiallaşmaq üçün şeylər idi. Oyununu oynaya bir zarafat partladırdın, ya da söhbət falan edirdiniz. Çox maraqlı olurdu. Qarşıdakı yoldaşın sənə pas atır sən də qol vurursan. Ona baş barmağınla ifadə göstərirsən. Bu o demək olur ki, " brat, çox zor pas idi, öpürəm". Ama dava dalaşlar da az olmurdu. Məhəllənin klassik cığalçı tipləri olur. Hər məhlədə var bunlardan. Əksər hallarda da top onların olur. Topa sahib olduqları üçün dərəbəylik salırlar. Oynamağa başqa top yoxdursa yola verəcəksən onu, varsa pramoy sikdir edib bir də məhləyə çağırmayacaqsan. Zarafatsız ömrümün ən əyləncəli zamanları 11 tuı ilə keçib. indiki uşaqların belə oyunlara yadlaşdığını görəndə istəyirsən, dayday tipinlə yenə sən atdanasan o meydanlara.