1. Rejissorluğu Béla Tarr-a aid olan 1988-ci il istehsalı ağ-qara macar filmi. (ing. - Damnation ) Film 39 səhnədən ibarətdi və 120 dəqiqə davam edir. Çəkim tərzisə 4:3-dür. Filmin baş qəhrəmanı "Karrer" adlı heçvaxt xoşbəxt olmayan depressiv bir xarakterdi və film boyunu bunu izləyiciyə göstərir.Son səhnədə küçə itiynən hürüşməsi onun dünənnən bəri yığdığı hirsi itlə paylaşmasını göstərirdi.

Filmi fərqləndirən cəhəti səhnələrin çox uzun getməsi və real həyatdan uzağ olan diqloqlarıdı :
"pencerenin kenarında, boş boş dışarı bakıyorum. nice seneler orada oturdum, bir şeyler bana hep sonraki anda delireceğimi söyledi. ama öyle olmadı. üstelik delirmekten korkmuyorum. delilik korkusu bir şeylere sadık kalma anlamına gelebilir. henüz bir şeye bağlı değilim. her şeyin bana sadık olmasına rağmen, sadık olduğum bir şey yok. onlara bakmamı istiyorlar. nesnelerin, olguların çaresizliğine, penceremin dışındaki pis köpeğin kurşunî gökyüzünün altında, delicesine yağan yağmurda su içişine bakmamı istiyorlar. acıklı çabalarını izlememi istiyorlar. herkes, mezara girmeden önce konuşmaya çalışıyor. zaten düştüler, konuşacak zaman kalmadı. beni delirtmek için nesnelerin bu geri dönülmezliğini istiyorlar. ama bir sonraki anda ise delirmemi istiyorlar."
mənbə

replika : "lütfən rədd etmə məni, səni görməmə icazə ver və sənin üçün hər şeyi edim. vur mənə, tüpür, yenə də mən sənin mənə vurmağın və tüpürmək üçün təkrar-təkrar qayıdacağam, çünki sən haqlısan, ədalətsizcəsinə də olsa sən haqlısan və səni həqiqətən sevirəm."