kitab oğurluğu

1. çox mübahisəli məsələdir. uşaq vaxtı rayon kitabxanasına gedib içəri girir şalvarımın içinə yığırdım kitabları, kiril əlifbalı azərbaycan yazarları, nizaminin xəmsəsi, koroğlu ya dədə qorqud dastanı, qrim qardaşları və.s kimi itə tök kitablar. sonra da normal haqqım olan üç kitabı seçib gəlirdim qeydiyyat edib gedirdim evə, hər dəfə 4-5 kitab yığırdım belimlə şalvarımın arasına. qışda daha çox alınırdı çünki qalın geyinirdim. bir müddət sonra ev kitab dolub daşmağa başlayanda evdəkilər şübhələnməyə başladılar. deyirdim ki zibilliyə atmışdılar götürdüm. çünki o ara onsuz da bir neçə dəfə kamazla zibilliyə kitab töküb yandırmışdılar. təkərə düşmüşdüm. rusca idilər deyə istifadə də edə bilmirdim. ama yenə də götürüb evə gətirmişdim.

başqa biri yadıma düşdü, kənddə papanın kitabları qalmışdı, evin banında saxlayırdı, bir gün getdik götürməyə, gördük ki yarıdan çoxunu tualet kağızı kimi işlədib bitiriblər. əjdaha kitablar var idi aralarında, nətər əsəbləşmişdik papayla mən. nəysə.

rayondaki kitabxanada ən sevilən oxuyuculardan sayılırdım deyirdilər çox yaxşı uşaqdı hər dəfə nə qədər kitab aparır, utanırdım, çünki bilsəydilər oğurlayıram fikirləri tamamilə tərsinə dönə bilərdi.

sonra rayondan ayrıldım, türkiyədə tibb oxumağa getdiyim ilk illərdə komputerim yox idi hələ, dərslərə də getmirdim, günüm kitabxanada keçirdi, o qədər kitab var idi ki rayon kitabxanasından sonra cənnət kimi gəlirdi. ama bir problem var idi, texnologiya iləriləmişdi -* oğurlaya bilmirdim, məcbur oturub orda oxuyurdum, ya da səhifələri cırıb aparırdım bəzən. pəncərədən həyətə də atmaq olmurdu çünki bir növ meşənin içində idi kitabxana və aşağı cəngəlliy idi girilmirdi. işçilərdən daha çox vaxt keçirirdim kitabxanada, yeni qızlarla tanışmaq üçün də çox əlverişli idi, həmişə gözəl qızların yanına otururdum bu sayədə həm gözüm başqa yerdə qalmırdı ki mən burda kitab oxuyuram millət çöldə şellənir, həm də ara-sıra babat tanışlıqlar yaranırdı.

o çukurova kitabxanasında onlarla kitabım var idi hansı ki səhifələrini notlarla doldurmuşdum, bir gün elə oldu ki ayrılası oldum ordan, təkərə düşdüm, kitablarda hər səhifədə notlarım var idi və oğurlamaq ya hər səhifəni cırmaq mümkün deyildi.
hətta belə bir maraqlı əhvalat olmuşdu, o vaxtlar bir qız var idi, türkiyə taekvando üçüncüsü olmuşdu aya 400manat təqaüd alırdı, babat pul idi, bunu gətirdim özümü yazıq yerinə qoydum ki bəs bu kitabları oğurlayacam başım dərdə girəcək yenisini almağada pulum yoxdu, dedim bəlkə gedə-getdə gedib hədiyyə alar mənə. hətta mağazaya da getdik göstərdim ki bəs bunlardı. bir gün getməyimə 2-3 gün qalmış zəng etdiki görüşək sənə bir şey verməliyəm. ala nətər sevinirəm bla. o vaxtlarda günlük 1 manat pul xərcləyirdik o da siqaret, yemək dəki evdə qışdan qalma bir mişoğ makaronla fırlanırdıq bir təhər. nəysə evdəki qaqaşı bir təhər razı salıb yol pulun aldım ki gedim uniyə görüşək kitab alıb yəqin mənə. gəldik uniyə yarım saat gözləyirəm ki indi hədiyyəni verəcək, söhbət də qalmayıb eləməyə, axırda dedim mən getməliyəm ta, bu dedi ki gözlə hədiyyəni verim sonra get, dedim di hı. dedi gözünü bağla ovucunu aç, təkərə düşdüm ki ovuç nə dəxli kitablara, bağladım açdım ovucu gözləyirəm ki 4-5 kitab qoyacaq indi, ala bir də gördüm nəsə tökülür əlimə, blət gözümü açdım ki dünən getdiyi dəniz kənarından balıq qulağı yığıb gətirib:( qız romantizmi. deyir məndən yadigar saxla, dedim sənin mən ənkə böyüyünü. qatar almışdı ondan əvvəldə, kitab alda ala qatarı neynirəm. əsəblə durdum gəldim evə, qaqaş söhbəti öyrəndi yarım gün məzələnib mənlə, deyir götünə soxarsan o balıqqulaqlarını ta, siqaret pulumuz getdi ara yerdə yola.

nəysə, sonra otdu universitetindən necəsə olmuşdu kitab fırlada bilmişdik, bi anarxist dostumuz var, adam ən absurd hadisələrlə qarşılaşıb həyatında, oturub bizi sikləyir ki niyə kitab oğurluyursunuz, bir nəfərdənsə neçə nəfər oxuya bilər o kitabı kitabxanada. bir baxıma haqqlıydı. ona görə də kitab oğruluğu mübahisəli məsələ olaraq qalır.

2. prinsip etibarı ilə fağır adamların işlətdiyi yerdən etmədiyim, amma filialları olan böyük şirkətlərdən rahatlıqla edə biləcəyim olaydır. bir neçə dəfə ali&nino kitab evindən oğurlamışam, ayrıca qanunun keçirdiyi kitab yarmarkalarından oğurlamışlığım var. kitabxanalardan da oğurlamışam, dövlətin bizim üçün yaratdığı əşyalarl özəlləşdirmək heç də pis deyil.

p.s kimsə çıxıb vicdan dərsi verməsin, qurban sizə, qarnımız doludu belə şeylərə.

3. iki il qabaq kitab yarmarkasından 7-8 dənə qalın kitablar götürmüşdüm. ümumi qiyməti 50 manat olardı bəlkə. cibimdə də iki manatım var idi. mən də elə bilirəm babat pulum var. pərt olmamaq üçün vaxtı uzadıram, satıcı ilə uzun uzadı söhbət eləyirəm ki, pul vermə anını gecikdirim. söhbətə başımız o qədər qarışdı ki, pul yaddan çıxdı. mən də sağollaşıb pul vermədən ayrıldım.

gələn həftə yenə yarmarka oldu mən də utanmaz-utanmaz getdim. çox güman kitabçı özü şərait yaratmışdı oğurlamağıma.

4. kitabxanadan yox, alışveriş mərkəzlərində, kafelərdə bəzək üçün qoyulan kitabları oğurlamaq olar. onsuz da onları heç kim oxumur, heç olmasa oxuyana qalsın. kitabı 20 manatdan aşağı satmayan yerlərdən də oğurlamaq olar.

kitab oğurluğu

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!