Roger olmadan çıxan ilk pink floyd albomudu. dinliyəndə onsuzda açıq formada bəlli olunur. 1983 çıxışlı the final cut albomu ilə (ki Roger əsəridi) dağlar qədər fərq var arasında. Albomda dominantlıq gilmourun əlindədi rogerin vurucu sözlərini david güclü soloları ilə ört bastır edir sanki.
ümumiyyətlə Rogeri anlamayıb daha çox gilmour istiyənlər üçün qəşəng albomdu.
2-3 mahnıda analiz edək:
Learning to Fly la başlayaq - albomun demək olarki ən məhşur və güclü mahnısıdı. xəyalpərəst sözlər və optimist gilmour soloları var. rickin arxa planda qaldığı nick masonun isə coşduğu albomdu. klipi üçün: link
Sorrow - albomun duyğu yükümlü, uzun gilmour sololardan ibarət hüzünlü mahnısı. introsunda floyd rose ilə giri soloya gilmour baba. Albomda favorimdi.
A New Machine - part 1 və part 2 olaraq ikiyə ayrılmış biraz psychedelic havada gedən mahnı. Welcome to the machine havası var mahnıda phil manzanera ilə birliktə yazıb mahnını gilmour bildiyim qədər.
Yet Another Movie - həmçinin Round and Around olaraqda bilinən albomda sevdiyim ən gözəl mahnı.
tamamı ilə qarışıq sololar gilmourun vurucu sözləri və nickin biranda coşması və s.
Ümumiyyətlə roger sonrası pink floydun bələkdəki zamanlarıdı bu albom.