1. süd mehsulu
(bax: nemet)
şor hazırlamaq üçün ayranı qaynadırlar. çürümüş kütleni zerdabdan ayırmaq üçün torbaya töküb süzürler. susüzüldükden sonra yerde qalan kütleden şor alınır (bezen buna kesmik de deyilir). duz elave edib, motalda, küpde, yaxud saxsı qablarda saxlayırlar.
2. neçə gündü yaman xətrimə düşüb. ən gözəl səhər yeməyidi ətağa. biz bunlarnan böyümüşük*. isti təndir çörəyinin üstünə yaxıb yeyirdik. şor dediyin də dummmduz olmalıdı, qara çörəkotu adamın dişlərinin dibində xırçıldamalıdı. bir də yanına şirin çay oldumu bax budu ləzzət.
10. kəsmikin quru forması. azərbaycanda əsasən şor ilə məşhur olan yer şamaxıdır. səhər yeməyinin vazkeçilməzidir şor. çörəyi bir balaca qızdırırsan üstünə kərə yağı üstünədə bu naz nemət olan şoru yaxırsan. bir stəkan da çayı şirin edib oturursan.xırtaxırt yeyirsən. bundan qəşəng ləzzət yoxdur. ancaq bir cəhəti var ki şor yedikdən sonra aclıq hissi tez gəlir. doydurmur adamı. çox yerlərdə şüyüt, çörək otu ilə qarışdırırlar şoru.
mən şoru çox sevdiyim üçün uşaqlıqdan evdə odun peçi olan zamanlardan danışıram, çörəy isidib şoru yaxardım üstünə, üzərinə də qoz dənələyib düzərdim eləcə yeyərdim. qoz və şor, yanan peç, işıqlar da tez tez sönərdi, nöyüt lampası işığında oturub yeyərdim. dərslərimi hazırlayardım. hə yadımdan çıxmamış qızıl əhmədi alması da qoyardım peçin altına ki qızsın elə yeyim boğazım tez gələrdi deyə soyuq heç nə yemirdim.
nənəm də keşniş, şüyüt əkirdi. yaz aylarında şoru yaxardım çörəyin üstünə gedib oturardım göyərti çıxan yerdə ordan dərib yeyirdim.
şor mənə xatirələr yaşadan ağartıdır. (bax: ağartı)
əjdaha lazımdı
googlla