+5 əjdaha
1. yaşadığımız cəmiyyətin düşüncəsi çox dar olduğundan biz gənclər çalışırıq ki, maksimum onlardan uzaqlaşaq və özümüzə adi dünyamızı inşa edək. amma bəzən müəyyən nöqtəyə getdikdən sonra, ya asosial oluruq, ya da kiçik bir sürünün içində əriyirik. bu gün kifayət qədər kiçik sürülər var. hansılar ki, artıq kimsə nəyisə öyrənməyə çalışanları və ya onların fikirlərini sağlam tənqid edənləri iqnora qoymaqla məşğuldular. sanki bu kiçik sürülər cəmiyyətə faydalı işlər görüblər. kiçik saytlar açmaqla işə başlayıb, sonra işlərini sonlandıranlardan cəmiyyəti xilas edənmi çıxacaq? ötəri romantik olub, pafoslu çıxışlar edənlər, publarda vaxtlarını keçirib əylənənlərdən radikal dəyişiklik edən çıxacaq? bəli, əslinə qalsa elə ən böyük səhvlər cəmiyyətin onları dinləmələri yox, kiçik sürülərin taleyə təslim olmaqlarıdır. onlar tale deyilən şeyin hökmü altında, qısa zamanda nəyisə dəyişdirəcəklərinə inanırdılar. bəs sonra nə oldu? indi onlar xaricə qaçmağı və ancaq özləri üçün yaşamaqlarını məsləhət verirlər. məgər rus-dillilər də elə etmədimi? sabah din və millətçilik hakim olsa, bütün səhv cəmiyyətdən daha çox həmin kiçik sürülərdə olacaq. çünki onlar anlamalıdılar ki, taleyə yox, yaradıcılığa tabe olmaq lazım idi. çalışmaq lazım idi ki, cəmiyyətdə yaradıcılıq hökmranlıq etsin! insanları təbəqəyə bölməməli idilər. (əkinçidən də intelektual çıxa bilər.) hərə öz bacarağına görə işləməli idi. öz ölçüsünü bilmək əxlaqsızlıq sayılmamalı idi. amma bu kiçik sürülərdə hər şey əksinə oldu. şəxsən mən onları ağ əlcək geyinmiş rus-dililərlə eyni görürəm. hətta müxalifət olmarına baxmayaraq mənim üçün satqındılar. satqınların isə cəzası bilirsiz nə olur? unudulub tam yox olmaq. tarixin zibil qutusuna atılırlar. ona görə də cəmiyyəti tənqid etmək hələ qəhrəmanlıq deyil. qəhrəmanlıq o sayılır ki, ortaya iş qoyub, taleyə qarşı vuruşmaqdır. sual olunur. görəsən bizlərin içərsində belə cəsarətlilər varmı?cəmiyyəti dəstəkləmək
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
hamısını göstər