1. şərq,eləcə də azərbaycan ədəbiyyatında satirik şer növlərindən biri.əsasən,müəllifin kimdənsə şəxsi narazılığını,nifrət və qəzəbini kəskin bir dildə bildirir.həcvlərdə fərdi motivlər qüvvətli olduğundan belə əsərlərin çoxunun ictimai əhəmiyyəti azdır.xaqani,zakir,seyid əzim şirvani və xüsusən mirzə ələkbər sabir ictimai məzmunlu həcvlərin müəllifidirlər.19-20ci əsrlərdə azərbaycan ədəbiyyatında realist satira qüvvətləndiyindən həcvə maraq azalmış,sovet dövründə isə o,tamamilə aradan çıxmışdır.avropa ədəbiyyatındakı paskvil,epiqram janrlarına yaxındır.