1. insanın sadəcə öz zehnində baş verənlərdən əmin ola biləcəyini, digər insanların və xarici aləmin mövcud olduğunu rədd etməsə də, onların mövcudluğundan əmin ola bilməyəcəyimizi irəli sürən yanaşma. belə düşünə bilərsiniz ki, fərz edək ki, siz müxtəlif kitablardan, professorlardan, nüfuzlu elmi jurnallardan və s. hər hansı bir məlumatı və ya eksperimentin nəticəsini öyrənə bilərsiniz və sadaladığım mənbələrin hamısı da, bu məlumatın, məhz belə olduğu ilə həmfikir ola bilər. ancaq siz yenə tam şəkildə bundan əmin ola bilməzsiniz və bunun üçün yeganə yolunuz odur ki, həmin eksperimenti, şəxsən siz özünüz yerinə yetirməlisiniz və nəticəni şəxsən özünüz gördükdən sonra, onun məhz belə olduğundan əmin ola bilərsiniz. bu fərziyyəni daha da irəli aparıb belə düşünə bilərsiniz ki, təbiət də siz onu müşahidə etdiyiniz müddət ərzində mövcuddur. Məsələn, siz aya baxdığınız zaman ay özünü mövcud kimi göstərir və baxmasanız o, mövcud deyil. ola bilər, bunu kameradan istifadə edib ayı çəkərək, ayın mövcudluğunu sübut etməyə çalışarsınız. ancaq, prinsipcə, siz özünüz baxmasanız da, yenə də kamera vasitəsilə ayı müşahidə edirsiniz və ay yenə özünü varmış kimi göstərir. ona görə həqiqətən heç bir zaman sübut edə bilməzsiniz ki, təbiət biz onu müşahidə etmədiyimiz zaman ərzində də mövcuddur.