4 pərdəli pyesin demək olar ki, bütün obrazları öz həyatlarından narazıdır. heç biri bir-biri ilə düzgün ünsiyyət qura bilmir, bir-birilərini başa düşmürlər. ancaq mənim yəqin ki, ən üzüldüyüm gənc yazar treplev oldu. ən çox qıcıqlandıran isə yəqin ki, anası arkadina.
əsərin bütün obrazları oxuculara güman ki, kimlərisə xatırladacaq. ya da elə bəzən özlərini.
qağayı pyesdə bir neçə dəfə müxtəlif məqamlarda qarşımıza çıxır. bəzən treplev, bəzən də sevdiyi nina şəklində.
əsəri oxuyandan bir neçə gün sonra internetdə təsadüfən qarşıma ikicə gün əvvəl paylaşılmış bu video çıxdı:

"kağız üzərində filosof olmaq necə də asandır, doktor. həqiqətdə isə necə də çətin!"