4 dəqiqəlik film ralph adlı dovşanın laboratoriya testeri kimi keçirdiyi həyat haqqında documentary üçün verdiyi interviyudan ibarətdir.
(youtube: 
)
)--spoiler--
ralph-un "mən testerəm. atam da tester idi, anam da, qardaşlarım da, bacılarım, uşaqlarım - hamısı. və hamısı öz işlərini görərkən öldü, necə ki, mən də elə olacam." dediyi yerdə içimizdə bir şeylər qırılmadı deyil. özünün belə alışıb, artıq həyat tərzi kimi qəbullandığı, daha doğrusu, əvvəldən elə olduğu gerçəyi, çarəsizlik, laboratoriya "dost"larının kamera görən kimi oradan qurtulmaları üçün etdiyi yalvarışlar. hər biri insanoğlunun vəhşiliyini ən incə detalına qədər açıb sərir qarşımıza.
--spoiler--
film yalnız beauty productların - makiyaj vasitələri, şampun, antiperspirant və s. və i.a. hazırlanması mühitində olanlara dair çəkilsə də, götürdüyümüz mesaj tək istehsalat prosesləriylə bitməməli, daha geniş aspekti əhatə etməlidir. yer kürəsinin tək insanlardan ibarət olmadığını, təbiətin bizim olduğu qədər heyvanların da olduğunu, "şüur"umuzun bizə qazandırdığı üstünlükdən istifadə edib işimizi rahatlaşdırmaq üçün heyvanları istismar etdiyimizi 1 saniyə belə yadımızdan çıxarmamalı və buna görə davranmalıyıq. çünki insan olmaq yolda pişik görəndə təpikləmək deyil, küçə itlərini yığıb vaxtı-vaxtında peyvəndləmək əvəzinə, qabağa düşmək üçün kütləvi şəkildə güllələmək, yaxud yazığın ac qarnını doydurmaq üçün yaxınlaşdığı çörəyə dərman atıb öldürmək deyil. şou xatirinə lap körpəlikdən işgəncələrə öyrədib sirklərdə oynatmaq da deyil, zooparkda gözün-könlün açılsın deyə pul verib baxmaq da.
əsas məsələ heyvanları incitməkdirsə, fərqi yoxdur bu laboratoriyalarda olur, ya küçədə. dovşanlara tətbiq olunur, ya pişiklərə.
görünür, hələ getməli olduğumuz çox uzun bir yol var.