Hindistanda yaşamış fars əsilli Ziya' al-Din Nakhshabi adlı sufi tərəfindən 14-cü əsrdə qələmə alınmış şərq ədəbiyyatının klassiklərindən biri.
Kitab Dastan xarakterli 52 fərqli hekayədən ibarətdir. Bütün bu hekayələr isə bir tutuquşu tərəfindən xocəstə * Azərbaycan dili tərcüməsində qadının adı belə idi adlı qadına nəql olunur. Xocəstə iş üçün evdən kənarda olan yoldaşından qaçıb hər axşam məşuqu ilə görüşmək istəyir, amma tutuquşu mövzusu əsasən qadın-kişi münasibətləri olan, əxlaqi dəyəri ilə səciyyələnən hekayələrlə qadını yasaq sevgi münasibətindən yayındırır.
Sonradan bir çox dillərə tərcümə edilərkən əsərin orijinal versiyasında islam haqqında heç bir komponentin olmamasına baxmayaraq müsəlman oxucular üçün hədislər, ayələr əlavə olunmuşdur.
mənbə
ilk dəfə 10-12 yaşlarımda babamgildə bu kitabı görmüşdüm. Şəkilli və içində bir-birindən əlaqəsiz nağıl tərzində hekayələrin olması diqqətimi çəkmişdi. Tətil vaxtı günorta hamı yatanda * o vaxtlar siesta vardı, eh hər gün ardıcıl olmamaqla 1-2 hekayə oxuyurdum. Sonu necə bitir, Xocastə sonda adını unutduğum oğlana qovuşurmu, heç xatırlamıram. Gərək yolum düşəndə kitabı bir az vərəqləyim.