gecə-gecə ağlatmış, məni bu entrini yazmağa vadar etmişdir.
Anime *Giovanni* adlı pişiyin (oğlanın?) həyatından qısa bir dönəmi bizə göstərir. əsas mövzu dostluq, gerçək xoşbəxtlik, bu xoşbəxtliyə çatmaq, ölüm, itki, həyatın qəribəlikləridir. Giovanninin atası uzun müddətdir dəniz səyahətinə gedib, onun yolunu gözləyərkən məktəbdə sinif yoldaşları daim ona lağ edir. amma buna rəğmən heç nə demir, dərsdən sonra iş görərək evə lazım olan şeyləri alır, aparır. Belə çox şirindir.
animenin rəngləri, vizuallığı gözəldir. Psychedelic vibe verir kosmik səhnələrdə. Amma başlayan kimi adamı şirin bir kədərə bürüyür, nəsə pis şey olacağını gözləyirsən. Musiqisi də biraz gərginlik yaradır insanda. Çox yavaş irəlilədiyi üçün çoxları tərəfindən bəyənilmir, mən sevdim amma.
"- bilirsən, Giovanni, anamı xoşbəxt etmək üçün bu dünyada hər şeyi edərdim. Amma bəzən düşünürəm ki, görəsən onu həqiqətən xoşbəxt etmək üçün nəsə edə bilərəm?"
biŕ də belə bir amv qoyum bura, dinlıyin, izləyin...
(youtube: 
)
)--spoiler--
Champenella və Giovanninin qatardakı son səhnəsinə baxanda dözə bilməyib ağladım... bir də ən sondakı axtarış səhnəsi, ürəyim parçalandı...
--spoiler--