1. "Başqalarını çox düşünən bir insan öz kimliyini unudar".

*stefan zweig*in psixologiyaya marağı olduğu illərdə yazdığı hekayələrdən biri. Ən bəyənilən hekayələrindən sayılır, elə mənim də ən sevdiyim zweig əsəridir oxuduqlarım arasında.

Kitabın türkçəyə "bir kalbin çöküşü" deyə tərcümə edilib, özünü həyatın zövqlərindən məhrum edib ailəsini maddi cəhətdən təmin etməyə, onların xoşbəxtliyinə həyatını həsr etmiş Salomonsohn'un ailəsindən gözlədiyi diqqət və qayğını görməməsi ilə xəstələnib yalnızlıqla ölüm yatağına düşməsindən bəhs edilir.
--spoiler--

Tətil zamanı yerləşdikləri oteldə başlayır hər şey. Salomon qızı Ernanın buradakı zabitlərdən biri ilə sevgili olduğunu bilməsi ilə sarsılır. 19 ildir zəhmətlə böyütdüyü qızının özünü başqa birisinə həsr etməsi, bədənini və sevgisini paylaşmasını qəbul edə bilmir ata. içinə qısqanclıq və nifrət dolur bir növ. Növbəti günlərdə qızı və xanımının oradakı insanlarla səmimi münasibəti, əylənmələri, rəqs etmələri ona ağır gəlir. Toplum içində özünü tənha hiss edir, onlardan qaçmağa çalışır.

Kitab boyunca bir tərəfdən Solomonun boğuşduğu yalnızlığı yaşadım, onun üçün kədərləndim. Çünki bir nöqtədə insan etdiyi yaxşılıqların qarşılığı verilməsə belə fərqinə varılmasını istəyir. Birazca qayğıya, sevgiyə möhtac olur. Ələxsus da xəstəlikdən əziyyət çəkərkən. Amma o bütün bunlardan məhrum idi.

Bir tərəfdən də onun klassik mentalitetçi kişi tipi olması canımı sıxırdı. Düzdür, qızının sevgilisi olmasına nəsə deyə bilməmişdi, amma buna da müsbət yanaşmırdı. Əyləncə, vaxtı xoş keçirmək Solomonun beynindəki əxlaq  normalarına, davranılması gərəkən qaydalara zidd idi. Hansı ki, hamısı normal şeylərdir.

--spoiler--
Kitaba ümumi qiymətim 8/10 oldu, oxumağa dəyər zweig əsəridir.