1. Rejissor Tufan Taştanın ilk uzunmetrajlı filmi. Hacı Səfərovun bu film haqqında letterboxdda "reviewini" gördükdən sonra bir oturuşda baxdım. Gerçək hekayədən əsinlənilən, maddi problemlərlə üzləşən film Lenin heykəlinin kiçik bir qəsəbədə açılışı olacağı ərəfədə, oğurlanmasından, qəsəbəyə göndərilən 2 dedektiv poilisin isə heykəli tapmaq üçün verdiyi "mücadələdən" bəhs edir. Çempionlar liqası kimi aktyor heyəti, tək məkan , dedektiv-polisiye filmi olması, Türkiyə siyasi hadisələrinin cəsur ifadəsi və başqa bir çox səbəbdən filmi mütləq baxılmalı filmlər listinə əlavə edir. Filmdə metaforalar çox olduğundan sakit başla "yavaş-yavaş" baxmağınızı tövsiyə edirəm.

Bundan sonrası spoiler olacağı üçün izləməyənlərin oxumaması tövsiyə olunur...

--spoiler--

Filmdə "iyi polis kötü polis" çox gözəl hiss edilirdi. Tək məkan filmi olsa da, bəhsi keçən qəsəbə meydanı, sahil, insanların evləri insanın xəyalında çox aydın canlanır. Solçulara və idealistlərə "geydirmələri" də çox mükəmməl və cəsur idi.
"Bu solcularin da kazayla polise yardimlari dokunacak diye odleri kopuyo haa" dediyi yerdə alnından öpəsi gəlir aktyorun.
Bir də pəncərə detalı çox mükəmməl idi. Hər dəfə hadisənin biraz daha dərinləşməsi zamanı pəncərədə yeni metafor görünürdü. Sonda isə hərşeyin bəlirsiz (!) qalması elə xalqı təmsil edirdi. Dövlətin xalqı vecinə almadan etdiyi şeyləri xalqı aciz günə qoymuşdu və heçnəyə yaramayan mitinqlər, çağırışlar əvəzinə belə metaforlarla etirazını bildirirdilər. Çünki qəsəbə camaatı, vaxtı ilə polislər tərəfindən aparılan "Ahmet" ə nə olduğunu öyrənmək istəyirdilər. O məzarın yeri tapılmadan, o heykəl tapılmayacaqdı...

--spoiler--