Dayan, umbay!

nabat

Bu film ismayıllı rayonunda, anamın və onun ailəsinin doğulduğu kənddə çəkilib. Mənim də uşaqlığımın önəmli hissəsi bu kənddə keçib. Kənd soveti olan babamın "ofisi", məscid, anası kor olsa da bizi tanıyıb bağrına basan Samranın evi, hamısı uşaqlığımda, yayları keçirdiyim yerlərdir. Kənd doğrudan da, tərk edilmiş kənddir. indi 3 ya 4 ailə qalar ya qalmaz. Əsas da 2000ci illərin əvvəllərindən burada yaşayanlar rayona ya da Bakıya köçüblər. Yadımdadı ki, xalamuşaqları ilə tərk edilən evlərə girirdik, qorxu kinosu səhnələri canlandırırdıq.
Film özü isə yaxşı olmayan aktyorluq, həddindən artıq uzadılmış səhnələr, problemli səs rejissorluğu ilə ortalama bir filmdir. Daha çox arthouse filmidir. Sinematoqrafiyası və metaforlar əla idi. Müasir Azərbaycan filmləri üçün, öz fərqliliyi ilə nümunə olmalıdır.
Bir də sondakı Guevera şəklini başa düşmədim. Yəqin ki, qadının tək başına bütün orduya qarşı gəlməsi ilə bağlıdır.

the rime of the ancient mariner

Samuel Taylor coleridge-nin yazdığı ən uzun şeirlərdən biri. Şeir ingilis Romantizminin başlanğıcı hesab olunur. Şeirdə uzun səyahətdən qayıdan dənizçinin toya gedən bir nəfərə öz gördüklərini danışmasından bəhs edir. Hadisələr irəlilədikcə toya gedən şəxs, oxucular kimi, təəccübdən qorxuya, maraqdan dəhşətə qədər bütün duyğuları keçirir.
Azərbaycan dilinə tərcüməsini tapa bilməmişəm,amma həm ingilis həm türk dilində olan versiyasını internetdə pdf formasında tapa bilərsiz.
Sözlərini böyük ölçüdə bu şeirdən götürən Iron Maidenin "rim of the ancient mariner" adlı 14 dəqiqəlik heavy metal musiqisi var. Bu mahnı da şeirdəki duyğu dəyişikliklərinə ithafən, gah sürətli, gah yavaş, gah da enerji ilə oxunur.
Mənə görə ən zor hissəsi Tolga Karaçelikin Sarmaşık filmində də istifadə olunan bu bənddir:

Down dropt the breeze, the sails dropt down,
‘Twas sad as sad could be;
And we did speak only to break
The silence of the sea!

Birden rüzgâr dindi, tüm yelkenler indi,
Yoğun bir hüzün çöktü her şeye,
Ağırlığı hissettik, rastgele sözler ettik
Sırf denizin sessizliği bozulsun diye

galant refleksi

Yeni doğulmuş uşaqlarda olan refleks. Uşağı əl üstündə, üzü üstə uzadıb, çiynindən qalçasına doğru barmağınızla düz xətt çəkdikdə, bədəni qıcıqlandırdığınız tərəfə yönələcək. Bu refleks 1 yaşına qədər itir. Adını nevroloq Johann Susmann Galanatdan almışdır.
Yeni doğulmuş uşaqlarda beyin zədələrinin olmamasını yoxlamaq üçün edilir.

(youtube: )

tetris

Böyük potensialın xərcləndiyi film. Trailer və sadəcə adından belə film daha çox şey vəd edir. Ən azından daha çox “tetris görüntüləri”.

Tema çox əladı, amma sonda, görməkdən bezdirən, yaxşı adamların pis adamları məğlub etmə macərasına çevrilir. Təkcə “level 1”çox əla idi və film belə davam etsə idi bəlkə də, ilin ən yaxşı filmlərindən biri olardı mənim üçün. 8-bit animasıyalarla daha cəlbedici etməyə çalışmışdılar. Amma başdan ayağa 8 bit animasıya olsaydı daha çox cəlb edərdi. Ən bərbad tərəfi isə 2 saat ərzində Tetrisin o əla musiqisi “Korobeinki” cəmi iki dəfə çalındı. Birincisi heç 10 saniyə deyildi və animasıya hissəsində idi. Filmin tək soundtrackini “Korobeinki”etsəydilər əsl komunist jesti edərdilər: musiqidə də monopoliya.

Filmin ikinci hissəsindəki təqib səhnələrinin cgi ilə düzəldildiyi çox bəlli idi və deyəsən sıxıcı olmasın deyə bura da 8 bit animasıyalar əlavə olunmuşdu. Bütöv filmdəki kimi.

Çox böyük ümidlərlə başlamışdım amma ortalama film çıxdı.

həyatın nə qədər gözəl olduğunun anlaşıldığı anlar

Bu yaxınlarda 28də dəri zöhrəvi xəstəxanasından çıxıb yorğunluq və həmişəki həyatdan bezmişliklə sahil tərəfə gedirdim. Hamı kimi imtahanları, kasıblığı və s. problemləri düşünüb öz özümə qruza düşmüşdüm. Bu sırada yanımdan pentensiar xidmət maşını keçdi. "bu qədər dərdim var ama bunun içində bəlkə də illərini itirməyə gedən insanlar var, o daha böyük dərddir." düşündüm. Növbəti svetaforda maşın dayandı və mən ona çatdım. Yanından keçəndə maşının pəncərəsindən əlləri qandallı 2 dustağın mənə əl eləyib güldüyünü gördüm. Mən də gülüb onlara əl salladım. Elə o anda yaşam sevinci tapdım daxilimdə.
Təbii ki, 15 dəqiqəlik...

kuru otlar üstüne

Nuri bilge ceylanın çıxacaq olan 9cu filmi.
2022də çıxması gözlənilən film, Yəqin ki, 2023 "Cannes" festivalında ilk dəfə göstərimdə olacaq.
Film ucqar kəndlərin birində müəllimlik edən baş rolun, istanbula təyinat almaq üçün çalışmasından, amma buna nail ola bilməyib ümidsizliyə qapılmasından, daha sonra, özü kimi təyinat gözləyən qadın müəllimi tanıması ilə ümidlərinin artmasından, həyat eşqinin yerinə gəlməsindən bəhs edir. Amma bir problem var. Müəllimin kiçik qız şagirdinə təcavüz etdiyindən şübhələnilir.
3 saat uzunluqda olacaq filmin yenə həyatın özündən olacağı dəqiqdir.
P.S Film çıxmadan senarisinin, "Jagten" (The Hunt) filmindən oğurlandığı iddiaları dolaşır. Orada da Baş rol müəllim günahsız yerə təcavüzlə günahlandırılır və həyatı alt üst olur.

körpü

"Axır ki, bizimkilər də serial çəkə bildi" dedirtən serial. itv-də yayımlanan, 45 - 50 dəqiqəlik, 8 bölümdən ibarət mini serial. Serial borc-xərc içində olan aktyorun digər dünyadan ruhlarla əlaqəyə keçib onlara kömək etməsi (məcbur olması) ilə başlayır. Daha sonra müxtəlif sosial mesajlar verməklə hadisələr davam edir.
--spoiler--

Serialın ən yaxşı hissəsi bəlkə də sosial mesajları insanı sıxmadan verməsidir. Əsasən də 2ci bölümdə, bulvardakı kaktuslar, marketinqlə bağlı olan hissələr çox əla alınmışdı. Baş rol Nofəl Şahlaroğlu möhtəşəm iş aparır. Ülvi Həsənlinin də aktyorluğu alqışa layiqdir. Rejissor Emil Quliyev onsuz da "pərdə"filmindən tanınır. Bu işinə də professional yanaşıb. Məncə baxmağa dəyər.

--spoiler--

sözaltı günlük

Neçə gündür dəhşət "overthinking" olmuşam. Sevgi ya münasibətdə olan problemlərdən deyil sadəcə gələcəyi düşünməkdən olmuşam belə.
Tibb təhsilim artıq yarı olub, hələ də nə edəcəyimi, necə davam edəcəyimi bilmirəm. Almaniyaya getmək desən dağ boyda alman dili var, almaniyaya qəbul olmaq stomatologiya sahəsi üçün çox çətindir, çünki çox az yer verilir. Həmçinin maddiyat lazımdı. Uşaq vaxtımdan evdən minimum pul almağa çalışmışam. Onsuz da ailəmin pulu gündəlik yaşama zülmlə çatıb. Hələ bir 8-10k mənim almaniya təhsilim üçün ayıra bilməzlər. istəyə də bilmərəm heç, üzüm gəlməz. Qardaşlarım artıq evlənmə yaşındadırlar və özlərinə ayırmalıdılar pulların. Türkiyəyə getmək desən "dus" imtahanı kimi çox çətin imtahan var. Bacarmaq olar, amma oranın da gələcəyi nə olacaq bilinmir. Burda rezidenturaya davam eləmək də yenə stomatologiya sahəsi üçün çətindir, çünki yenə yer azdı. Hər il maximum 5 - 10 yer ayrılır. Qəbul olsam belə nə olmalıyam, bilmirəm. Ortopedik, terapevt və s bilmirəm nə zibil olacaq. Rezidentlərə verdikləri maaş da 300-400 manat arası birşeydi. Heçnə oxumayıb birbaşa işə başlamaq desən əsgərlik gəlir durur adamın qabağında. 1 il heçnəyə görə vaxt itirmək var, gedib gəlsən belə iş tapmaq çətindi. Ona da tanış lazımdı bu xarabada. Rayona qayıdıb işləmək bir seçim ola bilər amma yenə ailə evinə qayıtmaq, ailədən asılı olmaq insanı narahat edir. Universitetin verdiyi təhsil də bir sikimə yaramır. Praktika demək olar yox, müəllimlər vecsiz bir sözlə poxa qalsın tibb. 2 ay deyil heç, bir mövzunu öyrənmək üçün aldığım kitablar alətlər stipendiyamın 2 qatı edib. Kirayə xərci, yemək, kommunal xərci hərəsi ayrı dərddi. Gedib bir tanış yanında öyrənmək desən də hərəsi aylıq minimum 500 600manat pul istəyirlər buna belə imkan yoxdu. Nə edəcəm nə etməliyəm bilmirəm, indidən də başlamalıyam. Patok yoldaşlarımın atalarının öz klinikaları olduğunu görmək, indidən işləməyə başladıqlarını görmək də özgüvəni sikib atır, bəxtimi sikim deyirsən.
Nəysə day ağlamaqdan ələ heçnə gəlmir. Bir gün öz peşəmdə hardasa iş tapmağı arzulayıram sadəcə.
Bir yandan da kirayə qaldığım evdə, ev yoldaşlarım hörmətsiz, düşüncəsiz insanlardır, bilmirəm onlara baxım, dərslərə baxım, alman dilinə baxım. Vaxt tez keçir, artıq düşünmək, eləmək lazımdı. Çıxış yolu tapmalıyam...

2021-ci ilin ən yaxşı filmləri

Mənim üçün ən yaxşısı "Dune" filmidir. "Part two"-nu səbrsizliklə gözlədiyim filmdir.
(bax: the power of the dog) - "ekşn" sevənləri sıxa biləcək, amma rahat vaxtda açıq başla baxılan zaman maraqlı gələcək bir filmdir.
Ən underrated- (bax: Finch ). Post-apokoliptik dünyada ozon qatı artıq yoxdur və günəş altına çıxmaq ölüm deməkdir. Baş rol isə özünə bir dost - robot düzəldir və onunla səfərə çıxır.Baş rolda Tom Hanksın olduğu bu filmi izləməyi tövsiyə edirəm. sifarişi verən: momoko