1. * "ayrılıq acısı" adlı başlığın varlığından xəbərdaram. "Ayrılıq ağrısı" dilimizə daha uyğundur deyə düşünürəm. Moderlər razılaşsa, oradakı entriləri bura daşıya bilər.
Ayrılıq ağrısı sizin öz sevginizə olan hörmətin göstəricisidir. Sevgi var olanda nə qədər xoşbəxt hiss edirdinizsə, yox olanda da bir o qədər bədbəxt hiss edirsiniz. Məsələ sizdə yaranan sevgi anlayışı ilə əlaqəlidir, hər hansı bir şəxslə (sevgilinizlə, dostunuzla, ailə üzvünüzlə və s.) yox. Məsələn, sevgi anlayışınız bir insana çox məna yükləməyinizə səbəb ola bilər (məsələn, o mələkdir və ya o var deyə dünya gözəldir deyə düşünə bilərsiniz sizdə yaranan sevginin nəticəsində). Sonra sevgi yox olanda yüklədiyiniz bütün mənaların altı boş qalır, beləcə nifrət, küsgünlük, depressiya, əsəb, stress, darıxmaq, qısqanclıq və s. (bu hallar sinənizdə ağrı yaranmasına səbəb ola bilər və ya ən pis halda infarkta) kimi qarışıq hisslərin ağuşuna düşürsünüz (bu halları yaşamağınız ayıb deyil, bunları yaşamalısınız və mümkün qədər yaxın bildiyiniz insanlarla hisslərinizi bölüşün). Çünki, beyniniz yanılıb, məna yüklədiyi adam artıq sevgi göstərmir, və bu onun beyninizdə yaratdığınız mələk obrazı ilə üst-üstə düşmür. Beləcə məyus olursunuz. Və ya yaxınınız ölüb, yenə birlikdə bölüşdüyünüz sevgi artıq ortada yoxdur, torpağın altından sizə sevgi göstərə bilmir ölən yaxınınız. Hər şeyin bitdiyinə, sevginin məhv olduğuna məyus olursunuz. Çünki beyniniz yenə o sevgini istəyir, yenə o qayğını tələb edir, yeni vəziyyəti qəbul edə bilmir. Bu məsələdə beyninizə kömək etməyi məsləhət görürəm:
- idmanla məşğul olun (davamlılıq önəmlidir), sağlam qalmağa çalışın, beyniniz sevinəcək.
- dəyərli hesab etdiyiniz işlərə zaman ayırın (davamlılıq önəmlidir), beyniniz sevinəcək.
- dostlarınızla birlikdə stolüstü tenis oynamağa da gedə bilərsiniz. Dostlarınız varsa, onlarla zaman keçirin, beyniniz sevinəcək. Özünüzə sağlam dostlar seçməyinizi məsləhət görürəm.
- spirtli içkilərə qurşanmayın, beyniniz daha da məyus olacaq.
- narkotik vasitələrə qurşanmayın, beyniniz daha da məyus olacaq.

Zaman ötdükcə beyninizdə mövcud olan sevgi anlayışı dəyişəcək. Beyniniz artıq qəbul edəcək ki, ölmüş bir insandan sevgi gözləmək olmaz və s. Bu zamana qədər mövcud olan zaman zərfində çalışın beyninizə kömək edəsiniz. Bu həmin ağrılı zaman zərfini bir qədər yüngülləşdirəcək, bəlkə də qısaldacaq.

Son olaraq, yaranan sevgiyə görə məna yüklədiyiniz şəxslər gəlib keçicidir (bəlkə, elə eyni şəxs yenidən gələr, bu da normaldır və vermək istədiyim mənanı təkzib etmir. Yəni bu halın yaşanması şəxslərin gəlib keçici olmadığını göstərmir), insanlar ölür. Amma siz yaşamalısınız.

Əlbəttə ki, məsləhətlərim xoşbəxt yaşamağa çalışan insanlara şamil olunur. Bədbəxt yaşamaq üçün kifayət qədər səbəbləri olduğunu düşündüyünə görə bədbəxt yaşamağı özünə daha uyğun görən insanlar da var. Dostoyevski bu cür insanları alçaldılmış və təhqir edilmiş insanlar əsərində Vasyanın dilindən belə izah edir:
"Mən - yaranı bu cür qanatmağın, ondan həzz almağın səbəbini bilirəm; bu - tale tərəfindən sıxışdırılan, bunun haqsız bir şey olduğunu dərk edən alçaldılmış və təhqir olunmuş adamların duyduğu həzdir."