+4 əjdaha
1. Bir neçə ay olardı ki, mortal kombatla tanış olmuşdum. 12-14 arası yaşım olardı. segada mortal kombat 2 oynayırdım. Playstation filan heç oynamamışdım. Retki retki pcdə pes zad oynamışam bu qədər. Nəysə bir də görürəm qohumum notbukda mortal kombat 9-un fatality-lərinə baxır. Hələ komplete edition olduğunu bilmirəm, piyasadaki en son mk imiş. Mənə çox təsir etdi. Yəni pis mənada. Çox şiddətli idi. Hələ favorim olan kung laonun şapkasıyla laqonda tərzi adamı iki yerə bölməsi vapşe. Sonra psikopat oldum. Girdim bunun story modesinə baxmağa başladım. Bütün günüm mortal kombat idi. Bir gün məhlədəki internet kluba getdim qardaşımla. işlədən böyük əmioğlu idi. Bu da mortal kombat xəstəsi olduğumu bilir. Oturduq oyunu oynamağa. Mənim əllərim əsir, necə həyəcanlıyam. Segada 90-cı illərin oyununu oynayan uşaq birdən birə belə möhtəşəm qrafikalı oyun oynayır. Kombolar, təzə x-ray teması hamısı da möhtəşəm. Həmin an dünyanın ən xoşbəxt insanı idim. Kratos, fredy kruger, scarlet, cyber sub-zero adlı yeni döyüşçülər əlavə olunub. Hər bir obraz bir-birindən möhtəşəm. Arenalar, musiqilər, cürbəcür kostyumlar, sexy qadın döyüşçülər (kitana, sonya, mileena, scarlet, sindel, jade). Bu versiyada dekolteni çox etmişdilər hələ mileenanın yarımçıq mumyalanmış versiyası var ki, götü görsənir az qala.
Əslində özümü çox xoşbəxt və şanslı hiss edirəm ki, nə yaxşı mən bu oyunu elə lap əvvəlindən oynadım. Düzdü, bütün versiyalar kimi 1-cini də çox sonralar oynadım, amma başlanğıc mk2 ilə oldu.
