1. Əliağa Vahidin özünə ustad saydığı,ona təxəllüsünü verən Məşədi Azər Buzovnalını(əsl adı Xosrov imaməliyev) XX əsr şairlərimizdən olmuşdur.Buzovnadakı evində "məcməüş-şüəra" keçirərmiş və tanınmış şair,qəzəlxanlar yığılarmış.
Bir gün Əliağa Vahid üç-dörd dostu ilə birlikdə Məşədi Azərin yanına gedirlər.Bir müddət sonra Əliağa qayıdır ki,Məşədi bir beyt var Füzulidən,onu təhlilinin edə bilmirik.Məşədi Azər-hələ bir de görüm hansı beytdir,deyir.
Beyt budur:
Bu qəmlər ki,mənim vardır bəyirin başına qoysan,(bəyir-dəvə)
Çıxar kafər cəhənnəmdən,gülər əhli-əzab,oynar.(M.Füzuli)
Məşədi Azər durur ayağa(kitabxanası da elə oturduğları yerdə olur),gedir rəfin ən başında qoyduğu quranı götürür.Əliağa da dostlarına zarafatca deyir ki-"Füzulidən beyt deyirik,quran açır bizə,yoxsa Məşədi yasin oxuyacağ bizə?".Məşədi Azər gəliri,oturur və qurandan bir ayə açır.Hansı ki,ayədə bəhs edir ki,cəhənnəmdə iki növ yanacağ insanlar.Biri əbədi olarağ,biri də cəzasın çəkdikdən sonra cənnətə gedənlər.Əbədi olanların qurtulmağına belə misal çəkir ki,o vaxt onlar cəhənnəmdən çıxa bilər ki,dəvə iynənin gözündən keçə bilsin.(Araf surəsində ki ayə tam olarağ belədir-"O kəslər ki, ayələrimizi yalan hesab edər, və onlara təkəbbürlə yanaşarlar; Onlara göyün qapıları açılmaz, və Cənnətə daxil ola bilməzlər; taki dəvə iynənin gözündən keçməyənə qədər.  Günahkarlara belə cəza veririk! Onlar üçün Cəhənnəmdən (atəşdən) döşək, üstlərindən də (örtmək üçün atəşdən) yorğan vardır. Zalımları belə cəzalandırırıq! " (Araf, 7/40))
Ayəni oxuyandan sonra Məşədi deyir ki,quranı bilməyən Füzulidən də baş açmaz.
Beytin açığlamasına gəldikdə isə deyir ki,bu mənim qəmlərim,dərdlərim ki var,bunları dəvənin başına qoysan, o qədər tab gətirməz ki,o qədər cılızlaşar ki,iynənin belə gözündən keçər və keçən zaman əhli-cəhənnəm azad olar.
Vahidgil də bir daha mat-məəttəl qalırlar Füzuliyə.