+104 əjdaha
1. qarantində hər əsgərə peyvənd vururlar.hərbi xidmətdə olanlar yaxşı bilər.maladoy taborda peyvənd vurulan zaman əsgərlər bekarçılıqdan gic-gic söhbətlər edir.-əə bilirsiz də niyə iynə vururlar.sikimiz durmasın deyə , əhəhəhə.
+onda mən vurdurmuyacam tipli söhbətlər.
nəysə peyvənd vurulacağını eşidəndə pensin iynədən sonra durub durmayacağı yox, həqiqətən iynənin necə vurulmağı mənə maraqlı idi.çünki hərbiçilər sözün həqiqi mənasında "ağıldan vayenni" olur.bu söz boş-boşuna yaranmayıb.hərbi xidmətdən bezmiş adamlar sanki tibb məntəqəsinə atılıb.onlar da öz sadistliklərini əsgərlər üstündə yoxlayırlar.
otağa girəndə, əsgərlərin sıra gözlədiyini gördüm.leytenanat elə iynə vururdu ki, bıçaq soxsa ondan qanacaqlı idi.sıra boyu fikirləşirdim ki, bu xiyarlığı etməyə nə həcət? bir cavabdan başqa ağlıma heçnə gəlmədi.bunlar əsgərə əziyyətdən kayf tuturlar.
nəysə sıra mənə çatana qədər özümü hazırlamışdım.qolumu açdım, leytenant iynəni ovucunun arasına qoyub hamıya necə mənə də elə bıçaq soxarcasına iynəni vurdu.özümü necə hazırlamışdımsa, nə səs çıxardım, nə də tərpəndim.üzümə baxıb dedi ki,
-aə sənin hissiyyatın yoxdu?
+var niyə ki?
-bəs niyə qışqırmadın?
+camat qışqırsın deyə iynəni elə vurursuz cənab leytenenat?
-hələ bu harasıdı , flan briqadada uzaqdan nişan da alırdım hahahaha.şükr edin e.
bu cavabdan sonra heçnə demədim.təsəvvür edin 18 yaşında, ailəsindən heçvaxt ayrılmamış gənc gəlib belə problemli insanların yanına düşür.onnan sonra bu gənclər niyə ağılsızdı deyirlər.belə orduda xidmət edəndə ağıl olar?: