həyatın ironiyaları harda gəldi saxlıyır insanı. elə bil keçmişdə bəzən dostlarla dolu, bəzən tək, bəzən də itirilmiş ümidlər və qəribə peşmanlıqlarla dolu içkilərə şahid olmuş bu rumka indi tamamilə fərqli missiyasından xəbərsizdir. bir həyatın dirçəlməsinə kömək.
biz də başqa başqa yollar sınamışıq, başqa məqsədlərə yönəlmişik amma hər zaman, hər şəraitdə yeni bir başlanğıc üçün yer olduğuna inanıram.
elə bu cücərti də böyümənin astanasındadır, günəşə boylanır, ümidi axtarır. pəncərədən dimdik, yaşlı ağaclara qibtə ilə baxıb " bir gün mən bundan da bomba olacam" zad deyir. nə bilim. onu bilirəm ki, bu dəfə sağlıq dirçəlişədir -*
