walpurgis

1970 - ci illərin başlarında alman və polyak musiqiçilər:
ryszard kalemba - gitar
jerszy sokolownski - gitar və vokal
george fruchtenicht - bas gitar
jan sundermeyer - fleyta
manfred stadelmann - drum

tərəfindən qurulan progressiv rock və ya krautrock qrupu.

o illərdə alman musiqisində bir çox qruplar demək olarki mahnı yazmır əsasən ingilis qrupalrının coverləri ilə məşğul idilər. 70 - lərin başında eloy qrupunun mahnı yazması ilə başlayan alman progressive rock axımıın bir parçasıdı walpurgis. əsasən eloy və can kimi qrupalrdan ilhamlanıblar.
bunu əsasən ryszard kalembanın frank bornemann bənzəri gitar sololarında görmək olur.
internetdə qrup haqqında elədə geniş məlumat yoxdu. əsas bilinən albomları queen of saba albomudu

a boy's life

Camelin a nod and a wink albomundan insanı heyran qoyan bir əsər. Mirage albomunu xatırladan hüzünlü vokal və gitarlar insanı göylərə qaldırır və bir daha geri gətirmir.
Heyifki Youtube linki yoxdu mahnının. Belə bir saytdan donwload link var həm yükləyib həmdə dinləyə bilərsiniz : http://myzuka.fm/Song/687269/Camel-A-Boys-Life

Sözləri üçün:
"A Boy's Life"

I try to see through your eyes
But life keeps changing the view
Are we so unalike?
It's a boy's life after all..
It's a boy's life
Afterall.

Have I really forgotten
The way I felt at fifteen?
When things were taken for granted,
It's a boy's life after all...
It's a boy's life
Afterall.

a nod and a wink

Camel qrupunun 2002 - ci ildə yayımlanan 14 - cü studiya albomları. Həmçinin qrupun sonuncu albomudu.
Albom Qrupun köhnə keyboardçısı 2002 - ci ildə xərçəng xəstəliyindən ölən Peter Bardensə həsr olunub.
Rajaz albomunda qrupun şərk melankoliyası ilə progressive rock soundunu birlikdə işlməsindən sonra bu albomda daha çox latimer fleytası və gitarları ön plandadı. Hərçənd ki Rajaz albomunda fleyta elədə çox istifadə olunmamışdı.
Albomla eyni adlı bir əsər varki insanı dərin depresiyyaya sala biləcək bir şeydi. Hüzünlü andy latimer vokalları və gitarları tanımadığınız halda sizləridə Peter Bardens üçün ağladacaq gücdədir.
Bəhs etdiyim əsər üçün link:

(youtube: )

careful with that axe, eugene

Entryni oxumadan öncə mütləq arxa fonda dinləyin:

(youtube: )

walk into light

ian Anderson müəllimin Jethro tulldan ayrı solo olaraq çxıardığı ilk albom.
Albom 80 - ci illərin başında jethro tullun düşüşündən nəsibini alaraq elədə uğurlu olmur. Art rock havasında getsədə keyboard soundu çox iləridə durur. Klasssik ian andersonun akustik folk havasını elədə hiss etdirmir.
Mənə görə bunun səbəbidə Peter-John Vettesenin albomda keyboardları çalmasıdı. Lap kök səbəb endikə isə Vettesenin keyboardist olaraq jethro tulla qatıldığı zamanlar qrupun ən pis və uğursuz zamanlarıdı. Ki qrupun ən uğursuz albomları bu dövrə təsadüf edir:
1982 ci ildə çıxan The Broadsword and the Beast və 84 - də çıxan Under Wraps albomu

Albomda list belədi
ilk üz:
" Fly by Night"
" Made in England"
"Walk into Light"
" Trains"
" End Game"

ikinci üz:
" Black and White Television"
" Toad in the Hole"
" Looking for Eden"
" User-Friendly"
" Different Germany"

dinləmək istəyənə: -

(youtube: )

works volume 2

Progressive rock tanrıalrı Emerson, Lake & Palmer qrupunun sayca 6 - cı studiya albomaları.
Albom works volume i ilə eyni il çıxıb. Konsept olaraqda eynidi.
Şəxsi fikrimə görə volume 1 dən biraz geri qalır bu albom. Elədə haqqında çox yazılacaq şey yoxdu. Qısa yazıb keçəcəm.

Albomun əsas vurucu mahnısı Greg Lakenin 70 ci illərdə ortalığı fırtına kimi dağıdan listləri alt-üst edən I Believe in Father Christmas əsəridi

Albomun 1- ci üzü:
1. Tiger in a Spotlight
2. When the Apple Blossoms Bloom in the Windmills of Your Mind I'll Be Your Valentine
3. Bullfrog - bu mahnıda saksafonu Ron Aspery çalıb. Bas gitarda da Colin Hodgkinson
4. Brain Salad Surgery
5. Barrelhouse Shake-Down
6. Watching Over You

Albomun 2 - ci üzü:

1 " So Far to Fall"
2. " Maple Leaf Rag"
3. "I Believe in Father Christmas" Albomun əsas mahnısı -

(youtube: )

(youtube: )

works volume i

Emerson, Lake & Palmer qrupunun sayca 5 c- si studiya albomu. Albom 1977 - ci ildə yayımlanıb.
Tipik bir ELP albomu deyə bilərik. Albomda əsasən hər qrup üzvü ayrı ayrılıqda mahnıalr yazaraq bir araya gətiriblər və bunu bir albom altında yayımlayıblar.

Albomun ilk üzündə Keith Emerson ağamızın London Philharmonic Orchestra ilə birlikdə yazıb bəstələdiyi Piano Concerto No. 1 əsəri yerləşir. Bu mahnıda özü özlüyündə 3 ayrı partdan ibarətdi:
I. First Movement: Allegro giojoso
II. Second Movement: Andante molto cantabile
III. Third Movement: Toccata con fuoco
Bəhsi keçən əsər üçün :

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

peter sinfield

Tarixin görüb-görə biləcəyi ən böyük şairlərindən biri. Mənim üçün hər zaman bir şair olaraq qalacaq musiqiçidən daha əvvəl.

Tanım versək King crimsonun bünövrələrindən biri. Greg Lake və Ian McDonald ilə In the Court of the Crimson King albomunda ən çox əməyi keçən insan.
istər King crimson zamanlarında istərsədə Elp ilə birlikdə işlədikləri zamanda sırf mahnı sözü yazsın deyə dönəmin alternativsiz insanlarından olub.

Yəni düşünün dünyada bəlkədə yeganə insandıkı qrupda hansısa alətdə ifa etmədiyi halda qrup üzvü olur.
King Crimsonun ilk 4 albomunda müəllimin tərifləməklə bitməyəcək əməyi var ( Ki mənə görə qrupun ən gözəl albomlarıdı The Power to Believe ilə )

In the Court of the Crimson King (1969) – sözləri yazır, albomun əsas fikir adamı olur
In the Wake of Poseidon (1970) – Sözlər və prodüser
Lizard (1970) – Sözlər və prodüser
Islands (1971) – Sözlər, səs mühəndisi adamı , albomun fikir prodüser

King Crrimsondan ayrılandan sonra 1973- cü Still deyə əjdaha solo albom yaradır bizlər üçün. Progressiv rockun təməl daşlarından biridi.
Albomda kimlərlə işləyir desəm biraz fanatstikə qaçır. Adamın çevrəsi o qədər genişdiki Prog rockun əsas vurucu beyinlərini bu albomda işləməyə dəvət etməyi bacarıb.
Şəxsən müəllim özü albomun spzlərini yazıb, bəzi mahnılarda vokalistlik edib və albomun coverini hazırlayıb.
Greg Lake - vokal, gitar və mixing işləri
W.G. Snuffy Walden - gitar
Keith Christmas - gitar
B.J. Cole - slayd gitar ( ingiliscə steel guitar- Az dilində tərcüməsi nədi bilmirəm Türkçə Slayt gitar deyirlər)
Boz Burrell - bas gitar
John Wetton - bas gitar ( Stalessi yaradsan müəllim əhəhhüəhü)
Mel Collins - Nəfəli alətlər
Ian Wallace - King crimsonun island albomundan əjdaha iş çıxarmış müəllimdi, tanımayanalr üçün


Yəni Peter müəllim bu qədər əjdaha proçu müəllim i bir yerə yığaraq belə bir albom çıxardıb.
Albomun mənə görə ən gözəl mahnısı :

(youtube: )

rain dances

camelin 1977 - ci il çıxışlı sayca 5 -ci studia albomu.

albom dünyaca məşhur brian eno müəllimin prodüserliyi ilə işıq üzü görüb. klassik camel heyətinin yavaş yavaş dəyişməsi bas gitarist doug fergusonun qrupdan ayrılması ilə başladı. latimer müəllimdə ardınca dönəmin əjdaha basçıalrından olan (mənə görə) caravan qrupunun bas gitaristi və vokalisti richard sinclair müəllimi qrupa daxil eliyib. nəfəsli çalğı alətləri üçündə king crimsondan yaxşı tanıdığımız progressive rockun qocalmaz sifəti mel collins müəllim gəlir və camelin soundu daha da proglaşır.

1. (gog: first light) (5:00)
2. metrognome (4:19)
3. tell me (4:07)
4. highways of the sun (4:32)
5. unevensong (5:34)
6. one of these days i'll get an early night (5:59)
7. elke (4:31)
8. skylines (4:26)
9. rain dances (2:59)

albom first light adlı fantastik mahnı ilə başalyır və ilk dəqiqələrdən bizləri cəlb edir. ikinci mahnıda isə metrognome ilə alboma yavaş yavaş qızışırıq və ardınca gələn emosional hisslərin zirvəyə çıxdığı, duyğu seli yaşadığımız, qrupun təzə qanı olan richard sinclairın vokalı olan tell me ilə uçuşa keçirik.
albomda highways of the sun kimi zəif mahnılarda var yola vermək olar o cür əsərlərn yanında vız gələr.
şəxsən flelyta aşiqi biri olduğum üçün albomda ən sevdiyim mahnı elkedi yəni əjdaha bir şeydi. eyni ilə o vaxtların camel konsertlərinin vazkeçilməz mahnısı olan skylines və rain dances də əjdaha əsərlərdi.

albomda işləyənlər:

- andrew latimer / gitara, fleyta, vokal
- peter bardens / klaviş
- andy ward / baraban
- richard sinclair / bas gitara, ( tell me və unevensong mahnılarında vokal)
- mel collins / saksafon

mirage

progressive rockun asi qrupu camelin 1974 - cü ildə yayımlanan sayca 2 ci studia albomu.
Albom 70 - ci illərin xaotik progressice rock kompozisiyalarından uzaqdı, bir yes, gentle giant və ya van der graaf generator havasını verməz sizə. Ümumən eloyun ocen albomundakı mistikanı, semfonik havasını, yer-zaman gəlib gedən caz tınıları, agressiv gitar tonlarını hiss etdirəcək tipdəndi. Camelin ilk albomu olan "camel" də daha tam formalaşmamış və öz dəsti-xəttini almamış bir haldadı.

Mahnı listini qeyd edim sonra kiçikcə hər albom haqqında qısa şərhdə yazacam:

1. Freefall (5:47)
2. Supertwister (3:20)
3. Nimrodel (9:12) - ( və ya: The procession - The Whit Rider )
4. Earthrise (6:42)
5. Lady Fantasy (12:46)

2002 - ci il çıxışlı remaster versiyası youtubeden dinləmək istəyənə:

(youtube: )

(youtube: )

heavy horses

1978 - ci ildə çıxmış jethro tull albomu.
Albom 70 ci illərin ortalarından sonra ian andersononun fermaya yerləşməsi, maldarlıq və əkinçiliklə məşğul olmasının abu havasını əla daşıyır.
Bütün mahnılar əsasən kənd həyatı, ferma həyatı, heyvanlar və digər mövzulara olan satirik yaxınlaşmadı.
Songs from the wood kimi ağır folk tonları içərir və təbiətli bağlıdı.
Albomla eyni adı daşıyan heavy horses mahnısının klipində bunu görə bilərsiz.
Bir tövlə aşağıda folk-prog icra edən qrup və tövlənin ikinci mərtəbəsində qızla samanlıqda "qaçaqmalçılıq" edən ian anderson dayımız. Yəni ucaq kənd və ferma həyatını hər damlasına qədər hiss etdirir.
Bəhsi geçən klip :

(youtube: )

(youtube: )

ian anderson

uzun zamandır yazmağ istədiyim amma nədənsə təmbəllik etdiyim bir başlığ.
ian anderson dayımız jethro tull qrupunun - vokalisti, fleytaçısı, akustik gitaristi, bəstəcisi,söz yazarı - ümumən döyünən ürəyi vuran qoludu.
tarixin gəlmiş keçmiş ən böyük satirik şairi və fleyta ifaçısıdır. mənimdə həyat ideolumdu.

belə bir xasiyyətim varki sevdiyim insanları təriflməyi çox sevirəm; çünki musiqini asanlıqla sevmirəm mən illər alır birini sevməyim. mənim üçün həmin insan çox fərqli biridi, playlistdən təkcə açlb mahnıalrını dinləmirəm. empatiya qurmağa çalışıram, misal üçün "bu mahnını bəstələyəndə görəsən hansı abu havada olub" . yəni musiqi mənim üçün yola gedəndə vaxt öldümək üçün və ya darıxanda, depressiyada olanda dinləmək üçün bir hobbi və ya vasitə deyil.
musiqi ümumən bir şərtdir mənim nəzərimdə. yəni insan necə duş alır, yemək yeyir, işə gedir və s. musiqi dinləməkdə elə bir "eylem"dir.
həftəmi hər zaman bəlli programa uyğun bölürəm, hər qrupun, hər sənətçinin bəlli bir günü və saatı var. başqa vaxtları onları dinləyə bilmirəm. misal üçün: pink floyd, king crimson, eloy, van der graaf generator, gentle giant gecə qruplarımdı və yalnız həftə sonları dinləyirəm. nəysə çox uzatdım bunu deyəsən qayıdaq ian dayıya.

ian anderson (jethro tull) isə zamansız, plansız, xaotik bir halda dinlədiyim insandı. yəni səhər duranda da bəzən qaydaları pozub bi bourre və ya the whistler dinləyirəm.

bu insan ümumi olaraq həyatda ideol olaraq gördüyüm tək insandı. tanım olaraq versəm - "aristokrat dramatik troll"
jethro tullun musiqilərində həm britaniya aristokrasiyasını, şotland drammasını və ian müəllimin trolluğlarını eyni anda yaşayırsız. bunu çox sevirəm. çünki şəxsən özümdə özümə hər zaman " aristokrat troll" deməyi sevirəm.

bir gün yolda gedərkən o musiqi mağazasında fleytanı görüb almasaydı bəlkə progressive rock bu qədər inkişaf etməyəcəkdi.
musiqiyə başlamasına gəldikdə isə, ian dayımız bir gün eric clapton kimi gitaristi ola bilməyəcəyini görür və küçədə gördüyü fleyta ilə ericdan daha güclü musiqi oluna bilinəcəyini bizlərə göstərir.
son yaşlılıq dönəmlərinə klassik musiqiə həddindən artıq çox maraq sarmasıda ləzət edir. tez-tez london flarmoniya orkestrası ilə işləyir məşhur klassik musiqi fleytaçıları ilə konsertlər verir.

adamın haqqında çox şey yaza bilərəm amma onsuzda qrupun demək oalrki bütün diskoqrafiyalarını yazmışam bura, çalışdığım qədəri ilə bir çox albomlarını burda entry olaraq yazıb öz şərhlərimdə əlavə etmişəm.

yəni qısaca ianı sevin və onu qoruyun.

ballad of francis alabadalejo

Magna Carta qrupunun Times Of Change albomundan şirinmi şirin bi mahnı
Chris simpsonun inanılmaz vokalı və akustik gitarları folk-prog havsını əla yansıdır.
dinləmək istəyənə:

(youtube: )

too old to rock 'n' roll: too young to die!

Jethro tullun 1976 - cı ildə yayımlanan əfsanələr əfsanəviç qarşısında baş əyilən möhtəşəm konsept albomu.
Albom konsept albombdu yəni bütün mahnılar bir-birinə bağlıdı və bir hekayə üzərinə gedir.
Maraqlı hekayəsidi var: deməli ian anderson birdəfə turneye gedəndə təyyarə havada olan zaman problem yaranır təyyarə qəza şəraitinə düşür və zar-zor xilas olurlar.
Türkiyədə konsert sonrası verdiyi röportajalrın birində ian müəllim deyirki o anda ağlıma sadəcə bu gəldi too old to rock 'n' roll: too young to die! (rock üçün çox yaşlı, ölmək üçün çox gənc)
Və bununlada hekayə başlayır. albom ray lomas adlı anti-hero bir çizgi roman karakterinin hekayəsini danışır. Mahnı adlarıda romandakı dialoglardan gəlir.

Birdə albomla eyni adlı mahnı varki yəqinki dünyanın ən gözəl klipi çəkilib bu mahnıya:

(youtube: )

the jethro tull christmas album

2003 - cü ildə yayımlanan jethro tullun sayca 21- ci albomu.
Albom əsasən qrupun köhnə mahnılarının yenidən remastared edilməsi və bir neçə yeni mahnıdan ibarətdi.
mahnı listi belədi:
Əvvala albomu ilk dinləməy başlayanda yəni listlə baxanda adamı ilk cəlb edən şey Bourée oldu. Bu cür əfsanə mahnı və yenidən mixing olunub yayımlanması. (şəxsi fikrim stand-up albomundakından daha yaxşıdı bu versiya_

Albomda - Birthday Card At Christmas, Holly Herald, Last Man At The Party, Greensleeved kimi bolca ian anderson fleytası olan mahnılar var ki, dinləmədə yanında yat.
Albomun ümumi abu-havası orta əstlər şotlandiyası, şotland məişəti və yeni il haqqındadı.

albomu dinləmək istəyənə :

(youtube: )

(youtube: )

crest of a knave

fok-prog rockun nömrə 1 qrupu jethro tullun 1987 - ci ildə yayımlanan sayca 16 - cı albomu.
ian andersona görə qrupun ən gözəl albomudu Crest Of A Knave. Çünki ian müəllimin dünyada ən sevdiyi mahnı olan öz bəstəsi "budapest" bu albomdadı.
Albomdan əvvəl jethro tullun bir çöküş içində olduğu gerçək idi. Bu albom ilə təkrar yüksəldi və köhnə jethro tull soundua yaxın bir sound əldə etdi qrup və həldə ölmədiklərini göstərdilər.

Crest Of A Knave albomu həmçinin qrupa tək grammy mükafatınıa qazandırıb. Beləki 87 -c i ildə hər kəs grammyını metallicanın alacağını düşünürdü amma jethro tull aldı və çox böyük bir qalmaq yaranır.
Növbəti il grammy mərasimində danışan metallicanın drummeri lars ulrich jethro tulla bu il albom çıxartmadıqları üçün təşəkkür edir və işi trolluğa sürüyür.
Larsın o videosu üçün:

(youtube: )

string driven thing

1967 - ci ildə şotlandiyada qurulan folk-prog qrupu.
Jethro tullun folk-progda fleytadan, magna cartanın folk-progda akustik gitardan çox istifadə etməsindın fərqli olaraq bu qrup daha çox skripka ağırlıqlıdı.
Qrup çox üzv dəyişdirib yəni hamısının adlarını əzbərləmək və hansı albomunda kimlər işləyib öyrənmək biraz vaxt alır.
Qrup Chris adams (gitar vokal), Pauline adams (vokal və drum) və Graham smith (violin) tərəfindən qurulub və ən əsas üzvləri bunlardı.

Diskografiyları :

String Driven Thing (1970)
String Driven Thing (1972)
The Machine That Cried (1973)
Please Mind Your Head (1974)
Keep Yer 'and On It (1975)
Dischotomy: The Rarities 1971—1974 (1992)
The Early Years 1968—1972 (1993)
Suicide (Live in Berlin) (1995)
Studio '72 Plus Live In Switzerland '73 And London '95 (1998)
The Machine That Cried Band’s Official Version (2006)
Moments of Truth (2007)
Songs From Another Country (2009)
Live on the Foxtrot tour 40th Anniversary (2012)

Qrupu yeni dinləməyə sayca 3 cü studiya albomlar olan The Machine That Cried ilə dinləməyə başlaya bilərsiniz.
Əgər mahnı seçə bilməsəz çoban qardaşınız sizin üçün mahnı məsləhər görə bilər.

(youtube: )