qaraçı paradoksu

bilmirəm bu deyəcəklərim qaraçılara qarşı irqçilikdirmi ya yox amma deyəcəm. bir çox dəfə qaraçılarla qarşılaşmışam. dünyadakı qaraçıları deyə bilmərəm amma azərbaycanda olanlar, ən azından mənim qarşılaşdıqlarım anladığım qədər çörəyini dilənməkdən, ya da uzaq başı salfetka satmaqdan çıxaranlar olub. bunlar əsasən görkəmindən cin ürkən tiplər idi. adətən avtobusda toplu halda səyahət edib pul vermədən düşürlər, qadınları doğub törəməklə məşğuldur. iş o yerə çatıb ki nisbətən böyük yaşlı uşaqları (9-10 yaş) qucağında körpə gəzdirir. bu körpələrin nə məqsədə doğulduğu heç kimə sirr deyil - diləndirilmək.

və elə paradoks da burda başlayır. məncə qaraçıların dilənçiliklə məşğul olanlarını xarici görünüşdən ayırd etmək elə də çətin deyil. elə isə bu adamlara nəzir verənlər kimlərdi? deyəsən nəzir verənlərin özləri də hər şeyin fərqindədir, bu adamların dilənçiliyi peşə edindiyini, əslində pula ehtiyacı olmadığını çox gözəl bilirlər. sadəcə olaraq onlar üçün fərq etmir dilənənin kimliyi. onlar nəyəsə görə (məs, işlərinin yaxşı getməsi ) nəzir deyiblər və qarşılarına çıxan ilk dilənçiyə "məndən günah getdi" deyərək bu pulu verirlər. qaraçılar da bunu bildiyindən özlərini əzyətə verib normal iş tapmırlar. çünkü bu sahəyə tələbat var.

ermənistana muxtariyyat vermək

bir an öncə yerinə yetirilməsi vacibdir. baxın burada (baxma: azərbaycanın ən böyük problemi/-208871) dediyim kimi, ermənistan kimi bir süni bufer-dövlət heç vaxt öz xalqına gələcək vəd edə bilməz. 3 tərəfdən türkdilli əhali ilə əhatələnmiş bu dövlət, antitürk siyasəti yerinə yetirən hakimiyyətə sahibdir. necə də absurddur. sizcə bu dövlət çox davam edə bilərmi? nədi özlərini israil sanırlar yoxsa? israil hərtərəfli inkişaf etmiş dövlətdir və ətrafındakı ərəb dövlətlərini bu baxımdan bir neçə dəfə üstələyir, ermənistan isə böyük dövlətlərin altına yatmaqla birtəhər mövcud olmaq dərdindədir. diaspora özü yağ bal içində yaşayır hərdən də bu yazıqlara yetimpayı göndərir. o yardımlar olmasa 1 günə dağılacaq dövlətdi. bu problemlərin həll yolu da var. o da öz müqəddəratını təyin etmə prinsipinə əsaslanaraq ümumxalq referendumu keçirib azərbaycanın tərkibində muxtariyyat əldə etmək. əlbəttə ilk öncə azərbaycanlıları razı salmaq lazımdır. amma məncə bizim xalq ürəyiyumşaq, qonaqpərvər, ermənilər kimi kin saxlamağı bacarmayan xalqdır. onları qəbul edə bilərik bir şərtlə ki türkiyəyə qarşı soyqırım iddialarından əl çəksinlər.

azərbaycanın ən böyük problemi

əlbəttə hazırda/hələlik qarabağ problemidir. amma bu problem yaxın zamanlarda həll edildikdən sonra bizim qarşımızda daha böyük problemlərin həlli dayanır ki, buna əvvəlcədən hazırlıq görməliyik. azərbaycanın qarabağa muxtariyyat verməsi bizə lazım deyil. bu fikri müdafiə edən ermənilər daha sonra azərbaycanın tərkibindən çıxmaq məqsədi güdür ki, məncə qarabağa ayrıca deyil də zəngəzur və irəvanla birgə azərbaycanın tərkibində muxtariyyat verilməsi gözdən keçirilməlidir. belə olduqda məncə erməni xalqı da axır ki, rahat bir həyata qovuşa bilər. düzünü deyim ki mənim erməni xalqına həqiqətən də yazığım gəlir. ermənilər azərbaycanın tərkibindən çıxmaqla tarixi səhvə yol verdilər, özlərini səfalətə məhkum etdilər və nə qədər ki gec deyil onların bunu anlaması və bu tarixi səhvdən dönmələri elə onların özü üçün daha xeyirli olacaq. bu əlbəttə ki bizə də xeyir gətirəcək. ermənistan türkiyə kimi nəhənglə həmsərhəddir. amma öz başlarına açdıqları qarabağ problemi ucbatından nə özləri türkiyə ilə doğru düzgün əlaqə qura bilir nə də bizi qoyur. xəritəyə baxsaz bu dövlətin bufer zona olaraq yaradılması açıq aşkardır. məncə ermənistan bufer zonalıqdan əl çəkməlidir. nə qədər onun bunun köləsi olacaq bu qondarma dövlət? bunu özlərinə sual vermələri gərəklidir, məhz o zaman bütün problemləri həll olunacaq və bizimlə birgə güclü dövlətçiliyə qovuşmaq fürsəti əldə edəcəklər

türkcənin azərbaycan dilinə ziyan vurması

seriallar, türkcə dublyajlar, musiqilər vasitəsilə baş verir. ağır şəkildə türkcə serial təcavüzünə məruz qalan azərbaycanlı gündəlik həyatda öz dilində danışsa da türkcə artıq çoxdan təhtəlşüura yerləşmişdir. və beləliklə əli aşından da vəli aşından da olur.

istədiyin qədər, lap istəyir gündə 15 saatlıq ingiliscə/rusca serial dozası qəbul elə, bunun dilə elə bir təsiri olmaz. azərbaycan neçə il sovetlərin tərkibində oldu amma 3-5 rusca söz xaricində elə bir təsiri olmadı. niyə? çünkü dillər tamamilə fərqlənirdi, ayrı dil qrupları idi, cümlə quruluşu başqa idi.
amma türkcə elə deyil. heçolmasa yaxşı türkcə danışa bilsə deyərəm hə.. o da yoxdu