coen brothers

joel ve ethan coenlər. iki qardaşlar. dünya kinosunun "əkizləri". rəngarəng fimləri ilə bizi həm güldürən,həm də düşündürən insanlar. onların filmlərində həmişə qeyri-adi xarakterlər olub. "big lebovski"dəki ispan qaqaş,"barton fink"dəki qatil,"fargo"dakı polis işçisi hamilə qadın,"ooo haralardasan qardaş"dakı demək olarki bir çox obraz. onlar hollivudda film çəkə-çəkə həm sənətə xidmət edirlər,həm də kommersiya baxımından uğur qazanırlar. bəzi filmləri ənənəvi holivud tərzinə uyğun olsa da,pul qazanmaq xarakteri daşısa da, fərq etməz,onlar çox yaxşı rejissordurlar. onları əslində cəm halında fikirləşməmək lazımdır. onlar iki başı olan əjdahadırlar. yeri gəlmişkən iki başı olan əjdaha fikrini onlar haqqında xavyer bardem deyib. o xavyer bardem ki,məhz onların "qocalara burda yer yoxdur" filmində çəkilib. və o filmdə çox qeyri-adi obrazı və saç stili olub. qısacası fərqli bir beyinə sahib rejissordur koen qardaşları. (tək halda dedim)

qocalara yer yoxdur
arizonanı tərbiyə edərkən
ooo qardaş haralardasan
barton fink
big lebovski
fargo
miller kəsişməsi
the man who wasn’t there

və sonuncu filmlərinə baxmağa dəyər - lyun devisin içində

mənim ən çox xoşuma gələn isə sözsüz ki ,barton fink filmidir. lyun devisin içində filmi də çox yaxşıdır. soundtrackləri möhtəşəmdir. fargo və big lebovski əfsanə sayılırlar.
amma yenə də barton fink deyirəm cunki dərin filmdir.

hə bir də the man who wasn’t there filmi də çox çox gözəldir.

p.s filmlərini çox təmiz çəkirlər,incə detallara belə ciddi fikir verirlər və soundtrackləri də gözəl olur. elə big lebovskidəki bouling səhnəsini götürək. "hotel california" mahnısını gipsy kingin ifasında dinləməyə dəyər. onlar haqqında çox danışmaq olar,sadəcə ilk entrydir deyə ötəri yazdım.

viktor pelevin

pelevinin çox müəmmalı adamdır.postmodernist rus yazıçısı olaraq adı keçir.demək olar ki televiziyala çıxmır,reportaj vermir,jurnalistlərlə ünsiyyətdən qaçır. bəzən xarici jurnalistlərə müsahibə verir,amma o müsahibələrdə də çox özündən razı təsir bağışlayır.gülüşü mənə görə çox iyrəncdir. buddizmə xüsusi marağı olan yazıçıdır ki,buddist elementlər də məhz onun əsərlərində özünü göstərir. onun haqqında çox yaza bilərəm. azərbaycancaya onun "omon ra" əsəri tərcümə olunub,amma ən məşhur əsəri "çapayev və pustota"dır. hekayələri də gözəldir. ivan kublaxanov hekayəsini çox sevirəm, azəricə isə onun "ziqmund kafedə" hekayəsi var. "yunan varitanı" hekayəsini oxuyanda isə bir xeylağ gülmüşdüm.

çapayev və pustota əsəri kult əsər hesab olunur. özünün də qeyd etdiyi kimi bu əsər dünyada ilk əsərdir ki,tamamilə boşluqda baş verir. əsərdəki fəlsəfi söhbətlərin xüsusi yeri var. psixoanaliz barədəki qeydlər də diqqətə layiqdir. əsərdəki dialoqlar sizi bu dünyadan ayrı bir dünyaya apara bilər. həddindən çox ağır əsərdir,amma zövq verir adama. əsərdə ani keçidlərlə bir dövrdən,başqa bir dövrə tullanlamalar var ki,bunu oxucu unutmamalıdır.

kürk mantolu madonna

türk yazıçısı sabahattin alinin şedevr əsəri.. həyatı boyunca çox az yazan sabahattin ali elə təkcə bu əsərlə də yaddaşda qalıb. raif bəyin məhv olmuş həyatı və madonnanın sevgisi. raif bəy və maria püder.. bu əsəri ilk dəfə bir gecəyə oxudum, o qədər təsirlənmmişdim ki, səhəri gün ikinci dəfə oxumuşdum. çox çox gözəl və ürəkdən yazılmış bir əsərdir. sanki yazıçı özü bu hadisələri yaşayıb. türk ədəbiyyatı 20ci əsrdən formalaşıb. yəni zəngin romançılıq ənənələri yoxdur və türklərdə bir tolstoy və dostoyevski olmayıb,di gəl ki,20-ci əsrdə yaznlar elə yazıblar ki,sanki bunların dədə-babası tolstoy,dostoyevski,balzak olub. yəni yazmaq işinə çox ciddi girişiblər. son olaraq onu deyim ki,sabahattin alini sərhədi keçərkən öldürüblər və milliyətçilərin öldürdüyünü deyirlər (və ya fanatik dindarların) . bir dostum demişdi ki,sabahattin ali öldükdən sonra onun cibindən bir kağız tapıblar. kağızda yazılıb ki,maria puder ölmədi... indi bu cümlə sizə maraqlı gələcək və gedib oxuyacaqsız,həqiqətən də maria puder ölübmü,ölməyiibmi...

izmir qızları

izmir qızları haqqında heç bir fikrim yoxdur.sözün düzü bəlkə də görmüşəm,amma bilmirəm ki,gördüklərim izmirdəndir.deyilənə görə çox gözəl olurlar.nəysə ,amma söhbət bunda deyil.türkiyədə müşahidə elədiyim bir şey var. türk erkəkləri qızla tanış olmaq üçün bu variantdan istifadə edirlər. bir dəfə hətta bu hadisə mənim yanımda mənlə olan bir qızın başına gəlib,mən araya girib demişəm ki,ə bəs,ağıllı olun.variant belədir: gözəl qız görürsən və söhbət əsnasında deyirsən ki"izmirdəniz siz,xanım (zad) ???" o qız desə ki,hə izmirdənəm,deməlisiz ki,hə bilirdim zatən.desə ki,hardan bilirsiz,cavab verirsən ki,çox gözəlsiz,izmirin qızları gözəl olur. məsələn yeenə desəz ki,"izmirdənsiz ,xanım?" qız desə ki,yox ,izmirdən deyiləm. siz deyirsiz ki,bəs çox gözəlsiz,belə gözəl qızlar da ancaq izmirdə olur.qısaca belə bir variant. qızın egosunu izmir qızlarının hesabına dağ başına çıardıb,onunla tanış olursan və ya olmaq yolunda addım atırsan. azərbaycanda bu variant rəssamlıq akademiyası və slavyan universitetləri olaraq dəyişdirilir

beşiktaş

belə bir şeir də var.


" kaan dobra'nın takıma yeni geldiği günlerdi aşkım
off ne alakası var şimdi deyip
dinlememezlik etme, dinle bi kere.
kaan dobra takıma yeni gelmişti.
yalan söylemiyim sanırım antep maçıydı.
maç neredeyse bitmiş.
skor kesindi..
hoca maçın 89. dakikasında oyuna aldı kaan'ı
sahada herkes çok yorgundu.
bi tek kaan, civelek gibi koşuyordu sağa sola.
ben de dahil herkes güler gibi bakıyordu kaan'a.
aa kerize bak aa enerjike bak diye.
ama hoca beğendi kaan'ın performansını
diğer maçta daha çok yer verdi.
bir diğer maçta daha bi çok.
ve bugün kaan dobra, kaan dobraysa
o 89. dakika yüzündendir.
şimdi gelelim sadede.
ben de ilişkimizi kurtarmak için
89. dakikada oyuna girmiş bir oyuncu gibi
koşuyorum, çırpınıyorum.
gör performansımı diye.
sev beni diye..."

umut sarıkaya

azərbaycanda əsgərlik

azərbaycanda əsgərlik nədir. dostuma-tanışıma əsgərlikdən söhbət düşəndə deyirəm ki,çalışın getməyin. amma gedib-gəlmiş biri kimi deyirəm ki,əsgərlik həyatımdan bir ilimi aldı,amma əvəzinə yeni nəsə öyrəndim. bəlkə də öyrəndiklərim real həyatda istifadə edə bilməyəcəyim şeylərdir,amma yenə də öyrəndim və nə vaxtsa bunları istifadə edəcəm (təbii ki başqa məqsəd üçün.bunu açıqlamayım,anonimliyə görə) əsgərlik elədir ki,orda hər cürə adam görürsən. hər tipdə insan. sənətlə məşğul olmaq istəyənlər orda gözəl tipajlar görə bilərlər. söyüşün biri bir qəpik olsa da ,əsgərliyin ən əsas müsbət cəhəti ego hissini öldürməyə xidmət eləməsidir. və digər əsas cəhəti isə universitet və ya məktəbdən çıxıb ora gələnlər ,hansılar ki məktəb və universitet vaxtı cətinlik görməyiblər,bax bu onlar üçün bir növ imtahandı. türklər demiş öz başının çarəsinə baxmaq imtahanı. vəziyyətdən çıxmaq imtahanı,dost qazanmaq və şəraitə öyrəşmək imtahanı. və bütün çətinliklərə baxmayaraq adam olaraq qalmaq imtahanı.azərbaycanda əsgər gedənlər də bilsinlər ki,ora əsgər gedirlər,amma əsgərlik silah zad deyil,bunun yer süpürməsi var,ot qopartması var,qışda qar təmizləməsi var və s və ilaxır

sevgiliylə ayrılıb dost qalmaq

mümkündürmü ? mümkündür,amma kişi xeylağı elə bir varlıqdır ki,belə qeyri-adi. kişi xeylağı bəzən eks-sevgilisini sevməyə-sevməyə qısqanar,eks-sevgilisinin sevgilisi olanda istər-istəməz içində nəsə cızzz edər. masumiyet filmindəki bekirin sözü olmasın "tornavida yemiş gibi olmak". eks-sevgili ilə dost qalmaq isə ancaq və ancaq bir halda mümkündür,o sevgili ilə ciddi bir şey yaşamayanda dost qalmaq olur. dost qalmaq da çox ağır işdir. əgər o qızı çox pis sevmisizsə,dost olmaq cox cox çətindir. özümdən misal gətirirəm,eks-sevgilimlə dostam. amma bu dostluq bildiyniz ciddi dostluq deyil,ötəri dostluqdur. hərdən məsləhət alır məndən,hərdən danışırıq,amma o dostluqdan deyil. vaxtıykən də sevmişəm o qızı,bildiyiniz pis sevməklərdən idi,amma ayrılandan bir ay sonra hər şey yoluna düşdüyü üçün,tam dəqiq bilmirəm ki,o ciddi idi ya yox.

p.s bu entry bir oğlan xeylağı üçün keçərlidir,qızlar barədə heç nə deyə bilmərəm.