slytherin

harry-nin əzəli düşməni lord voldemort-un cavan vaxtı hogwartsda təhsil alarkən tom marvolo riddle * əsl adı adı ilə oxuduğu fakültə * buna fakültə demək nə qədər doğrudur bilmirəm amma ifadə edəcək başqa ad tapa bilmədim
voldemort adını da əsl adındakı hərflərdən yaratmışdır. tom marvolo riddle adındakı hərflərin yerlərini xüsusi bir şəkildə dəyişdirəndə ortaya " i am lord voldemort " cümləsi çıxır

imtahandan çıxanda gələn özgüvən

əsasən də imtahan çox yaxşı keçəndə, bərabərində özüylə həyəcan da gətirən özünə inam, "mən zoram blyat" hissi. həqiqətən də beləmi olur, yoxsa mənim təxəyyülümün bir nəticəsidirmi bilmirəm amma sanki imtahandan çıxanda qızlar mənə baxır * glş əslində bu həqiqət də ola bilər, çünki bildiyim qədəriylə qızların özünə güvənən oğlanlardan yaman xoşu gəlir. və qızlar bunu oğlanlarda hiss edə bilirlər. hətta mənə elə gəlir ki, bir qız hansısa bir oğlandan xoşu gələndə, qeyri-ixtiyari olaraq, psixoloji bir şəkildə onun özgüvəninin nə dərəcədə olduğunu müəyyən etdikdən sonra, onunla münasibət qurub qurmayacağını seçir. bəzən isə qızlar buna xüsusi olaraq, bilərəkdən də fikir verirlər.
bugün imtahandan çıxanda bu hissləri keçirdirdim. sinifdən çıxıb, uşaqların yanına gedərkən, yolda o qədər özümə güvənim artmışdı ki, özümü az qala kontrol edə bilmirdim. qabağımdan bir qız keçərkən, gözümə dəydi və az qala özümü buraxıb, qıza "çox məsum baxışlarınız var" * ki həqiqətən də eləydi deyəcəkdim * glş . yaxşı ki, özümü saxlaya bildim. nə olacağını bilmək olmazdı. hər nə qədər bu hadisənin nəticəsi, mənim o sözü qıza deyiş tərzimə bağlı olsaydı da, tragikomik bir son ilə qarşılaşmaq ehtimalı da çox idi. yoluma davam edərkən bunu düşünəndə gülmək tutdu məni. içimdə həyəcan da varıydı, bu bir qıza yaxınlaşmaq üçün həm yaxşı, eyni zamanda da pis bir şeydir, ancaq baxır bu həyəcanı necə üzə çıxardırsan. həyəcan elə içimdə qaldı, gün boyunca özümü qəribə hiss etdim. onu hara xərcləyəcəyimi bir türlü tapa bilmədim. əslində isə ehtiyyacım olan biraz yalnız qalıb, çoxdandır yaxşı imtahan yaza bilməməyimi və nəhayət bugün imtahanımı uğurlu vermiş olmağımın şirin sevincini özümlə qeyd etmək üçün sakit bir yer və zaman idi.

durik durik mozu mozu

balaca vaxtı, səhərlər məktəbə getməmişdən qabaq * 2-ci smen idim deyəsən samanyolu kanalında zövqlə izlədiyim, iki köstəbəyin həyatını anlatan "mock ve sweet" adlı multikin mahnı sözləri. dontiki pontiki dontiki pontiki deyə davam edirdi.
burdan baxsaz yadınıza düşər hansı multik olduğu

(youtube: )

imtahanlara hazırlaşmamaq üçün bəhanələr yaratmaq

bütün tələbələrin yaşadığını əminliklə deyə biləcəyim vəziyyət. sadəcə olaraq kimin bunu nə dərəcədə yaşadığı dəyişir. bəzi insanlar problemləri çox tez bir zamanda * 10-15 dəqiqəyə unudub sakitləşə bilir. bəziləri unutmasa da, yenə də özünü bir müddətliyinə sakitləşdirməyi bacararaq, fikrini başqa yerə verə bilir və işi bitdikdən sonra problemi ilə üzləşir. mənə elə gəlir, bəzi insanlar da var ki, problemləri reallıqda olmasa da, ən azından beyinlərində necəsə həll etməmiş, nə olursa olsun, həyatlarındakı bir sonrakı addımı atmırlar. bu insanlara heyranam. çünki bu asan iş deyil. riyaziyyat nə qədər çətin olsa da, ordakı problemlərdə, məsələlərdə məntiq var, müəyyən bir sistem var, qayda-qanun var. həyatın mürəkkəb problemlərinin isə adətən irrasional olduğunu nəzərə alsaq, onları həll edə bilən və ya həllə müəyyən qədər yaxınlaşan insanların böyük bir qüvvəyə, yetənəyə malik olduğunu deyə bilərik. yaxınlaşan deyirəm, çünki həyatdakı irrasional problemlər riyaziyyatdakılara oxşamır. riyaziyyatda həllin özünü tapmadığın müddətcə, ona yaxınlaşmaq çox bir şey ifadə etmir. (* təbii ki bu biraz da məsələnin nə olduğuna və onun mahiyyətinə görə dəyişir. ) çünki riyaziyyat dəqiq elmdir. həyat da sizcə bu qədər dəqiq midir? onu deyə bilərəm ki, bəlkə də dəqiqdir, ancaq bu ən azından bizim, insanların gözündə belə deyil.
kaş harry potter zad olardıq. başımıza sehrli çubuq tutub, imtahan vaxtı bu lənət problemləri beynimizdən bir müddətliyinə də olsa uzaqlaşdıra biləydik. indi fikirləşəcəksiniz ki, elə bir fürsətimiz olsaydı, problemləri elə kökündən həll edərdik də? * glş elə düşünürsüzsə, o zaman siz öz potensiyalınızı inkar edərək, özünüzü çətin problemləri həll edə bilməyə nail olmağın verəcəyi sevincdən məhrum edirsiniz.

georg wilhelm friedrich hegel

1823-cü ildən 1830-a qədər vyanada estetika dərsləri vermişdir. mütləq idealizm fikrini müdafiə etmişdir. hegel-ə görə, insan "telos"-a, yəni son məqsədinə "geist" vasitəsi ilə çata bilər. geist sözü alman dilində ruh mənasına gəlir. bu, platon-un idea anlayışı ilə də örtüşür.
"fine arts" məfhumunu da ilk dəfə hegel ortaya qoymuşdur. dünyada bir çox universitetin incəsənət fakültələrinə bu ad verilir. türkiyədəki universitetlərdə də "güzel sanatlar" bölümünün adı məhz buradan gəlir.
"idea əslində özü özünü gerçəkləşdirən bir anlayışdır."
"təbiətdə hər şey sonludur, ruh sonsuzdur."

insanın ən rahat hiss etdiyi yerlər

yuxarıdakı entry ilə tamamilə razılaşdığım başlıq. həqiqətən də tualetdə özümü çox rahat və azad hiss edirəm. ora yeganə yerdir ki, oturanda bilirsən ki, heç kim girib səni narahat eləyə bilməz. girməyə cəhd etsə belə, qapı bağlı olduğundan bunu bacarmaz. tualet, məni dərin düşüncələrə sövq edən ən ideal yerdir, ən yaxşı fikirlər orada ağlıma gəlir, problemlər öz həlini orada tapır. atam da həmişə mənə tualetdə çox oturduğuma görə əsəbləşir. deyir birdən bunu başqalarının evinə qonaq gedəndə də elyərsən, səhv başa düşərlər. gəl indi bu adama başa sal mənim tualet romantikamı * glş

diş fırçalamaq

hər səhər yuxudan duranda və gecə yatmamışdan qabaq etdiyimiz, etməsək də dişlərimizin sağlamlığı baxımından etməli olduğumuz şey. bunu hamımız bilirik. dişlərin necə fırçalandığını da yəqin ki hamı bilir, deməyə ehtiyyac yoxdur. nəticədə hamınız oxumuş adamlarsız, bilməmiş olmazsız * glş
hər nəysə. demək istədiyim odur ki, hər gün televizorda* indi deyəcəksiz ki, biz oxuyan adamlarıq, televizora baxmırıq zad. osturağa basmıyın, hamımız az da olsa televizora baxırıq, baxmasaq da məruz qalırıq diş pastaları, diş fırçaları haqqında xalatlı daydayların * guya diş həkimləridir və sonda dişləri par-par parıldayan xəstələrinin rol aldıqları reklam ki görürük ha... o reklamları düzəldənlərin mən var-yoxunu, anasını-bacısını, nəslini, oturaraq işəyənlərini sikim! bunlar oğraşdırlar, qəhbədirlər! aldadırlar bizi, xəbərimiz yoxdur.
deməli, aylar öncə bir diş həkiminə getmişdim. elə belə diş həkimi deyildi, çox bilikli adam idi. bilikli dediyim, yalnız öz işində bilikli deyil, ümumiyyətlə ağıllı bir adam idi. o mənə dişlərimi necə düzgün fırçalamam gərəkdiyini başa saldı. deməli, diqqətlə oxuyun, yadınızda saxlayın və buna əməl edin ki, dişləriniz daha sağlam və görünümü daha estetik olsun;
diş fırçanıza, hardasa ən kiçik barmağınızın dırnağı boyda * burası çox önəmlidir. bu miqdara diqqət edin pasta qoyduqdan sonra dişlərinizi yalnız və yalnız şaquli hərəkətlərlə fırçalayın; üst dişlərinizi fırça ilə yuxarıdan aşağıya doğru hərəkətlərlə * süpürmək kimi , alt dişlərinizi isə tam tərsi, aşağıdan yuxarıya fırçalayın. qətiyyən qabaq dişlərinizi fırçanı üfuqi sürtərək fırçalamayın. ancaq arxa dişlərinizin * qalın dişlərin üst hissələrini üfuqi fırçalaya bilərsiz. bu qədər. bunlara əməl etmədiyiniz halda, dişləriniz uzanaraq diş ətlərinizə qədər çıxıb, ağzınızın estetik görünümünü pozur. bu halda siz dişlərinizi səhv fırçalamış və onlara zərər vermiş olursunuz. ona görə də, bu dediklərimə əməl edin. bunları özümdən uydurmuram, həkimin mənə dediklərini deyirəm.
indi yəqin ki, o reklamları çəkənləri nəyə görə pis yerdən söydüyümü başa düşürsüz. o reklamlar bizim beynimizə uşaqlıqdan yeridib ki, diş fırçasına baş barmağın yarısı qədər diş pastası qoyub * yəqin ki, diş pastasını tez bitirib, yenisini alaq deyə , dişlərimizi üfuqi formada fırçalamalıyıq. bizdən əvvəlki nəsillər də eynilə bu reklamların qurbanı olub. nəyə görə bu qədər şişirdirəm, ona görə ki, bu reklamlar, kapitalizmin və aldadılmış olduğumuzun örnəklərindən yalnız biridir. bunun kimi minlərlə saxtakarlıqlar var. fikirləşə bilərsiz ki, bəlkə o reklamı çəkənlər bilmirlər bunları. bilmirlər?! pox yeyirlər, bilmirlər. bilmirlər, getsinlər dərindən öyrənsinlər, oxusunlar, əsl mütəxəssislərdən soruşsunlar, sonra gəlib bu reklamları çəksinlər. lənət olsun o reklamdakı saxtakar həkimlərə, lənət olsun kapitalizmə!

türkiyənin cümhuriyyət bayramı

dünən (29 oktyabr 2013) 90 illiyi qeyd olunan bayram. istanbulda təntənəli şənliklər keçirildi, boğazda çoxlu fişənglər atıldı. ancaq fişənglər yalnız buna görə atılmırdı. cümhuriyyət bayramı ilə müqayisə ediləməsə də, bu gün türkiyə başqa bir tarixi günə daha şahid olurdu. dünən eyni zamanda da dünyada, mühəndislikdə və bütün elm aləmində öz izlərini buraxacaq bir gün idi. istanbulda asya və avropanı birləşdirən marmaray projesi (boğazın 62 metr dərinliyindən keçən tuneldə qatarla qitələrarası səyahət) nəhayət ki açılışa buraxıldı. bu gündən etibarən vətəndaşlar qatarlardan istifadə edə biləcək. səyahətlər ilk 15 gün boyunca pulsuz olacaqmış. buna oxşar projelər, osmanlı dövründə 19-cu əsrdə sultan abdülməcid və sultan abdülhamit-in xəyalıymış. dənizin altına keçid asya tərəfdən üsküdarda başlayaraq, avropada yenikapıda bitəcək. bundan əlavə, yolun bir hissəsi də quruda olacaq. bu, dünyada indiyənə qədər dəniz altına yerləşdirilmiş ən dərin tuneldir.
axşam mən də beşiktaşdan keçərək, kabataşa doğru gedirdim. sahil boyunca, əlində türk bayraqları ilə yürüyüşlərə çıxmış, telefonla fişəngləri videoya çəkən minlərlə adam var idi. yəqin ki, bunların əksəriyyəti atılan fişənglərin və bütün bu şənliyin, təntənənin erdoğanın siyasi oyunlarından biri olduğunun fərqində olmadan, içlərindən ona minnətdar olaraq, onu ağıllarında böyük bir lider kimi canlandırırdılar. marmaray projesinə görə bunu yenə bəlkə biraz başa düşmək olar, amma cümhuriyyət bayramı? kimi aldadırlar? cümhuriyyəti sekulyar dövlət yaratmaq istəyən atatürk qurub. bu adamlar erdoğanın atatürkü sevmədiyini bilməyəcək qədər ağıldan kəmdirlər mi?

saatların bir saat geri alınması

bu gün səhər bir anlığına oyanıb, havanın işıqlı olub, saatın isə hələ 9 olduğunu görəndə təəccüblənməyimə və şübhələnməyimə səbəb olaraq, fərqində olmadan hiss etdiyim şey. saatın 10 olmağını gözləyirdim, budilniki də o saata qurmuşdum, ancaq budilnik çalmamışdı. bu məni həm də sevindirmişdi, 1 saat artıq yatmışdım. mən yuxudaykən, telefon avtomatik olaraq saatı özü geriyə almışdı. bunların heç birini düşünmədən, telefonu yerinə qoyub, yenidən yuxuya gedib, 2 saat daha yatmışdım * bəli, budilnik çalanda da oyanıb, yenidən yatdım . saatların geriyə alınmış olduğunu, yuxudan durub, əl-üzümü yumağa gedəndə, mənə bacım dedi.

uşaq vaxtı qorxulan şeylər

bibimgilin evindəki qırmızı mütəkkə. hər gördüyümdə, yaman qorxudardı məni. o qədər qorxardım ki, mütəkkəyə yaxınlaşa belə bilməzdim. bəzən sırf bu mütəkkəyə görə o evə girə bilmədiyim də olub. bir dəfə bibim evin qapısını açanda, necəsə mütəkkənin divanın üstündə olduğunu görüb, qorxmuşdum və bibim nə qədər israr etsə də, evə girməkdən imtina etmişdim. bir gün bibim məni yenə evlərinə aparanda, getməmişdən qabaq ondan mütəkkəni soruşdum. o isə mütəkkənin artıq olmadığını, onu balkondan yerə atdığını, zibil yığanların da onu yerdən götürüb apardığını dedi. beləliklə apardı məni evlərinə və mütəkkə doğrudan da yox idi. artıq özümü rahat hiss edirdim, çünki məni qorxudacaq bir şey də yox idi. sonra bibim mətbəxdə yemək hazırlarkən, divandan qalxaraq balkonun qapısının pərdəsini açıb, qarşıda yerləşən hərbi məktəbin divarına rəsm edilmiş, dayımın cavanlıq şəkillərindəki halına oxşatdığım, o çox sevdiyim əsgər şəklinə baxmaq istəyirdim ki, bir də gördüm həmin o mütəkkə balkonda köhnə, toz basmış əşyaların arasında durmaqdadır. dəhşətə gələrək, bibimi çağırdım. heç özüm də bilmirdim ki, məni əsəbləşdirən daha çox bibimin mənə yalan danışmış olmasımı, yoxsa mütəkkəyə olan qorxumu udmağı heç cürə bacara bilməməyimmi idi. yazıq bibim qaça-qaça gəldi ki, görsün nə olub. ona hirsli-hirsli məni aldatmış olduğunu, mütəkkənin hələ də orada, balkonda olduğunu dedim. o isə cavabında, balkondakı bu mütəkkənin həmin mütəkkə olmadığını, bunun o mütəkkənin xalası oğlu olduğunu söylədi * glş . yadıma gəlmir, ona inandım, yoxsa yox. çox güman ki, inanmamışdım, çünki o mütəkkənin nəyə oxşadığını çox yaxşı xatırlayırdım. məni aldada bilməzdi * glş