Qorxuna görə hər dəfə evə girən böcəkləri başqalarına öldürtdüyün halda, tək qaldıqda artıq çarəsizlikdən əsərək özünün öldürdüyün və sonra da qorxunun üstünə getdiyinə görə oturub ağladığın andır.
blok başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
Bu gün qocalığın tam olaraq necə bir şey olduğunu anladım. Almaniyada yaş ortalaması bizdən çox olduğundan adətən xəstələrin yaşları da 90 olur, normal olaraq xəstələrin çoxunda demensiya da başlayır.
Bu gün bir xəstədə infeksion xəstəlik olduğu üçün otaqla izolə olunmuş şəkildə yatırdı və qapıdan çölə çıxmağına icazə yox idi. Tək olduğu üçün sıxılmışdı və bir neçə dəfə çölə çıxmağa çalışdıqda tibb bacıları bağıraraq otağa qayıtmasını və çıxmamasını tapşırdı. Daha sonra mən xəstənin otağına xüsusi geyimlərlə qorunaraq daxil oldum və gördüm ki, xəstə sulu salfet paketi ilə oynayır, çünki edəcək başqa bir şey tapa bilmir. Yaşlı və tənha olduğu üçün də telefon filan heç bir vasitəsi də yoxdur, ümumiyyətlə, ünsiyyət qura biləcəyi insan yoxdur. Onun bu vəziyyətini görüb, paketi əlindən alıb bir yandan işimi görərkən, bir yandan da söhbət etməyə çalışırdım ki, başı qarışsın. işim bitdikdən sonra özüm də infeksiyalı ərazidə çox qala bilməyəcəyim üçün çıxmalı idim, amma ürəyim də dözmədi onun o halına. Nə edəcəyimi bilmədiyim üçün əlindən aldığım salfet paketini yenidən gətirib qarşısına qoydum, xəstə isə oyuncaq verilən uşaq kimi sevinib tez əlimdən paketi alıb maraqla paketə baxmağa başladı.
Bəlkə bir alman üçün bu görülən mənzərə normal bir şey idi, çünki onlar öyrəşiblər tək yaşayan və tək ölən yaşlıları görməyə. Ən azından bilirlər ki, dövlət öz yaşlısına maddi və mənəvi yardım göstərir. Amma bu gördüyüm mənzərə mənim kimi bir yerdə böyüyən üçün dəhşətli idi. ilk olaraq valideynlərimin, uzun illər sonra isə özümün o vəziyyətdə ola biləcəyimi düşünəndə gözlərim dolurdu. Nə qədər ölkə ilə bağlarımı qoparmağa çalışsam da, valideynlərim orada olduğu müddətcə bu mümkün olacağa oxşamır. Böyüdülmə şəklimizmi, yoxsa bizim köməyimiz olmadan necə yaşayacaqlarını bilmədiyimizin verdiyi narahatlıqdanmı qocaldıqda onları tək qoyma fikrini qəbul etmək çətindir. Bu günə qədər yox idisə, davamlı olaraq qocaların məruz qaldığı münasibətə şahid olduğum üçün qocalma qorxusu məndə də artıq var, deyəsən. istəyərdim ki, mən və sevdiklərim hər zaman bu yaşımızda qalaq, amma, təəssüf ki, zaman axır və əlimizdən bir şey gəlmir.
Bu gün əslində onunla birlikdə mahnı oxumaqdan necə həzz aldığımın bir daha şahidi oldum. Eyni mahnıları sevməyimiz, həm də sözlərini əzbər bilməyimiz (bilməsək də özümüzdən goplayırıq lol) bir-birimizə əvəzsiz uyğunluğu təmin edir. Özü ilə birlikdə keçirdiyimiz günlərin ən çox darıxdığım hissələrindən biri bu olacaq yəqin. Könül istərdi ki, bu birlikdə olan xatirələr daha çox olsun, amma təəssüf ki, məsafələr əngəl olur (ya da olacaq) bunlara. Bu sözləri özünə də yaza bilərdim, amma buradan yazmağımın onun üzünü daha çox güldürdüyünü bilirəm -*
Sevilirsən, həmişə də elə olacaq -*
2012-ci ildə qurulmuş fransız qrupu. Mahnıları, adətən, alternativ janrında olur. Bu vaxta qədər sadəcə roseaux və roseaux 2 adlı 2 albomları var. Vokalist kimi də çox mahnıda aloe blacc ifa edir.
Tərzləri o qədər incə, insanı sakitləşdirəndir ki, sözlə ifadə edə bilmirəm. Hələ heart and soul mahnıları 1 aydır ki, günlük vərdişimə çevrilib və bezə bilmirəm. Mahnıların sonunu o qədər gözəl bitirirlər ki, bu yenidən qulaq asmağıma səbəb olur.
Xoş dinləmələr -*
(youtube: 
)
)(youtube: )
)
Əhd etmişdim sertifikatı alsam, bu haqda sözlükdə uzun bir entry yazacam deyə. O gün bu gündür -*
araya pandemiya girdiyindən, hazırlaşma müddətim lazımından artıq çəkib bir az. Amma ümumi normal səviyyədə alman dilinə sahib olmaq üçün öyrənim gücündən asılı olaraq 1-1,5 il zaman lazımdır. ilk olaraq hədəfi əvvəldən müəyyənləşdirmək lazımdır hansı səviyyəni və hansı sertifikatı istəyirsiniz deyə. Mənim gələcək ixtisas seçimim üçün c1 səviyyə daha lazımlı olduğundan elə əvvəldən həmin səviyyəni əldə etməyə çalışırdım.
ilk olaraq vəsaitlərdən başlayım. ilk 3 səviyyə üçün ən faydalı vasitə begegnungen kitabıdır. Qrammatika və ümumi biliklər hamısı eyni kitabdan öyrənilir. Qrammatika üçün əlavə material kimi übungsgrammatik kitabından istifadə oluna bilər. Çox aydın şəkildə, ətraflı izah edilir. Bu kitablardan başqa əlavə heç bir vasitəyə ehtiyac yoxdur deyərdim, xüsusilə aşağı səviyyələrdən çox yüklənməyə ehtiyac yoxdur. Əsas söz bazasının gücləndirilməsi və lazımlı materialların öyrənilməsi kifayət edər. Kitabdakı çətin textlərin öyrənilib danışılması danışıq qabiliyyətinin yüksəlməsinə və sözlərin daha yaxşı yadda qalmasına kömək edə bilər. Qrammatikada hansısa problem olarsa, youtube-dakı almanca kolay kanalında çox gözəl başa salınır. Eşitmənin yaxşılaşdırılması üçün easy german kanalı da faydalı ola bilər aşağı səviyyələrdə (mən izləməmişəm).
B1, B2 və c1 məsələsinə gəldikdə isə, artıq fərqli kitaba keçmək məsləhətdir. Aspekte kitabı imtahan struktura ən yaxın olan kitabdır. Söz bazası və qrammatik qaydalar cəhətdən zəngindir. 2 kitab olduğundan bir az yorucu olur, amma yenə də yüksək nəticə üçün daha faydalıdır. Bundan başqa b2 və c1 səviyyələri üçün begegnungen kitabının davamı olan erkundungen kitabı var. Şəxsi təcrübəmdə mən aspekte kitablarını bitirdikdən sonra əlavə olaraq c1 səviyyə erkundungen kitabını da işlədim. Həmçinin digər səviyyələrin də kitablarını tam ciddi olmasa da, ümumi nəzər salmışdım. Bu səviyyələrdə isə daha ciddi yanaşmaq lazımdır hər bir hissəyə. Söz bazası maksimum dərəcə artırılmalı, ismi-feili birləşmələr öyrənilməli, b2-c1 qrammatikası cümlələrdə istifadə edilməlidir. Danışıq üçün fərdi hazırlaşılırsa, partner mütləqdir. Səviyyələr üzrə mövzular tapılmalı, onların hər birinə vaxt ayırıb, internetdən fikirlər tapılmalı, müxtəlif məqalələrdən çətin sözlər götürülməlidir. Eşitməni gücləndirmək üçün youtube-da zövqə uyğun kanallar tapıb, oradakı eşitdiklərinizi vərəqə yaza bilərsiniz, xüsusilə c1 səviyyədə çox faydalı olur. Bir də imtahan materiallarının maksimum dərəcədə işlənməsi lazımdır. Yazı zamanı isə, əsas yenə qrammatikaya, səviyyəyə uyğun ifadələrə fikir vermək lazımdır. Şablonlardan qaçmaq, özünüzə uyğun şablon çıxarmaq məsləhətdir. Asan cümlə strukturundan qaçmaq, mürəkkəb cümlələrə üstünlük vermək lazımdır. Lesen hissəsi üçün isə, özümün belə bir taktikam yox idi, textə uzaqdan baxmaq, soruşulanı yaxşı başa düşmək, almanlar kimi düşünmək lazımdır lol. Son zamanlar imtahanlardan bu hissəni lap mürəkkəbləşdirdiklərindən, ümid bağlamaq lazım deyil, əsas hören və yazının yaxşılaşdırılmasına çalışmaq lazımdır.
Təbii ki, bu qədər hazırlıq c1 üçün lazımdır, b2 imtahanından isə son zamanlar salam verəni keçirirlər. Xüsusilə son zamanlar testlər dəyişdirilmir, hamı cavabları əzbərləyib rahat imtahanı keçir, vaxtınız yoxdursa, rahat şəkildə türkiyədə b2 verə bilərsiniz. C1 üçün isə, təbii ki, əziyyət çəkmək lazımdır.
C1 imtahanı üçün əlavə hazırlıq materiallarına isə station c1, mit erfolg, prüfungstraining, oberstufe aiddir. Xüsusilə imtahanla mit erfolgun nəticəsi çox uyğundur bir-birinə. Kitabları və bu materialları bitirdikdən sonra artıq imtahan haqqında düşünmək olar. imtahanı azərbaycanda, gürcüstanda, türkiyədə və almaniyada vermək olar. Ən asan gürcüstanda keçirilir deyə düşünsək də, son nəticələrdən sonra artıq orada da normal olmadığını gördük. Ona görə ən əsas öz biliyinizə güvənməyiniz, ən yüksək səviyyədə imtahanda iştirak etmək lazımdır. Nəzərə də almaq lazımdır ki, bu imtahan əslində dil səviyyəsini yox, hazırlığı ölçür və daha çox şans işidir.
Hazır olduqdan sonra bütün sadaladığım materialların yükləndiyi drive linki yerləşdirəcəyəm. Ona qədər kimə hansı material və ya məsləhət lazım olsa, mesaj yaza bilər -*
Qiymətlər barədə bir şey deyə bilmərəm, mənim təhsil aldığım dövrdə tqdk kitablarından elə də fərqlənmirdi qiymət baxımından. Əgər keyfiyyəti dəyişməyiblərsə, mənim yüksək bal toplamağımda başlıca rol oynamış kitablardır. Xüsusilə, kimya və fizika kitablarında mövzular o qədər ətraflı şəkildə, məsələlərlə birlikdə başa salınırdı ki, hətta hazırlığa getməyə ehtiyac görmürdüm bir ara. Tqdk kitablarının qısa, konspekt şəklində verdiyi məlumatlardan qat-qat daha faydalı idi. Test kitabçaları haqqında isə bir fikrim yoxdur, çünki heç işləməmişdim. Sınaqları isə həmişə demotivasiya olmağıma səbəb olurdu nisbətən az topladığım üçün.
3-cü kurs bitənə qədər 46-dan aşağı olan kafedra ballarını mütləq qaldır, 5-ci kursun sonunda vaxtında verilməyən təqaüdünə görə 460 manat yox, 5 min manat gələcək kartına lol.
Bu gün ad günü olan 9.nəsil yazar. indiyə qədər adına başlıq açılmamağına çox təəccüblənirdim, amma özüm də açmaq üçün bugünü gözləyirdim. sözlükdə xaosun hökm sürdüyü bugünlərdə, diqqətləri bu tanıya biləcəyiniz ən səmimi, qayğıkeş, məsum insanın üzərinə çəkmək istədim. Öz xüsusi maraqları və zövqü ilə hələ çox dəyərli entrylər yazacağına da əminəm -*
Rejissorunun louis malle olduğu, 1981-ci ildə çəkilən komediya/dram janrında film. Baş rollarda wallace shawn və andre gregory var. Filmdə də ad və soyadları eynidir və buna görə də bəzən film boyunca dialoqların yazılmayıb, spontan şəkildə edildiyi təsirini bağışladı mənə.
Film başdan sona qədər iki nəfərin söhbətindən ibarətdir. Wally və Andre illər sonra görüşəcək iki dostdur. Wally daha çox öyrəşilmiş həyat yaşayan və bu həyatından məmnun olan biridir, Andre isə əksinə daim yeni axtarışların arxasınca gedib, həyatın mənasını anlamağa çalışır. Hər birimiz illər sonra bir tanışımızla görüşə məcbur olduqda stresslənir, könülsüz gedirik, Wally-də də bu aydın hiss olunur. Lakin bir neçə səmimi olmayan dəqiqədən sonra o qədər maraqlı mövzulara toxunurlar ki, artıq siz də danışmayan, sadəcə dinləyici olan 3-cü şəxs kimi masada əyləşirmişsiniz kimi hiss edirsiniz. Kimin haqlı, haqsız olduğu isə tamamilə sizin şəxsi düşüncənizə bağlı olur.
2 saata yaxın davam etsə də, şəxsən mən o qədər həyəcanlı şəkildə izləyirdim ki, vaxtın necə keçdiyini xatırlamıram. Haqqında oxuduqda isə, bəziləri ilk 10 dəqiqədən sonra izləmədiklərini, maraqsız hesab etdiklərini bildiriblər, tamamilə zövq məsələsi.
Sonda da izləyənləri gymnopedies, no.1 ilə gözəl bir bağlanış gözləyir.
(youtube: )
)
Sparrow adlı musiqisi depressiyadan çıxmağıma səbəb olan insan. Hər özümü yalnız hiss etdiyimdə 10-15 dəfə dinləyib, sonra da hansısa cümləsini seçib whatsapp about hissəsinə yazıram, indi də olduğu kimi lol.
öyrənməsinlər. Başladıq, sonuna çıxa bilmirik çünki.
son zamanlar həm rejissora, həm də filmlərinə başlıq açıldığını görüb, haqqında ümumi entry yazmağın daha yaxşı olacağını düşündüyüm 6 filmdən ibarət, adının da mənası "altı əxlaq hekayəsi" olan eric rohmer toplusudur. rejissorun 1962-1972 illəri aralığında çəkdiyi bu filmlər onun məşhurlaşmasında başlıca rol oynamış, həmçinin rohmer bu filmləri ilə birlikdə fransa kinematoqrafiyasında yeni dalğanın (baxma: La Nouvelle Vague) əsas nümayəndələrindən biri olmuşdur.
əslində filmlər toplusunun adındakı əxlaq deyə tərcümə olunan söz birbaşa əxlaq mənasını daşımır, daha çox insanın nə düşündüyü, nə hiss etdiyini əks etdirir. filmlərə bu mövqedən yanaşmaq daha düzgün ola bilər, çünki rejissor filmləri elə mövqedən çəkib ki, bu mövzuların əxlaqsızlıq olub-olmadığı müzakirəyə açıqdır, insana görə dəyişir.
mövzular isə qadın-kişi münasibətləri haqqındadır. bütün filmlərdə öz inancları, prinsipləri olan bir kişi və onun bu düşüncələrini sorğulamasına səbəb olan bir qadın var. bəzi filmlərdə kişilər öz düşüncələrinə görə əxlaqsızlıq etməmək üçün mübarizə aparsalar da (nə dərəcədə bacardıqlarını filmləri izlədikdən sonra bilmək olur), bəzilərində əxlaqsızlıq adlandırdıqları davranışları özləri də göstərə bilirlər. bəs buna səbəb nədir? həqiqətən bütün bunlara səbəb qadınlardırmı? yoxsa əslində inandıqları dəyərlərə bağlılıqları düşündükləri kimi güclü deyilmi? bütün bu suallarla birlikdə rejissor insan təbiətini ən gözəl şəkildə göstərməyə çalışmış və mənim fikrimcə, çox da gözəl bacarmışdır.
filmlərin hər biri haqqında ayrı başlıq açıb yazmaq olar, amma mən bu başlıqda hər biri haqqında qısa məlumat verəcəyəm.
(baxma: La Boulangere de Monceau) - 1963-cü il tarixli, ilk filmdir. qısa metrajlıdır, ağ-qara, 4:3 formatında çəkilmişdır. mən izləyərkən sıralamanı pozduğumdan bu filmi sona saxlamışdım, gözləntim çox da yüksək deyildi. əgər filmləri izləməyə başlamağı düşünürsünüzsə, ilk bu filmdən başlamağınızı tövsiyə etməzdim, çünki digərlərinə həvəsiniz ölə bilər. digər bir tərəfdən də bu film ilə başladıqda sizi sonradan nə tipdə hekayələrin gözlədiyi haqqında da fikir sahibi ola bilərsiniz. mövzusuna gəldikdə isə, hüquq fakültəsində oxuyan bir tələbədən danışılır. evlənəcəyi qızla tanış olduğunu düşünən bu gənc, onunla tanış olduqdan sonra qızın izini itirir. bundan sonra isə daimi müştərisi olduğu şirniyyat dükanında bir satıcı qız ilə tanış olur. bundan sonra olacaqları isə gəncin düşüncələrinə əsasən əvvəldən başa düşmək olur.
(baxma: La Carriere de Suzanne) - yenə 1963-cü ildə çəkilib, 54 dəqiqə uzunluğundadır. açığı, burada mövzunu çox anlamadım, bəlkə də, yuxulu izlədiyimdəndir. bu filmdə də saf bir qadın və ondan istifadə edən iki kişi var. digər filmlərin hər birində kişilərə daha çox əsəbiləşsəm də, bu filmdə qadına daha çox əsəbiləşmişdim. yenə də filmi çox da sevdiyim deyilməz.
(baxma: Ma nuit chez Maud) - dördüncü filmdən sonra çəkilsə də, üçüncü film sayılır. öz dövründə yetərincə səs salmışdır və tamaşaçıların filmlərə marağının artmasında əsas rol oynamışdır. həmin dövrdə artıq rəngli film çəkilişlərinin olmasına baxmayaraq, ağ-qara filmdir bu da. düşünürəm ki, bu filmlə birlikdə rohmer əsl göstərmək istədiyi tərzdə çəkməyə başlamış və filmin əvvəlindən sonuna kimi baş rolun nə edəcəyini həyəcanla gözləməyə səbəb olmuşdur. bu filmdə də digərlərində olduğu kimi yenə iki dost və bir qadın vardır. dostlar uzun illərdən sonra bir-biri ilə təsadüfən görüşürlər və biri digərini öz sevgilisi maud ilə tanış edir. baş rolda olan obraz dininə bağlı və ciddi əxlaqi dəyərləri olan biridir. ancaq heç istəmədiyi vəziyyətə düşdükdə bu imtahandan uğurlu keçə biləcəkmi? həmçinin filmdə bol-bol pascal haqqında müzakirələr var. əgər haqqında məlumatlısınızsa, marağınızı çəkən dialoqlar ola bilər.
(baxma: La Collectionneuse) - 1967-ci ildə çəkilmiş, rejissorun ilk rəngli film işidir. ilk olaraq bildirmək istəyirəm ki, bu filmi izlədikdən sonra yay fəslindən ötrü darıxacağınız dəqiqdir, ona görə də bu filmin də rəngsiz olmadığı üçün çox sevinirəm. filmdə yayda eyni evdə yaşamalı olan iki dost və bir qız var yenə. gözəlliyinin fərqində olan haydee heç kimi vecinə almadan istədiyi kimi yaşayır. əvvəldən bu davranışlarına görə onu qınayan adrien isə, bir yandan da onu əldə etməyə çalışır. bir az sıxıcı gəlmişdi mənə bu film də. bir də adrienin bir haydee deyə səslənişi var ki, izləməyimin üzərindən aylar, illər keçsə də o səs tonunun beynimdən silinəcəyini düşünmürəm.
(baxma: Le Genou de Claire) - mənə görə aralarındakı ən mükəmməl film. ilk bu film vasitəsilə tanımışdım rejissoru. mükəmməl məkan seçimi və baş obrazın məqsədinə çatmaq üçün etdiyi bütün hərəkətlər bu qədər sevməyimə səbəb olmuşdur yəqin ki. dialoqlarının da digər filmlərdən daha üstün olduğunu düşünürəm. obrazların da hər biri üzərində ətraflı işlənilib. digər filmləri izləməsəniz də, bunu izləməyiniz məsləhətdir.
(baxma: : LAmour lapres midi) - və nəhayət son film də budur. beşinci filmdən sonra bir az zəif işlənildiyini düşünürəm, amma yenə də yaxşı filmdir. bu dəfə baş rol digərlərindən fərqli olaraq artıq evli və iki uşaq atasıdır. illər sonra biz zamanlar aşiq olduğu, amma hekayələrinin yarım qaldığı qadın yenidən ölkəyə qayıtmış və baş rolumuzu tapmışdır. baş rol yoldaşını və uşaqlarını çox sevir (özünün dediyinə görə yoldaşına aşiqdir, ancaq filmin ilk dəqiqələrindən də görmək olur ki, bundan heç də əmin deyil), ancaq əvvəllər aşiq olduğu qadının dönüşü ilə düşüncələri bir-birinə qarışmışdır.
sonuncu filmdə rejissor digər toplu filmləri olan rejissorların etdiyi kimi əvvəlki filmləri yad etmək məqsədi ilə, digər filmlərdəki baş rol qadın obrazları qısa müddətlik eyni fraqmentlərdə göstərmişdir. məncə, filmin də ən gözəl səhnəsi bu idi:
(youtube: )
)həmçinin qeyd etmək istərdim ki, bütün filmlərdəki obrazlar, xüsusilə qadın obrazları çox gözəldir. sırf onlara görə də bütün filmləri izləməyə dəyər.
qeyd: bu filmləri ilə rejissor çox insana ilham mənbəyi olmuşdur. onlardan biri də Cristi Puiu-dur. puiu da rohmer kimi yeni 6 film seriyası çəkir. onlardan üçü artıq hazırdır: (bax: the death of mr. lazarescu), (bax: aurora), (baxma: Sieranevada). hələ ki, bu filmlərlə də yetərincə uğurludur. ümid edirəm, o da işini bitirdikdən sonra, filmləri haqqında yazaram -*
Tam olaraq 22 il öncə bu tarixdə yayımlanmış muse ep-si. Ep 6 mahnıdan ibarət olmuşdur. Onlardan pink ego box adlı mahnı muscle museum-un b-side versiyası kimi önə çıxarılmış, digərləri isə yenidən yazılaraq qrupun debut albomu olan showbizdə yayımlanmışdır. Həmin mahnılara isə yetərincə məşhurlaşan sober, uno, unintended, muscle museum və az bilinən muscle museum 2 (qısa, sadəcə gitar səsindən ibarət versiya) aiddir. Ep-nin cəmi 999 kopyası var və hər bir kopyanın sırası əlyazma ilə üzərinə yazılıdır.
Muscle museum adının isə çox bəsit bir hekayəsi var. Qrupun vokalisti və mahnıların yazarı matthew bellamy açıqlama vermişdir ki, lüğətdə muse sözünü axtaran zaman həmin sözdən yuxarıda muscle, aşağı da isə museum sözü yazılmışdı, o da bu iki sözü birləşdirib mahnıya belə əlaqəsiz bir ad vermişdir.
Mahnının əsas versiyası çoxu tərəfindən tanındığından mən bəhs etdiyim qısa versiyanı paylaşmaq istərdim:
Həmçinin çoxunu ağladan mahnının bir də belə şən versiyası var -*
(youtube: )
)
əslində, başlığın adı dəqiq deyil, çünki bu xüsusiyyət tək pianistlərdə deyil, digər instrument ifaçılarında da rast gəlinir. Lakin pianoçularda daha diqqət cəlb edici olduğundan mən də sırf bu haqda yazmaq istəyirəm. bəzi pianistlərin musiqiyə uyğun şəkildə və ya tamamilə fərqli tonda mırıldanmalar etdiyi, bəlkə də, diqqətinizi çəkib. ümumiyyətlə, bu cür ifalar caz ifaçıları arasında daha yayılmışdır və heç kəsi narahat etmir, amma klassik musiqi ifaçılarının da bu cür ifalar etməsi artıq müzakirə mövzusudur. Özlərinin də açıqlamalarına görə bu səslər özlərindən asılı olmadan baş verir, bütün dünyadan təcrid olub yalnız musiqi ilə əhatə olunduqlarının sübutudur. Mırıldanmalara görə ən tanınan pianoçu təbii ki, Glenn Goulddur. Özündən alınan müsahibəsində dediyinə görə, uşaq yaşlarında anası onu bu səsləri çıxarmağa təşvik etmişdir. ailəsindən alınan məlumatlara əsasən isə, bu səslərin onlarla heç bir əlaqəsi olmayıb, Glenn hər ifa zamanı belə səslər çıxarıb. Səbəbə gəldikdə isə, bəziləri bunu turet sindromunda müşahidə olunan involuntary vocalisation ilə əlaqələndirirlər, bəziləri isə bunun autizmlə əlaqədar olduğunu düşünür. Gouldun yaşam tərzinə baxsaq, onun həqiqətən yüksək səviyyə autizmdən əziyyət çəkdiyini də deyə bilərik. məsələn, o, alqışlara dözə bilmədiyi üçün canlı performanslardan çəkinirdi, həmçinin səs-küy və istiliyə qarşı son dərəcə həssas idi. bundan başqa autizmli insanların bədənləri ətraf mühitdən təcrid etmək məqsədli istifadə etdikləri şlyapalardan, şərflərdən, qalın geyimlərdən o da çox istifadə edirdi. yenə də bütün mırıldanan pianistlərin eyni xəstəlikdən əziyyət çəkdiyini demək olmaz. qısası, hələ də səbəb tam olaraq bilinmir.
müşahidələrimə görə əksər dinləyicilər də bu vəziyyətdən narazıdırlar. onlara görə bu səslər pianonun saf səsini pozur və əsərləri bezdirici edir. mənim özüm isə, əksinə bu səsləri çox sevirəm. mənə ifaçının bir robot deyil, insan olduğunu xatırladır. hətta eyni əsəri başqalarının ifasında dinlədikdə əskiklik hiss edirəm.
bu xüsusiyyətə malik məşhur pianoçuların sayı elə də çox deyil. çox insanın tanıdığı keith jarrett, bud powell kimi caz ifaçıları, alfred brendel, vladimir horowitz, fazıl say və ən əsası da demək olar hər ifasında bu xüsusiyyətini kobud şəkildə göstərən glenn gould kimi ustaları misal çəkmək olar.
nümunə:
(youtube: )
)(youtube: )
)(youtube: )
)bu videoda isə, gould mırıldanmır, oxuyur -*
(youtube: )
)Brendel və horowitz nisbətən az hallarda səs çıxardıqlarından, onların bu xüsusiyyətini spotify-da olan aydın səs yazılarında görmək olar.
(bax: cold war)
2018-ci il istehsalı ağ-qara Pawel Pawlikowski filmi. Digər filmlərdən fərqli olaraq keçmiş filmlər kimi 4:3 formatda çəkilmişdir. Film dram/romantika janrındadır. Adına baxmayaraq soyuq savaş haqqında hər hansı bir məlumat yoxdur. sadəcə həmin dövrdə 2 sadə, düz insanın bir-birinə olan sevgisindən bəhs edir, daha doğrusu nə birlikdə, nə ayrı qala bilməməklərindən. Ümumiyyətlə, filmin narahat edici tərəfi odur ki, səhnələr yarım kəsilir. tam bütün diqqətini həmin səhnəyə topladığın yerdə birdən başqa zamana, başqa səhnəyə keçilir. Buna görə də izləyənlərin bir hissəsi filmi sıxıcı hesab edir. istifadə olunan musiqilər, çəkilən kadrlar, həmçinin baş rolların cazibəsi demək olar ki, mükəmməldir. Çox xırdaçı biri deyilsinizsə və romantika sevirsinizsə, şans verə bilərsiniz. Sonda istifadə olunan musiqi ilə də gözəl qapanış edilmişdir:
(youtube: )
)
I'm going to kill myself tomorrow
(youtube: )
)
Satıcılarına hər il hədiyyələr, xüsusilə də keyfiyyətli dəftərlər göndərib onları (ya da onların uşaqlarını) sevindirən sement şirkəti. Həmçinin holcim plus kompaniyası ilə alınan mal sayına uyğun xallar toplayıb, sonra o xallarla ps4-dən tutmuş iphone-a kimi müxtəlif cihazları pulsuz əldə etmək olur. Keyfiyyət baxımından isə müqayisə olunmazdır, məncə. Yəni ki, holcim is always better than norm.
Nə böyük uşaq kimi diqqət mərkəzində olursan, nə də son uşaq kimi qayğını çəkirlər, qısası, özünə bir yer tapa bilmirsən. Bütün uşaqlığın onlara göstərilən münasibəti izləməklə keçir. Heç kim səninlə maraqlanmır, öz başına böyüyürsən elə. Arada nəsə anlaşılmazlıq olsa, haqsız tərəf də sən olursan: böyükdür hörmət elə, kiçikdir yola ver. Diqqətləri üzərinə çəkmək üçün ya nəsə səhv etməlisən, ya da uğur qazanmalısan, onda yadlarına düşür ki, bizim belə bir övladımız da varmış. Amma belə bir müsbət tərəfi də var ki, özün öz doğrularını tapa bilirsən, heç kim səni yönləndirmir. Həm də uşaqlıqdan ilgisizliyə öyrəşdiyindən, böyüyəndə də kimdənsə çox ilgi gözləmirsən, bu da yaşayışı nisbətən asanlaşdırır.
Balkan ərazisində yaşayan qaraçıların xalq mahnısı və baharın gəlişini təmsil edən eyni adlı şənlik. Sözün kökü türkiyədə keçirilən hıdırellez bayramına dayanır. Şənlik bir çox ölkələrdə müxtəlif adlarda, vaxtlarda və adət-ənənələrlə keçirilir. Məsələn, serbiya, albaniya, bolqaristan kimi ölkələrdə müqəddəs george günü (baxma: durdevdan) adı ilə 6 may, bizim ölkədə isə xıdır ilyas və ya xıdır nəbi adı ilə fevralın ilk 10 günündə qeyd olunur.
Ederlezi günü qaraçı ailələri hər yeri çiçəklərlə bəzəyir, əksər bayramlarda olduğu kimi, əsasən, çay kənarında, çəmənlikdə bir yerə toplaşıb mahnılar oxuyur, rəqs edirlər. Həmin gündə tutduqları arzuların reallaşacağına, baharın gəlişi ilə xəstəliklərin, bədbəxtliyin uzaqlaşacağına inanırlar.
Mahnıya gəldikdə isə əsas dom za vesanje filmindən sonra tanınmışdır. Musiqinin dili yoxdur cümləsinin qarşılığını tam verir. Bir çox dillərə tərcümə edilib ifa olunmuşdur, amma yenə də təsirini və gözəlliyini itirməmişdir.
(youtube: )
)(youtube: )
)(youtube: )
)(youtube: )
)(youtube: )
)
thalidomide faciəsi ilə yadda qalan dərmandır.
Thalidomide 1953-cü ildə Wilhelm Kunz tərəfindən almaniyada kəşf olunmuşdur. ilk vaxtlar antibiotik olaraq ixrac edilmişdir. Dərmanın həmçinin sedativ, trankvilizator və immunstimulyator təsiri də vardır. Sedativ təsirdə barbituratlar kimi toksiki olmadığına görə daha yararlı olduğu iddia olunurdu. Sonradan hamilələrdə ürək bulanmasının qarşısını kəsməsi aşkar olunduğundan bu məqsədlə də istifadəyə verilmişdir. Testlər isə heyvanlar üzərində aparılmış, amma teratogen təsiri yetərincə araşdırılmamışdır.
1956-cı ildən etibarən dərman həm sedativ maddə kimi, həm də hamilələrə istifadə üçün 20 ölkədə, onlardan da digər ölkələrə doğru yayılmağa başladı. Amerika, Türkiyə kimi ölkələr isə satışa icazə verməyərək bəladan uzaq oldular.
1959-cu ildə dərman istifadə edən şəxslərdə ciddi nevroloji zədələnmələr, nevritlər, 60-cı illərin əvvəllərindən isə hamilə qadınların doğulan uşaqlarının 40%-nin ölü, geriyə qalanların isə anadangəlmə anomaliyalara malik olduğu müşahidə olundu. Bu anomaliyalara isə əsas fokomeliya, yəni ətrafların olmaması, həmçinin gözlərin, daxili orqanların zədələnməsi aid idi.
1962-ci ildən etibarən bir çox ölkədə dərmanın satışına qadağa qoyulmuşdur. Lakin bəzi ölkələrdə geniş yayıldığından hələ də təsiri davam etməkdədir.
Əks effektlərin baxmayaraq hazırda dərman cüzam və xərçəng xəstəliyinin bəzi növlərində kimyəvi terapiya zamanı istifadə olunur.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343