1. bağça dövrü- hər şey burdan başlayır.ailəyə " atçot" vermək mərhələsi.müəllimə mənə dalaşdı,yemək yeyəndə yanımda oturan əli saçımı dartdı,ayxan üstümə su sıçratdı kimi şikayətlər bu dövrdə başlayır.valideynlər də qızlarını bərk-bərk tənbeh edirlər ki,əliyə,ayxana qarşı acımasız ol,imkan vermə səni incitsinlər.qız böyüdükdən sonra da bu sözlər qulağında qalır.illər sonra əlilər,ayxanlar yaxınlaşıb tanış olmaq istəyəndə də bu qız onlara potensial cinayətkar kimi baxır.başa çanta vurmalar,it oğlu,köpək oğlu tipli söyüşlər,get ananla,bacınla tanış ol tipli iyrənc cümlələr və s.
2. məktəb dövrü - bağça dövründən beynində qalan tənbehləri artıq həyat kredosuna çevirən bu qız yenə də sinif yoldaşlarına qarşı qəddardır.qızlara qarşı paxıllıq,oğlanlara qarşı kin var.yuxarı siniflərdə bir oğlana vurulur....elə öz sinfindən...valideyni xəbər tutur,onu günlərlə evə həbs edirlər,anası atasına deyir,qardaş bir tərəfdən,hamısı düşür bu tifilin üstünə,döyülür,söyülür,təhqir edilir,hətta həmin oğlanın ata-anasına xəbər verirlər,yazıq oğlanı da qızın qardaşı əzişdirir.beləcə qıza sevib-sevilməyin "tərbiyyəsizlik" olduğunu aşılayırlar.
3. universitet dövrü - qız öz savadıyla,ya da evdəkilərin son əşyaya qədər satdıqdan sonra onun pulu hesabına universitetə daxil olur.ilk günlər hər şey onun üçün yaxşı gedir.bir az keçdikdən sonra buranın da fərli yer olmadığını anlayır.haqsızlıq,rüşvətxorluq nədir? sualına burda cavab tapır.o da hamı kimi gününü gün etməyə başlayır,yola verir konkret.4 il bitsin diplomumu alım,cehiz aparanda lazım olar.yenə bu dövrdə oğlanla tanış olur.gizli görüşmələr,ehtiraslı sevişmələr başlayır.qız öz-özlüyündə fikirləşir ki,əsl sevgi budur.çox xoşbəxtdir.sanki buludların üstündədir.artıq bütün universitet bilir ki,onlar sevgilidirlər.evdəkilər də əvvəlki kimi konservativ deyillər.onlar da bilirlər ki,qızlarının sevgilisi var.hər şey qız üçün yaxşı gedir.ta ki,məzun gününə qədər.həmin gün ağlaşma filan,oğlan gedir əsgərliyə.gediş o gediş.əvvəllər hər gün danışırdılarsa indi həftədə 1,ayda 1.insan bir birini görmədikcə uzaqlaşır yadlaşır.yadlaşırlar da...oğlan əsgərdən qayıdır,başı qarışır iş axtarmağa.qız unudulur.artıq öz taleyiylə barışan qız da işləmək istəyir.bir tərəfdən də qonşuların,qohumların "nə vaxt tərpənirsən" sualları onu bezdirib.yenə ata əlində-ovucunda olanı satıb qızını bir işə düzəldir ki,bəlkə orda bəxti açıla,ərə gedə.
4.ərə getmə dövrü- işə başlayan qıza çoxlu tanışlıq təklifləri gəlir,amma o anlayır ki,heç biri ciddi deyil.həm də sevgiyə inanmır artıq.ciddi olanla gözünü yumub ailə quracaq.bu saatdan sonra onun üçün heç nəyin fərqi yoxdur.ər olsun,kim olur olsun
5.rusyetdəki 35 yaşlı xaloğluyla evlənmək mərhələsi- hər şeydən bezən qıza nəhayət rusyetdən ata-anasının təkidiylə,başı bağlanmaq üçün qayıdan xalaoğlu elçi gələr.həm oğlan,həm də qız üçün heç nəyin fərqi yoxdur.onları 1 ortaq nöqtə birləşdirir.ailə qurum hamının səsi kəsilsin.15 gün içərisində tezbazar toy edib xaloğlu qızı da götürüb gedir "rusyetə".o yenə də nadejdayla.nataşayla kefini çəkərkən qız evdə təkdir.olanlardan xəbəri var, geriyə yol yoxdur.boşansa camaat nə deyər? uşaq olandan sonra ümumiyyətlə boşana bilməz. o dözür,dayanır.hamı da onlara həsəd aparır.elə bilirlər ki,qızın əri pul kəsir moskvada.daha demirlər ki,göyərti satır,ailə yarı ac,yarı toxdur.qız dözümlüdür.kasıbçılığa,xəyanətə,qəribçiliyə dözür,dayanır.başqa yolu da yoxdur.axı o azərbaycanlı qızıdır,gəlinidir........canı çıxsın otursun.......
