gangsta's paradise

coolionu məşhur edən və ona grammy mükafatı qazandıran single.
mahnının semplı stevie wonder - pastime paradise mahnısından alınsa da rep versiyasının nəqarətini l.v. * larry sanders oxuyur.
indi gələk coolio-nun bu semplı stewie wonder-dan necə almasına.
coolio, pastime paradise mahnısını sempl olaraq istifadə edə bilmək üçün wonder-dan icazə istəyir, ancaq wonder təklifi rədd edir. çünki mahnısının hansısa gangster rep trekində istifadə edilməsini istəmir. buna baxmayaraq, coolio-nun həyat yoldaşı wonder-in qardaşı ilə əlaqə saxlayır və ikisi də wonder-i coolio ilə görüşməyə razı edirlər. wonder-in bəzi şərtləri olur, bu şərtlərə əməl edilərsə, təmiz semplı coolio-ya verə biləcəyini bildirir. şərtlərindən biri - mahnıda hər hansı bir söyüşün olmamasıdır. buna görə də coolio liriklərdə yazdığı bir-iki söyüşü çıxarır. ikinci şərti isə yayım haqqının 95%-ni tələb etməsidir. yəni bu sempl coolio-ya baha başa gəlir, ancaq sonrasında da ona böyük şöhrət qazandırır. mahnı billboard, mtv, grammy kimi prestijli mükafatlar qazanır.

iam

fikrimcə, ən yaxşı albomları l'école du micro d'argent adlı albomlarıdır. ən sevdiyim qrup üzvü isə akhenatondur. digər qrup üzvlərinin adları da akhenaton kimi misir mədəniyyətini əks etdirir (shurik'n dən başqa).

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

sözaltı etiraf

bir insan deyiləm, sözlük. bir-birinə zidd iki xarakterlə yaşayıram içimdə. bu şizofreniya deyil, demək istədiyim; mənə bir ömür yetməyəcək deyəsən. ağlımdakı planları reallaşdırmağa imkan yoxdur, yəni birini reallaşdırsam, olmaq istədiyim, bir bədənə sığdırdığım iki xarakterdən birini seçsəm, ağlım həmişə seçmədiyimdə qalacaq. vikipediyada məşhur biri haqqında oxuyanda, onu tərif edərkən verilən "hüquqşünas, filosof, yazıçı, dramaturq və s." sözlərini görüb həmin adama söyərdim, yeməyib-içməyib bu adları qazanmaq üçün çalışıb, biz də lom kimi oxuyuruq deyə düşünərdim. indi başa düşürəm ki, əslində bəzi insanların getməli olduğu bir yol var, sevə-sevə gedirlər o yolu, bəzilərinin isə min yolu var, hamısından da getmək istəyir, lakin birini seçməlidir. məsələn, mən hüquqşünas olmaq istəyirəm, amma beynimdə anarxist fikirlər də var. belə paradoksal arzularla yaşayıram və birinə nail olmaq üçün o birindən əlimi üzməyim mütləqdir. bu da məni stressə soxur, edə biləcəyim şeylərdən də soyudur.

reyhan babayeva

ilk dəfədir ki, şəxsən tanıdığım bir insan dünyasını dəyişir, tam olaraq nə hiss etdiyimi, ya da nə hiss etməli olduğumu bilmirəm. ölüm yaxınlarımızı bu qədər tez tapırsa, bizdən niyə yan keçir, sözlük?
bu son beş ildə tanımadığım ya da qismən tanıdığım bir çox gəncin ölüm xəbərini eşitdim. ölümü şəxsən mən qurtuluş hesab edirəm, ancaq təbii ki başqaları ona fərqli anlamlar da yükləyə bilər.
isa şahmarlının ölümündən sonra onunla olan şəkillərini paylaşıb darıxdığını demişdi. ümid edirəm ki, artıq darıxmır..

faşizm üzərində qələbə günü

ikinci dünya müharibəsində faşizmə qarşı vuruşan və həlak olan, ya da itkin düşən nə qədər azərbaycanlı var. sovet deyəndə nə nəzərdə tutulur, başa düşmürəm. biz də o birliyin içində idik, müharibə şəraitini gördük, şərikli çörək, bizim cəbiş müəllim filmləri boşuna çəkilmədi. əgər bir millətin hər nümayəndəsi (neft mühəndislərindən tut cəbhədəki əsgərinə qədər) müharibənin qazanılmasında az da olsa pay sahibi olubsa, onun bu qələbəni qeyd etməsi anormal qarşılanmamalıdır.

pulu olan adamın xoşbəxt olmaması

(baxma: kasıbın təsəllisi)
bizim xəyallarımız var, hansı ki pulsuzluqdan reallaşdıra bilmədiyimiz, bax ona görə də pulun bütün problemlərimizi həll edəcəyini düşünürük. pulu olan adam üçün problem yoxdur, çünki o bizim kimi maaş gününə qədər edəcəyi işin xəyalını qurmur, pulu var deyə xəyalını qurmadan o saat reallaşdırır. insan bir şey üçün çox əziyyət çəkib sonra onu qazansa xoşbəxt olur. müftə qazanılan şeylər insanı xoşbəxt etmir, çünki onu gözləməyin həyəcanını yaşamayıb, stressini keçirtməyib. buna görə də pulu olan adam xoşbəxt olmur, ya da yuxarıda dediyim kimi, bu sadəcə kasıbın təsəllisidir.