Son yazılanlar
heç olmamış birinə bütün bu olmuşları, dizlərindəki qum dənələrinə tutunan uşaq həyəcanı ilə danışmaq, çiyinlərimin arasına gizlədib , dünyaya ağlımı, kürəyimi dönmək ,zamana kiçik addımlarla uzun yollar fəth etmək, bir tikişdə və hər nəfəsdə açılan paraşütlər kimi döş qəfəsimin sümük barmaqlıqlarını zorlamaq; amma əlimi rütubətli divara sürtüb tökülən boya kimidir bədənim, sürtündükcə zamana tökülürəm, yorğunluk və xəstəliklə.
mənim kimi 15-16 saat işləmək(bu sadəcə maddi baxımdan yoxluq çəkirsinizsə yarayır) .digər hallarda meditasiya(çox nadir adamlar o auranı yarada bilirlər).həkim reseptiylə alırdım əvvəl .onun verdiyi müddət bitəndə aptekdə çox çarəsizliklə istəmişəm ,amma verməyiblər .klinikada tamam keyfiyyətsiz pasiflora tərkibli dərmanlarla keyidilib yatızdırılmışam .ilkin tələbatlarımı ödəməkçün məcburam 16 saat işləməyə ,əmək haqqım ancaq buna çatır.sadəcə bunun üçün işləyirəm.ac qalmamaq .və sairə .depressiya isə həmişə qapıdadır. unuda bilmək önəmlidir .sabaha bu gündən nə aparırıq?kədər?qorxu?problem? .yox .unudun !lap elə 5 dəqiqə əvvəli, beyninizi aldadın.keçmişin xülyasına ,gələcəyin illuziyasına qurban getməyin .həyat indidir.
ilk dəfə gördüyün bir insanla keçən xoş dialoq ,adətən qısa və öz olur.
edit: həmin insanı bir də görmək ehtimalının çox uzaqlarda olması
düşünün,sözügedən travmanın bugünki yaşamınızda hökmü varmı?yoxdursa,unutmağa çalışın.buna məcbur edin özünüzü.bugün sizi öz ağuşuna almağı bacarırsa o travma,onda ediləcək heçnə yoxdur.artıq bir neçəsini özümdə itirməyi bacarmışam.alternativ kimi daha böyük travmadır.bu öncəkinin dozasını qismən azaldır.unutmayın bu dozanı biz tənzimləyirik .məni yerdən yerə vuran bir travmanı bir başqası gülüb dostlarına danışır .halbuki məğzi dəyişmir situasiyanın.bir növ beyini aldatmaq olur hərdən .yenə də əngəl ola bilmədiklərim danılmazdır.
gündə 12 saat fiziki işdə işləmək ,yol ilə birlikdə 15 saata çatır .evə yatmaq üçün gəlirəm və əmək haqqım xərclərimi çıxdıqda 270 manat təşkil edir .bura şikayət yeri deyil ,düzdür,lakin ağlımı itirirəm artıq
20 perfections
uzaq yoldan gələn dərviş şəmsi görmək istədiyini deyir .evdən çıxan şəmsi o gecədən sonra görən olmur .ölürüldüyü ehtimal olunur məhz mövlana ilə özünü var olduğumuz dünyadan təcrid etdiyi üçün.
aprel çox uzaqda deyil, bu dəfə əngəl olmamaq heçnə hiss etdirmir.
)mövcud həyat artıq heç bir şey ifadə etmir, əli qolu bağlanmış , boşluğun zövqüyəm . və bir qaçış yolu axtamaq gülüncdür. arzulanacaq ,ehtimalı olan yeni bir həyata başlamaq ,qurulan xəyallara və öz həyatımın idarəsini ələ almaq adına bütün bağlılıqlarımdan azad olmaq istədiyim danılmazdır.
"hepimiz bazen birileriyle o kadar yakınlaşırız ki dostluğumuzu ya da kardeşliğimizi hiçbir şey engellemiyormuş gibi görünür, bizi ayıran küçücük bir köprü vardır, hepsi o kadar.ama tam sen bu köprüye adım atacakken sana şu soruyu sorsam: "bu köprüyü geçip bana gelir misin?"işte o anda artık bunu istemeyiverirsin, sorumu tekrarlasam öylece suskun kalırsın.o andan itibaren aramıza dağlar ve azgın nehirler girer, bizi ayıran ve birbirimize yabancılaştıran duvarlar bitiverir önümüzde ve bir araya gelmek istesek de artık yapamayız."
hazırki zamanın qeyri-kafiliyi və gələcək zamanın bilinməzliyinə nisbətdə keçmişin qayğılarına duyulan həsrət nə qədər aciz olduğumun göstəricisidir. mən keçmişin köləsiyəm,nə mövcud zaman, nə də gələcək qarşısında heç bir öhdəlik daşımıram.
1849.ilin bu günündə torpağa tapşırılarkən hələ 39 yaşında idi.
qəzet başlıqlarında ertəsi gün yazıldığı kimi "təbiət bayram etməkdədir"
)
düçar olduğu ağır xəstəliklərdən, iki dəfə ölümdən qurtulması goyanı çox qorxudurdu ,xəstəliyinə təkan verə biləcək nə isə ola bilərdi .1819- cu ildə yetmiş yaşlarında goya, madridin kasıb məhlələrindən birində iki mərtəbəli bir evə köçür .
goya bu evdə yaşadığı illərdə qaranlıq və narahatlıq doğuran 14 mövzu işləmişdir. rəsmləri yağlı boyayla otaqların divarına çəkmişdir. hər hansı bir sifarişlə çəkilməyən bu rəsmlərin adları da yoxdur. onlardan biri -
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Dog_(Goya)
" the dog " - ispan rəssam rafael canogarın "vizual şeir" olaraq şərh etdiyi rəsm .
bu əsər heç bir ipucu olmadığından çox fərqli biçimlərdə şərh edilmişdir .goyanın bu rəsmlə tərkedilmişlik, yalnızlıq, qorxu və ümidsizliyi çox çarpan və təsirləndirən bir şəkildə əks etdirdiyi söylənilə bilər.
caspar david friedrich, "dəniz kənarında keşiş" adlı tablosunda goyayla bənzər mövzunu işləmişdir . (bax: dəniz kənarında keşiş )
alman katolik rəssam caspar david friedrichin yağlı boya tablosu.
marie von kügelgen 1809'da 'dəniz kənarındakı keşiş' i ilk gördüyü anda belə şərh etmişdir :
"göy üzünün sonsuz genişliyi...
buna qarşı nə bir rüzgar, nə bir ay, nə də bir fırtına var.gerçəkdə bir fırtına biraz təsəlli verici olardı ,çünki ,heç olmazsa rəsmin bir yerlərində həyat və hərəkət görülə bilərdi.sonsuz dənizdə nə bir qayıq, nə bir gəmi, nə də bir dəniz canavarı var. və qumların üzərində tək bir sap ot belə yoxdur, sadəcə bir neçə qağayı havada uçur və yalnızlığı daha da ümidsiz və dəhşət verici bir hala gətirir."
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Monk_by_the_Sea
"varlıq, sanki ,yoxluq üzərinə bir zəfər çalmış kimidir. düşünürəm , heç bir şey var olmaya bilərdi ,hətta bir şeylerin var olmağına heyrət edirəm.dolunun, boşluq üzərinə nəxş edildiği fikrini ağlımdan ata bilmirəm.dolu mənə boşdan daha çox görünür; halbuki tam tərsinə bir nəsnənin yox olduğu fikrində var olduğu fikrinə müqayisədə daha çox şey var. çünki ,olmayan nəsnə fikri, olan nəsnəni ehtiva etdiyi kimi o nəsnənin yaşanmaqda olan gerçəklikdən xaric olunmasını da ehtiva edir" .
-henri bergson
həyatının son illərində anri bеrqson dini mistikaya qapılmış, katolikliyi qəbul еtmişdi. lakin, yəhudilərin kütləvi təqib olunduqları ikinci dünya müharibəsi dövründə katolik kilsəsinə mənsubluğundan хilas vasitəsi kimi istifadə еtməmiş, хalqı ilə birlikdə olmağı daha üstün tutmuşdu. faşistpərəst vişi hökuməti yəhudilər üçün nəzərdə tutulan alçaldıcı prosеdurların dünya şöhrətli alimə aid olmadığı haqqında bеrqsonu əvvəlcədən хəbərdar еtmişdilər, ancaq, bu qoca filosofa yəhudi kimi qеydiyyata düşməyə manе olmamışdı. əslində, bu onun faşizmə qarşı sakit, fəlsəfi təbiətli üsyanı idi.
keçmişdəki hər hansı bir günü xatırlamağa çalışıb, həmin gün etdiyim şeyləri eynisiylə həyata keçirirəm. yadımda qalan qədər.bununla nə sübut edirəm ,nə qazanıram ,nə itirirəm bilmirəm .əgər həmin o keçmiş gündəki yaşadığım hadisəyə bugün nəisə mane olursa, onunla mübarizə aparıram.deyəsən ,yeni bir gün istəmirəm . ya imtina etməliyəm birdəfəlik ,ya da yuxarıda yazdığım kimi hər hansı bir gündəki özümü yamsılamalıyam.
максим александрович венгеров ,1974-cü ilə novosibirskdə anadan olan ,dinləyici ilə arasında ayrılmaz bağ quran, o intonasiyanın ,vurğunun ,səsin yaradıcısı. səhnə performansı ilə dinləyərkən müdhişliyi qarşısında məni nəyninki özümün ,dünyanın xaricinə- sonsuzluğa aparan professor ,dirijor, skripka və viola ifaçısı. musiqinin mistik gücünü ön plana çıxarır ,elə həyəcanla,lazım olan emosiyalarla ifa edir ki, heyran qalmamaq ehtimalsızlığa çevrilir .
tchaikovsky və sibeliusun skripka üçün yazılmış konsertlərini ,o cümlədən əksər çıxışlarını dinləmişəm, zənnimcə daha yaxşı ifa edən yoxdur .
maksim ilk olaraq ,14 yaşında amsterdam concertgebouwda verdiyi konsert ilə dünyada tanındı .ilk masterclasını 16 yaşında gerçəkləşdirməsinə isə inanmaq gücdür .
1991 -ci ildə new york filarmoniya orkestrı ilə çalaraq ilk konsertini gerçəkləşdirdi. vengerov, 1994 -cü ildə gramophone jurnalı tərəfindən ilin gənc artisti seçildi. 1995 -ci ildə isə şostakoviç və prokofievin skripka üçün konsertlərini səsləndirdiyi cdsi eyni jurnal tərəfindən ilin albumu seçildi. eyni cd ilə ən yaxşı klassik album və ən yaxşı orkestr bərabərində solist kimi iki grammy mükafatı aldı.
sənətçinin öz deyimi ilə həyatındakı ən önəmli mərhələlərdən biri də 1997-ci ildə 23 yaşında ikən unicef tərəfindən dünyanın ilk klassik musiqi sənətçisi olaraq musiqi elçisi adlandırılmasıdır.
2005-ci ildən , vengerov londonun royal akademiyasında professor kimi çalışır .
vengerov, 1727 -ci ildə cremonada stradivarinin düzəltdiyi və məşhur skripka ifaçısı kreutserə aid skripkada ifa edir . istifadə etdiyi yay jascha heifetzə aiddir.
onun ilk müəllimi galina turchaninovanın maksim haqqında dediyi kimi " maksim kimi skripka ifaçısı 100 ildə bir dəfə dünyaya gəlir "
)))
)Son bəyənilənlər
