yazarların linçə səbəb olacaq fikirləri

kassirlərdən zəhləm gedir.
mənim üçün ən sadə işi görüb özünü bir pox zənn edən işçi qrupudur. elə davranırlar ki, sanki amk kassir deyil, marketin sahibidir. nə deyirsən, ağız büzür, göz süzür. az nə naz eliyirsən? işini görürsən də.
ən çox da qadın kassirlər. bu nə götüqalxmışlıqdır. alt üstü mal vurub paketə qoyursan da. aparat işləmir deyək, mənə nə ağız büzüsən.

təəssüflər olsun ki, bu işçi qrupunun çoxu belədir. ona görə də çoxundan zəhləm gedir.
əlbəttə ki, çox mehriban və insan kimi işini görən adamlar da var. məsələn bir il əvvəl xətai tərəflərdə bir bravo marketə girmişdim. kassir qız o qədər mehriban idi ki, hələ də yadımdadır. pəltək bir müştəri var idi, məndən əvvəl sırada, çox səbirli və mədəni şəkildə onu yola saldı. hər yadıma düşəndə deyirəm yox belə insanlar da var. amma təəssüf ki, əksəriyyəti dediyim qrup təşkil edir.

sözaltı günlük

dekabrın 31 gələn o mən hər şey edəcəyəm hissindən sonra elə ilk iki gündən əslində heç nə edə bilmədiyimi, ancaq edəcəyəm dediyimi görüb kefim qaçdı. belə davam eləsəm, bu il də heç nə etməyəcəyimi başa düşdüm. üstündən bir neçə saat keçəndən sonra bu video çıxdı qarşıma yutubda. watch later save edib, imtahan üçün hazırlaşmağa davam etdim. sonra dedim ki suaların cavabını word yığarkən videoya qulaq asım. yaxşı ki qulaq asmışam. Çox xoşuma gəldi videonun toxunduğu hissə. gələcəyi deyil, bu günü yaşamaq lazımdır.

(youtube: )

yazarların hazırda düşündükləri

yenə burda pessimist olmaq istəmirəm amma, bu gün barədə düşündüklərimi yazacağam.
deməli, bu gün səhər evdən çıxdım, axşamüstünə kimi şəhərdə idim. və bir şeyi hiss etdim ki, insanlar çox üzgündürlər. yəni bu gün metroda avtobusda kimə baxırdım, çox narahat görünürdü.

Səhər-səhər 2 ATM olan yerdə uzun bir sıra var idi. Hamı gözləyirdi, hiss olunurdu ki, hamı bayram alış-verişi üçün maaş filan çəkir kartdan. amma baxırsan ki, hamı belə üzgün filan.* ya da çox sıra gözləməkdən ürəkləri sıxılmışdı bilmirəm bəlkə də mən çox şişirdirəm, amma çox pis bir enerji aldım bu gün. xüsusilə kişilər. çox fikirli görünürdülər. çox qəribə şəkildə pis hiss etdim.

bildiyiniz ekonomi insanların üzlərindən oxunur. insanlar, doğrudan, çətinlik çəkirlər, kasıbdırlar. və bu insanlar çoxluq təşkil edir.

ümid edirəm bir gün bu insanlar da yolda gedərkən bir-birinə gülümsəyər, və bu qədər fikirli olmaz, xüsusilə bayram günlərində.
Düzdür, bayram abu-havasını mən də hiss etmirəm, o ayrı məsələ. amma bu gün avtobusda öz-özümə dedim ki, bundan sonra daha optimist olacağam. hadisələrə yaxşı tərəfindən baxmağa çalışacağam. mənə elə gəlir ki, bu gündəlik həyatımda və produktivliyimdə də müsbət bir iz buraxacaq. 2024-də nə edəcəyimi tapdım -*

maladaptive daydreaming

bu gün mənim də sahib olduğumu öyrəndiyim psixoloji problem. Ömrümə oturub da. çox bərbad bir şeydir. Əsl mənada arrtıq real həyatıma təsir etməyə başladığını görürəm. Nədənsə mənim daydreaminglərimin çoxu da negativ olur.
Hamamdan heç vaxt 45 dəqiqədən tez çıxa bilmirəm. Bu minimum rəqəmdir. Əvvəllər daha çox idi, su pulu filan, evdəkilərin şikayətləri, azalıb indi lol. Bəzən elə olur ki unduram ki, hamamdayam. beynimdə qurduğum ssenaridə özümü itirib gedirəm, hər hansı bir nöqtəyə kilidlənirəm.
Gecələr yatmaq ayrı bir dərddir. o ki gözünü yumsan da, başını qurcalayan şeylər ağlına gəlir ha, lənət olsun da. həmişə də ən pis ehtimalların xəyalını qururam. Son vaxtlar dəhşətli həddə çatıb. Bir baxıram ki, uje ağlayıram. üstündən 15-20 dəq keçəndən sonra öz-özümə əsəbiləşirəm ki, "neynirsən də sən?". yəni fərqindəyəm real deyil. elə bir şey yoxdu ortada, amma bu məni durdurmur.
Dünən o qədər rahat və tez yatdım ki. Yorğun idim. deyəsən 3 ya 4 saat yatmışdım. Çox xoşbəxt idim səhər oyananda, kaş həmişə belə olsa. əks halda yatağa uzandığım saatdan ən azı 1 saat sonra yatıram. Başqa cür mümkün deyil.
o qədər pis bir problemdir ki, bəzən gün içində produktivliyimi də aşağı salır.
Evdən uniyə gedən yol çox uzundur. Dərs vaxtı həmişə yolda kitab oxuyuram. bəzi günlər fikrimi toplaya bilmirəm, nə qədər sakitlik olsa da, beynimi yeyir o axmaq ssenarilər. nə qədər çalışıram ki, fikrimi dağıdım, xəyal filan qurmayım, kitabımı oxuyum, amma alınmır. Gərək qurum o ssenarini, özümü incidim, sonra özümə söyüm elə dincəlim.

shalom harlow

90-cı illərin ən çox tanınan, boyu 1.8 m olan Kanadalı model və aktrisadır.
Bir iki gündü yutubda qarşıma çıxır, möhtəşəm runway walk sərgilədiyini düşünürəm. əlavə etdiyim videoda bir neçə nümunə var.
ən çox pencəyi, ya da ətəyin ucunu filan tutaraq etdiyi walk möhtəşəmdir. Çiyinlərini də bədəni ilə ahəngli bir şəkildə hərəkət etdirir deyə yeriyərkən çox qəşəng görünür.

(youtube: )

2 saat baxdığı filmə vaxtımı aldı deyən insan

Mən daha çox 2 saat və daha uzun filmə başlamağa ərinən adamam. Çünki film izləməyə çox vaxt ayıra bilmirəm. Bir həftədən, bəzən iki həftədən bir, bəzən də ayda 2 filmə ancaq baxaram. Çünki o qədər vacib işin arasına bir film qoyanda tənbəllik etmiş kimi hiss edirəm. Tənbələm orası ayrı məsələ amma film izləyəndə daha çox elə hiss edirəm. Xüsusən də, uzun film. Bir şeyə başlayanda da yarım qoya bilmirəm. Ona görə sonda filmi bəyənməyəndə filan adam pis hiss edir. Mən amma daha əvvəl baxan, zövqünə güvəndiyim insanlardan tövsiyə aldığın üçün çox nadirən bu hissi yaşayıram. -*

ann hodges

ann hodges hardasa 50 il bundan əvvəl Amerikanın alabama ştatında yaşayan sıradan bir insan idi ta ki 1954 noyabrın 30-a qədər. Həmin gün göy üzündən 5.5kq-lıq bir meteroid parçası Hodgesin evinin damina düşərək orda 91 santimetrlik bir deşik açır və divanda uzanan Hodgesin ayağının yuxarı hissəsini və əlini yaralayır.



hadisədən sonra Hodgesin kirayə qaldığı evin sahibi onun evinin damına düşdüyü üçün meteroidin ona aid olduğunu iddia edir və məhkəmə açır. ancaq məhkəməni Hodges qazanır və ona 500$ ödənilir. Məhkəmə davam edərkən hodgesə meteroid üçün çoxlu təkliflər gəlir, ancaq meteroid məhkəmə davam edərkən onlarda olmadığı üçün heç bir təklifi qəbul edə bilmirlər. Məhkəmə yekunlandıqdan sonra isə artıq meteroidin populyarlığı və yaratdığı maraq azaldığı üçün alıcı tapa bilmirlər. Ölümündən əvvəl isə Hodges meteroidi 25$-a Alabama Tarixi Muzeyinə satır.
Hodges böyrək çatışmazlığından 1972-cü ildə dünyasını dəyişir. Meteroidin adı isə Sylacauga meteroidi olsa da, Hodgesin şərəfinə ona Hodges meteroidi adı da veriblər.

baktelecom

özlərinin website-larinda qeyd etdikləri:
"Bakı Telefon Rabitəsi" MMC-nin göstərdiyi telekommunikasiya xidmətləri ən son yeni nəsil şəbəkə texnologiyası əsasında yüksək standartlara uyğun səviyyədə təşkil edilib. Şirkət müştərilərini hər zaman razı salmaq və ən yaxşı xidməti təqdim etmək üçün davamlı olaraq təkmilləşmə işləri aparır.

realda isə allahın bəlası provider. çox lənətli bir yerdir. Ödədiyim pulu geri qaytarmamaq üçün hər cür oyundan çıxan bir rabitə mərkəzidir. bürokratiyanın 100cü levelidir.
internetləri də bərbaddır. Sürət desən, ölü kimi. xidmət desən, odan beş betər.

deməli, 20 gün əvvəl mən yanlışlıqla ödniş edəndə, abuna haqqından artıqq ödədim. həmən ardından da qaynar xətlrinə zəng edib bildirdim ki, bəs bu qədər artıq ödəniş etmişəm, pulumu geri qaytarın. Hər zamankı kimi, müraciətiniz nəzərə alındı dedilər, geri qaytarılacaq filan. Bir gün keçdi, geri gəlmədi təbii ki. Mən də zəng etdim ki, görüm niyə köçmədi də. Məsuliyyəti üstlərindən atmaq üçün adamlar məni ödəniş etdiyim banka yönləndirdilər. Və təbii ki, bank sadəcə aracı rol oynadığı üçün heç nə edə bilməyəcəyini bildirdi. ardından, qovşaq, baş idarə deyə deyə məni nə qədər yubatdılar. yəni, adamlar məsuliyyəti üstlərindən atmaq üçün bilmirlər, neynəsinlər. başa düşmürəm neynməyə çalışırlar da. bu işi sən həll edəcəksənsə, məsuliyyəti boynundan atmağın mənası nədir də?
yəni uzun sözün qısası daha bir bərbad xidmət sahəsi.

hyperthymesia

hyperthymesia xəstələri aylar, illər də keçsə, köhnə xatirələrini, başına gələn hadisələri xırda detallarına: günün tarixi, həftənin hansı günü, bəzən söhbətlərin ardıcıllığına qədər xatırlayırlar. Buna görə də xəstəliyin digər adı yüksək avtoqrafik yaddaşdır.
bu gün yediyiniz yemək, başınıza gələn hər hansı sıradan bir hadisəni beyniniz qısa-müddətli yaddaşda saxlayır. Ancaq hansısa vacib bir hadisə baş verəndə, məsələn, sevgilinizlə ilk öpüşünüz, beyniniz bunu uzun-müddətli yaddaşda saxlayır. Qısa müddətli yaddaşda saxlanılanlar qısa bir vaxt sonra, məsələn bir gün sonra artıq unudulur. Ancaq uzun-müddətli yaddaşdakılar uzun bir vaxt bizim yadımızda qalır. Biz həmin gün nə geyindiyimiz, harda olduğumuzu uzun bir vaxt yadda saxlaya bilirik.
hyperthymesia xəstələrinin isə normal insanlardan fərqi odur ki, onların qısa-müddətli yaddaşı normal insanlardan daha yaxşı dəqiqliklə işləyir.
hyperthymesia çox nadir bir xəstəlikdir. Hazırda dünyada sadəcə 60(bəzi yerlərdə 61, 62) hyperthymesia xəstəsi mövcuddur.
xəstəliyə nəyin səbəb olduğu tam olar məlum olmasa da, genetik və psixoloji amillərin rolunun böyük olduğu düşünülür.
Mən deyərdim buna xəstəlik demək olmaz, ta ki, səni narahat edən hadisələri belə xatırlamağına səbəb olana qədər. Bəli, təəssüf ki, xəstəliyin ən pis yanı budur. baş verənləri unuda bilmədiyi üçün şəxsin depresiyaya düşməyinə, yuxu problemlərinə səbəb ola bilər.
sifarişi verən: arrowhead

attack on titan

Hajime Isayamenin yazıb illustrate etdiyi məşhur anime attack on titan-ın final sezon part 4-ün traileri bu gün, 2 iyul yayımlanmışdır.

(youtube: )

1984

George orwellin ölümündən 6 ay əvvəl çap edilmiş əsər. Əsər, həqiqətən də, haqqında deyilən bütün təriflərə layiqdir, əsl mənada bir şahəsərdir. Orwellin təsvirləri kitabı oxuduqca məni heyran edirdi. Bir yazıçı ancaq bu qədər gözəl təsvir edə bilərdi. Bütün təsvirlərin bu qədər gözəl olmasının isə bir neçə səbəbi var. ilk səbəb yazıçının həyatı boyu şahit olduğu hadisələr, müharibələrdə iştirakı, bir digər səbəb isə özünün də dediyi kimi Yevgeni Zamyatinin "Biz" əsəridir.

1984 totalitar bir cəmiyyətin və onun hökmumətinin təsvir edildiyi distopik janırda yazılmış bir əsərdir. Kitabda 3 fövqəldövlət, 3 fərqli totalitar rejmin hakim olduğu yer mövcuddur: Okeaniya, Avrasiya, istasiya. Romanda hadisələr Okeaniyada cərəyan edir. Bu fövqəldövlətlər də hər birinin öz prinsipləri vardı, hansı ki mövcud prinsiplərin təhrif edilmiş halları idi. Məsələn Okeaniyanın aparıcı partiyası ingsos - ingilis sosializiminin qısaltması idi. sosializmin təhrifə uğramış bu formasına görə dövlət insanların həyatının hər aspektinə söz sahibi idi və idarə edə bilərdi. Teleekranlar bunun üçün əsas vasitə idi.

Əsər totalitarizm əleyhinə yazılmış bir kitab olduğundan uzun bir vaxt SSR-də qadağan edilmişdi. Kitabı müəyyən bir dövr sadəcə "ali" təbəqə, kitabda qeyd olunan şəkildə desək, "Daxili Partiya" üzrvləri oxuya bilirdi sadəcə. Bunun da məqsədi onların bu haqda məlumatlı olmaqlarını tənzimləmək idi.

Kitab heç sıxılmadan oxunulacaq tərzdə bir kitabdır. Ancaq bir də kitab əsasında çəkilmiş filmlər var. Filmi mən elə də bəyənmədim, kitabdakı hissi ötürə bilmir, teleekran qarşısındakı gərinlik, obrazların xarakteri yarımçıq idi.

Qeyd:
Azərbaycan dilinə çox yaxşı tərcümə edilib. Hətta deyərdim türk dilinə tərcümə edən ən yaxşı yayım evi olan "iş Bankası" tərcüməsindən daha yaxşdıır


--spoiler--


Kitabda, diqqətimi çəkən bir neçə maraqlı məqam var idi.

Yenidil və fikir cinayəti:
Winstonun Saym adlı iş yoldaşlarından biri yenidil lüğəti üzərində işləyən şəxslərdən idi. Saym Yenidil haqqında danışarkən qeyd edirdi ki, sözlərin belə təcrid edilməsinin səbəbi insanların fikirlərini ifadə edəcək söz tapa bilməməkləridir, beləliklə, fikir cinayəti də törədə bilməyəcəklər. Əgər bir insan totalitar sözünü bilməsə, onda içində olduğu vəziyyəti ifadə edəcək söz tapmayacaq, və beləliklə, sistemə tabe olub gedəcəklər.

Fiziki ağri:
"Əgər payıma düşən əzabları ikiqat artırmaq şərti ilə Julianı xilas etmək imkanı yaransa idi, buna razılaşardımmı? Bəli, razılaşardım." Lakin Winstonun da dediyi kimi bu daha çox ağlının diktə etdiyi bir qərar idi, hələ hisslərinin sınağından keçməmişdi. Növbəti səhifədə isə nəzarətçi Winstonu dəyənək ilə vurandan sonra Winston bunları fikirləşirdi: "Heç vaxt heç nəyin xətrinə ağrı hissinin azacıq da olsun şiddətlənməyini istəməməlisən! ağrı başlananda sənə yalnız bir hiss hakim olur - o çəkib getməlidir!"

peşmanlıq və əzab, ölüm yox tərbiyə :
Winston ona niyə əzab verildiyini, Partiyanın niyə gücünü boşa xərclədiyini anlamırdı, çünki onun əsl fikirlərini dəyişə bilməyəcəkdilər. O əslində hər zaman beyninin bir küncündə o nifrəti, unutmalı olduğu xatirələri saxlayırdı. Partiya niyə onu öldürmürdü də enerjisini boşa xərcləyirdi? Məqsəd onnn ruhunu qırmaq, Winstonun inandığı insan ruhunu qırmaq, onu tərbiyə etmək, yeni birini yaratmaq idi. Winston O'Brein-ə onların uğursuz olacağını çünki insan ruhuna inandığını demişdi. Ancaq onlar Winstonun, əgər insan varsa, son insanın ruhunu qırdılar.

Azadlıq iki üstəgəl ikinin dördə bərabər olduğunu deyə bilmək haqqıdır. Winston kitabın sonunda tozlu masanın üstünə "2 2=5" yazır. Daha sonra gözlərindən iki damla yaş düşür, və o artıq böyük qardaşı sevir. Burda ağlıma gələn ilk şey Cons, Aronson, Rezerford oldu, hansı ki, Winston şabalıd kölgəsində adlı kafedə edamlarından əvvəl sonuncu dəfə onları görürdü. Və teleekranda aşağıdakı misralar oxunurdu, ardından isə Rezefordun gözündən bir damla yaş axır.

Şabalıd kölgəsində
sən məni ələ verdin,
mən səni ələ verdim.
Şabalıd kölgəsində
bi yanda sənin qəbrin
bir yanda mənim qəbrim.

O'Brien de dediyi kimi Winston bunların hamısının olacağını bilirdi, ta ən başdan.

--spoiler--

təhsil həvəsini öldürən şeylər

təhsilin bərbad olması. Əsl mənada bərbad olması yəni, başqa cür açıqlaya bilmirəm bunu. O dərəcə bərbaddır ki, bu gün özümü orta məktəbdə hamı dərsdən qaçdıqdan sonra axırıncı saata qalmış uşaqlar kimi hiss etdim :/
müəllimlər çox zəifdi, ya da savadlıdır, amma dərs keçmirlər. ikinci tipləri heç cür anlamıram. Ən çox təhsildən şikayətlənənlər də onlardır əslində. Bir müəllimimiz var, adam həqiqətən savadlıdır ha, amma di gəl ki, gəlir dərsə, mühazirəni maraqsız şəkildə, əsl mənada ölü kimi üzündən oxuyur. Hamının sıxıldığını görəndə də maraqlı olsun deyə başqa şeylərdən danışır. danışdığı ən absurd şey isə budur: "əgər bir insan vaxtını boşa keçirirsə, o insan ən bahalı əyləncə ilə məşğul olur". Hə, həə adam həm bunu deyir, həm dəyərli vaxtımızı yeyir. Eh Azərbaycandır da, neynəyək

emoji

emojilər hissləri ifadə etmək üçün istifadə edilən işarələrdir. emojilərin necə ortaya çıxdıqlarını müzkirə etməzdən əvvəl onların əcdadları emoticonlardan danışmaq lazımdır.
emoticon sözü "emotional icon" (emosional simvol) ifadəsindən gəlir. Durğu işarələri, mötərizələr, hərflər və rəqəmlərdən istifadə edərək emosiları ifadə edən emoticonlar yaradılır. işarələr limitli olduğu üçün çox vaxt bu ifadələri oxumaq üçün ekranı yan tutmaq lazım gəlir.

Emoticonlarin yaranması da maraqlı hadisəyə dayanır.



Hər şey 16 sentyabr 1982ci ildə Carnegie Mellon Universitetindəki bir zarafatın səhv başa düşülməsi ilə cərəyan edir. Neil Swartz adlı bir kompyuter elmləri işçisi departmentin online veb saytında fizika ilə bağlı bir zarafat paylaşır.
bu veb saytda daha çox departmentin işçiləri digər iş yoldaşlarının həll etməsi üçün puzzlelar yerləşdirirdilər. Həmin gün də veb saytın istifadəçiləri sərbəstdüşmə zamanı quşun liftdə uça biləcəyini müzkirə edirilər.
Swartz da təzə bir ssenari ortaya atır:
"Liftin divarına yanan şam bağlanıb və yerdə də civə var. Kabellər qırılır və lift düşür, bu zaman şam və civəyə nə oldu?"
bu postdan sonra digər bir istifadəçi zarafat mənasında belə bir mesaj paylaşır.
"XƏBƏRDARLIQ! Axırıncı fizik ekperimenti zamanı ən soldakı lift xarab olub və cümə gününə qədər dəyən ziyan ortadan qaldırılacaq."
Bu yazıdan sonra da ortalıq qarışır və hansı yazının zarafat, hansının ciddi məna daşıdığı müzakirə edilməyə başlayır. Üstündən bir az keçəndən sonra isə Scott Fahlman adlı istifadəçi belə bir post paylaşır.



emojilər ilk görnüşdən şəkilə bənzəsə də, əslində onlar şəkil deyillər. Hər biri unicode -da onlar üçün xüsusi yer ayrılan xarakterlərdir. əcdadlarından fərqli olaraq onlar piktoqrafik formada olan işarələrdir. ilk dəfə Yaponiyada ortaya çıxdılar və sonra bütün dünyaya yayıldılar. emoji yapon sözü olub e - şəkil, modzy - xarakter mənasına gəlir.
1997-ci ildə J-Phone 90 emojidən ibarət SkyWalker telefonunu təqdim etdi. o ilk emojilərdən təşkil olunmuşdu, lakin telefonun satışlarının düşməsi emojilərinin nadir hallarda istifadə edilməsinə səbəb oldu.
Shigetaka Kurita adlı yaponiyalı 1999-cu ildə mobil telefonlarda istifadə edilən 176 xarakterli emoji setini yaratdı. özünün dediyinə görə emojiləri yaratmaq üçün manga və kanji, yəni çin simvolları və küçə işarələrindən ilhamlanıb.
Yaponlardan sonra Apple yapon müstəriləri cəlb etmək üçün 2007-ci ildə emoji klaviyaturasından istifadə etdi. Və zamanla androidlərdə də bu funksiya əlavə edildi və hazırda bütün dünyada geniş istifadə edilir.
iphone-larda emojilər androiddəkindən bir az fərqli görünür amma eyni emojini bütün cihazlarda görmək və paylaşmaq mümkündür. Bunun səbəbi emojilərin unicode-un köməkliyi ilə platformalar arasında "tərcümə" edilməsidir.
Bəzən whatsapp-da və ya digər plaformalarda istifadəçilər yeni emoji göndərərndə sizdə kvadratlar görürnürsə bunun səbəbi sizin cihazınızın versiyasının yenilənməmiş olmağıdır. çünki hər bir yeni emoji unicode əlavə edilir və onu görmək üçün siz də öz cihazınızı son versiyasına update etməlisiniz.