Səhər toyundu ama covid testin pozitiv çıxır.
Peasaphira
294 0 0 0
|
7.nəsil
yazar entry: 294 reytinq: 815 karma: 72 izləyən: 6 oxunma: 14,301 |
O qədər əyləncəli ol ki, çirkin olduğun unudulsun.
Halloween səhəri bir cadı doğdu.
Fantastik bir doğum günü keçirirəm.
(youtube: 
)
)
Aylarca ortada olmayıb yenidən ortaya çıxmağınla, 1,2 saat yazmamış olmağın eyni idi. sənə qırılmırdım səndən günlərcə xəbər almasamda yenə ortaya çıxdığında sanki bir nəçə dəqiqəlik yox imişdin kimi gəlirdi mənə.
Dünyanın o biri ucunda da olsan yazdığın andaca işıq sürəti ilə yanımda idin də həmişə.
Burda yolumuz ayrılır, sən çıxmaza, mən durmaza
Görəsən təkcə mən sosiskanı çiy halda yeyirəm?
Görəsən Bakteriyalar tekce menım bedenımde muxtariyyət elan edib?
Bizə sabiri uşaq və buz şeiri ilə tanıtdılar, elə oradaca da qaldıq. Əslində Sabirin tənqidi yumoristik şeirlərini kütləvi tədris etsəydilər indi demokratik və dünyəvi cəmiyyətdə yaşayırdıq.
Bilməm nə görübdür bizim oğlan oxumaqdan?
Dəng oldu qulağım.
Jurnal, qəzetə, hərzəvü hədyan oxumaqdan
Incəldi uşağım.
Ağlın aparıb bəs ki, baxır gündə qarayə,
Ya rəb, nə həmaqət!
Söz etməz əsər, çarə qalıb indi duayə,
Tədbir elə, övrət!
Lənət sənə, ifritə, sənindir bu cəhalət,
Etdin nə xəyanət!
Səndən törənibdir bizim evdə belə bidət.
Ey mayeyi-hiylət!
Tutsun çörəyim gözlərinin ağü qarasın,
Ey həmsəri-bədxah!
Haşa, oda yaxmaz ana istəkli balasın,
Kəssin səni allah!
Bu tifli oxutmaqla etdin məni tərğib,
Həp eylədin iğva.
indi nədi fikrin? işimiz oldu bu tərkib,
Yox çarəsi əsla.
Heyhat ki, tədbir ola bu xanəxərabə,
Zail olub əqli.
Dərsə, qəzetə, məktəbə, jurnala, kitabə
Mail olub əqli.
Yıxdın evimi, eylədin övladımı zaye,
iş keçdi məhəldən.
Mən anlamaram elm nədir, ya ki sənaye,
Zarəm bu əməldən!
istərdim о da mən kimi bir hörmətə çatsın,
Azadə dolansın;
Та qol gücünə malik olub şöhrətə çatsın,
Dünyadə dolansın;
Bir vəqtdir indi ki, olub Rüstəmi-dövran,
Bir ad qazanaydı;
Qarətlər edib ta ki, tapaydı sərü saman,
Bir şey də qanaydı.
Puç eylədin, övrət, bu gözəl, sadə cavanı!
Dilbilməz oğul, vay!
Rəngi saralıb, qalmayıb əsla yarı canı,
Bir gülməz oğul, vay!
Ay, naxələf oğlum, nə yaman məşqə düşübsən,
Ey kaş, usanaydın!
Quldurluğa yox, elmə tərəf eşqə düşübsən,
Bu qübhü qanaydın!
Ey nuri-düçeşmim, oxumaqdan həzər eylə,
Saleh vələd ol, gəl!
At min, hünər öyrəş, məni də bəxtəvər eylə,
işdə bələd ol, gəl!
Bəsdir oxudun, az qala canın tələf oldu,
Bu kardən əl çək!
Yazmaq, oxumaq, başına əngəl-kələf oldu,
Əşardən əl çək!
Min elm oxuyub söz biləsən hörmətin olmaz
Bu dari-cəhanda;
Söz bəhrinə gövhər olasan qiymətin olmaz
Xasə bu zəmanda.
Yox, yox, baxıram fıkrinə, səndən oğul olmaz,
Canın bəcəhənnəm!
Mırt-mırt oxumaqdan, kişi, bir qan ki, pul olmaz!
Mırtılda dəmadəm,
Qıl elm fərahəm,
Ol qüssəyə həmdəm;
Ömrün olacaq kəm;
Düşmən sənə aləm!....
Nə yaman yatdı bu oğlan, ölüb əə
Tərpənməyir üstündəki yorğan, ölüb əə..
Gəlişin ölmüş ümidin diriliş nöqtəsidir.
Səni bir dəfə sevən sərsəritək bir də sevər.
O xumar gözləri hiss etsə yağış bir də yağar
Görsə o zülfi-pərişanı külək bir də sevər
Sən ki, qırdın, taladın, parçaladın hər dəfə
Bəlkə, fürsət verəsən qəlbə görək bir də sevər?!
Bəşərə getməsin ağlın, bu günüyçün yaşayır
Sabaha olsa ümidi kəpənək bir də sevər.
Qayıdıb gəlsən əgər bir də çağırsan, gələrəm
Səni sevməkdə həyasızdı ürək bir də sevər
Əlaqəni tam kəsib başını bütün gün işlə qatmaq.Onun boşluğunu fərqli şeylərlə doldurmağa çalışmaq.Bir müddət sonra görürsən elə də yadına düşmür, yada yadına düşür amma əvvəlki qədər təsir eləmir.
Əgər hansısa kişicik küçədə yanından ötən xanımın açıq baldırına baxıb şəhfətı qapılırsa onda o sadəcə erkəkdi amma kişi deyil. Açığ aydın təcavüz edəcəyin deyir.
Bu Millətin namuslu olduğunu deyənləri heç cür başa düşmürəm.Ən mundarları arasındayıq bəlkə də.
Cınsı ısteyini cilovlaya bılen şexs dövləti də ıdare eder.Yəni bu istək o qədər sadə və sadə göründüyü qədər mürəkkəbdir ki, cilovlasan o sənin dediyini edir, cilovlamasan sən onun.
ibtidai icmada deyilik ki,əlimizi atıb,birini götürüb şaxarrıyağ
dalğaların sahilə vuran səsii, günəşin qürub nöqtəsində batışı...
dalğanın səsi belə adamda dərd tasa saxlamaz. üzgüçülər deyir çox dərinə üzəndə bəzən vahiməyə qapılırlar.hələ ki tünd göy rəngdədisə və dərinliyi görə bilirsənsə başın gicəllənir.
mənim də uşağ vaxtı həftənin 4 5 günü dənizə keçib. sudan acınnan öləndə çxırdım ki, yeyim təzədən girim. batmamaq kimi lüksüm olsa, torpağa ancaq yatmağa qayıdardım. biraz üzə bilirəm amma bacarıram da deyə bilmərəm. mənə üzməyi babam dənizə aparanda guya öyrədirdi. atırdı dərin yerə sora gülə gülə baxırdı ki necə çıxacam.çıxanda da qarnımdan 2 litr su.
ögüyə ögüyə.öyrətməkçün eləsə tamam amma baxıb gülməy niyə də.
içəndən sonra suyun ləzzəti ayrıdı.yoxlamağa dəyər amma elə göbəyə qədər.içkili başa güvən olmaz suda.su girsə ağzına içkiynən reaksiya versə vse
böyük sirketde Ceo vəzifəsində. Ceolar çox seksi gəlir mənə, həm ciddi həm də sərt.
Zarafat bir yana amma uzaq gelecekde ferdi mesgul olmaq kimi bir planim var qismet olarsa.
(youtube: )
)
Qutab, ən bahalı restoran menyu yeməyinə dəyişmədiyim təam.
göbək kapasitemi nəzərə alıb, səhərdən özümü ac saxlamışam ki, axşama bir neçəsin yeyim. Sumaqla ya da sirkə ilə yedikdə dadından doymaq olmaz da. Balqabaqlı versiyasında yoxlayın dadmamısızsa.
Mən əvvəl heç danışmırdım yalan. Amma 20 21 yaşdan sonra başa düşdüm ki evdəkilərə yalan danışmasam heç nə dəyişmiyəcək.Yalan adamı çətin çıxılmaz vəziyətə salır. Sən də o vəziyətdən çıxmaqçün bütün potensialını ortaya qoyub übermenschə daha da yaxınlaşırsan. Evdəkilər bizdən 2 3 nəsil geridədi. Ona görə 18 yaşdan sonra valideyn məsləhətindənsə özün səhv etmək daha yaxşı olar əgər ümumiyyətlə səhv demək olarsa edilən şeyə. Sənə aid olan şeyi, məsələn sevgilinlə görüşməyini evdəkilərə deməmə hüququn var məncə. Çünki özəl sahəndi bu.
Mən də özümə aid olan şeyləri gizlətməyçün hamıya yalan danışıram . Unutmağ məsələsi ən qorxduğumdu bəlkə. Üzbəüz söhbətdə əvvəl bir dediyini indi başqa cür desəm vse, bilmirəm nə reaksiya verərəm.Məncə nə qədər ki şəxsi sahəyə hörmət etmiyib lazım olandan çox şey öyrənməy istiyirlərsə o qədər uzun yalan danışmağ məcbur olu
(bax: üçüncü mömin vaçaqan)
(bax: oturmuşdum divanda )
(bax: bakirfikir )
(bax: burdan qubadlıya qədər gedən adam )
Belə bir personajı mütləq hansısa kitabda oxumuşuq,mütləq bir filmdə görmüşük. Yəqin ki, həyatda bir çox insan müəyyən dövrlərdə bunu yaşayır. Bəziləri bundan çıxır, bəziləri isə bununla yaşamağa öyrəşir və davam edir.Çalışın bununla yaşamağı qəbul eləməyin, nəyisə dəyişin.
insan sosial varlıqdı, bütün həyatı boyu free takıla bilməz. Təbiəti buna imkan vermir.
Mənim, həqiqətən məni sevən birinə ehtiyacım var ki, bu da normaldı. Qadın təbiəti bunu daha çox istəyir.
Kişilərdə cinsəllik hər zaman öndə olur, qadınlarda isə duyğular. ətrafımda çox adam var, amma heç biri üçün ən önəmli insan mən deyiləm, elə birinə ehtiyac duyuram ki, onun üçün ən önəmli mən olum. Biz insanları deyil, onların bizdə yaratdığı duyğuları sevirik deyirdi Nitsşe məllim.mənim cinsi tələbatdan çox, emosional tələbatımı ödəməyə ehtiyacım var hal-hazırda. Amma, həmişə emosional münasibətlərdən də qaçmışam. əvvəl can-ciyər ilə danışan adam, səhəri gün elə silir ki səni, anlayırsan ki, hər şey yalan imiş, artistlik edirmiş, ya da sırf sıxılırmış deyə sənlə əlaqə qururmuş. özüm haqqında sevdiyim şeylərdən biri odur ki, psixologiyam güclüdür, belə bir şey olanda, mən də həmin adamı elə silirəm ki, adlarını belə unuduram bir müddət sonra. Bu hallar baş verməsin deyə, biri ilə münasibət qurmaq, yola çıxmaq istəyirsənsə bunu emosional yox məntiqi eləməlisən. Yox uzunmüddətli bir münasibət istəmirsənsə onda belə şeylər olar.
ümumiyyətlə, məncə, sevgi tamamilə ürəkdən gələn bir şey deyil
Sevgi 50% ürəkdən gəlir, 50% isə öz seçimimizdir.ola bilər ürək yorulsun, amma o 50% öz seçimin münasibəti ayaqda tutar bəlkə. Hə, bəzən ürəkdən gələn 50 faizə baxıb məntiqlə fikirləşməyi kənara qoyur insan, ama elə olmaz
Ayna, ayna hadi söyle, benden daha gamsızı var mı?
Ayna, ayna hadi söyle, benden daha arsızı var mı?
Yay fəslində demək olar ki, günün yarısın yaşayırsan. Yay gecələrdən başqa yay fəsli ilə başa cıxmaq olmur.
(bax: lüt yatmaq)
(bax: kilo vermək)
(youtube: )
)
Ürəyimi əsəblə, negativ fikirlərlə doldurmuşam bu ara. Qaşlarımı çatmaqdan alnımda qırışlar əmələ gələcək artıq. Əsəbin əsiri olmuşam. Bilmirəm heç məndə bu barutun, alovlanmanın səbəbi nədir.
əsəbi vaxtımda doğmaya, tanışa, ailəmə o əsəbi biruzə etməyə çalışıram. əsəbi davrananda qarşımdakını da "zəhərləmiş" oluram və beləliklə onun da sinirin pozuram və o da başqasını "zəhərləyir ". Bu şəkildə yoluxdura yoluxdura gedirik....ideal psixoloji duruma sahip deyiləm.əsəbi, yorğun zamanlarım sevincli xöşbəxt anlarımdan qat-qat çoxdur.bunun üstəsindən gəlmək,zəhərimi bacardıqca boş qaba boşaltmaq barəsində də düşünmürəm.
Fikir vermisiz hər halda, ilanın zəhərini "çalması üçün" yox, boş bir qaba dişlədib çıxaranda ondan dərman kimi də istifadə etmək olur.Demək ki, "zəhərin" xeyiri də var daaaaa.
səni başa düşən insanların əhatəndə olması özü də şans işidi. insanın həyatında möhüm rol oynayır.
Qarşımdakı məni anlayışlı qarşılamadığı təqdirdə daha da içimə qapanır, daha da aqressivləşirəm. Anam uje zeif nöqtəmi tapıb, her defe ordan vurur. Ama hər dəfə eyni tərzdə, eyni tonda. Və qəribəsi odu ki effekt vermədiyini görsə də növbəti dəfələrlə israrla təkrarlayır bunu. Takiii çürüdənə qədər.
blok - başlıqlarını gizlət